Przejdź do zawartości

Lamsongkram

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lamsongkram Chuwattana
Pełne imię i nazwisko

Supachai Chansot[1]

Pseudonim

Lamsongkram Chuwattana[2]

Data i miejsce urodzenia

12 grudnia 1983[3]
Udon Thani[2]

Obywatelstwo

Tajlandia[3]

Wzrost

183[3] cm

Masa ciała

ok. 72[2] kg

Styl walki

boks tajski, kick-boxing[3]

Kategoria wagowa

średnia[2]

Klub

Chuwattana Gym[3]

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

300[2]

Zwycięstwa

245

Przez nokauty

51

Porażki

48

Remisy

7

Lamsongkram Chuwattana właśc. Supachai Chansot (ur. 12 grudnia 1983 w Udon Thani) – tajski kick-boxer, zawodnik boksu tajskiego i bokser, mistrz świata WBC Muay Thai (2007) oraz dwukrotnie stadionu Rajadamnern (2004, 2012) w wadze średniej.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Od 10 roku życia startuje w muay thai[2]. Lata 2002–2003 to pasma porażek w muay thai ale również i boksie zawodowym[4]. W tym czasie ulegał m.in. Kaoklaiowi Kaennorsing czy Big Ben Chor Praram. Pierwszy znaczący sukces osiągnął w 2004 zdobywając tytuł mistrza stadionu Rajadamnern w wadze średniej, który później obronił w maju 2005[2].

5 grudnia 2005 wygrał Puchar Króla Tajlandii organizowany przez S-1 i WMC, pokonując trzech rywali jednego wieczoru[2]. Miesiąc później 5 stycznia 2006 przegrał przez nokaut z Francuzem Jean-Charlesem Skarbowsky'm, natomiast już 9 lutego obronił tytuł mistrza Rajadamnern, wypunktowując w rewanżu Kaoklaia[2]. 3 czerwca 2006 w Biszkeku został tymczasowym mistrzem świata WBC Muay Thai w wadze średniej, po pokonaniu zawodnika gospodarzy Alana Ofeyo na punkty[5]. 25 lutego 2007 stoczył walkę unifikacyjną z dzierżącym regularny pas WBC Brytyjczykiem Stevem Wakelingiem w Londynie, którego ostatecznie pokonał jednogłośnie na punkty i został pełnoprawnym mistrzem[6].

Do końca 2007 jeszcze cztery pojedynki w tym 29 marca przegrywając z Nonthachaiem Sit-O i tracąc pas stadionu Rajadamnern[2] oraz 8 września udanie broniąc mistrzostwo świata WBC Muay Thai w starciu z Francuzem Yohanem Lidonem[7]. Ponadto 27 października przegrał z Holendrem Nieky Holzkenem na punkty w formule K-1[8].

W 2008 dwukrotnie bronił tytułu WBC Muay Thai, najpierw 20 czerwca przeciwko Francuzowi Faridowi Villaume (wygrana na punkty)[9], następnie 4 września w starciu z Kanadyjczykiem Mukaiem Maromo (nokaut w drugiej rundzie)[10]. Jeszcze w tym samym roku w grudniu wziął udział w mocno obsadzonym turnieju w stolicy Gwinei Równikowej, Malabo, ostatecznie dochodząc do finału w którym przegrał z rodakiem Yodsanklaiowi Fairtex przez nokaut w pierwszej rundzie[11].

18 stycznia 2009 pokonał Białorusina Pawła Aboznego przez TKO po niskich kopnięciach[12]. 28 listopada 2009 w czwartej obronie pasa WBC przegrał przez KO w pierwszej rundzie w rewanżowej walce z Yohanem Lidonem, tracąc tym samym mistrzostwo wagi średniej które dzierżył od 2006 (wliczając tymczasowy pas)[13]. Niecały miesiąc później zaliczył kolejny nokaut, tym razem z rąk mało znanego zawodnika z Chin Zhanga Kaiyina. Trzecią porażkę z rzędu poniósł 12 czerwca 2010 w pojedynku z Australijczykiem Johnem Wayne’em Parrem[14].

29 lutego 2012 po prawie dziesięciu latach został drugi raz mistrzem stadionu Rajadamnern pokonując przed czasem Szweda Tobiasa Alexanderssona[15].

31 sierpnia 2014 podczas gali Kunlun Fight w chińskim Shangqiu zmierzył się w rewanżu z Zhangiem Kaiyinem, z którym ponownie przegrał, tym razem jednogłośnie na punkty[16], natomiast 28 sierpnia 2015 na gali Hero Legends w Jiuquan pokonał innego Chińczyka Zhang Jinshuai'a na punkty[17].

Osiągnięcia[18][edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ First names Thai of the fighters. siamfightmag.com. [dostęp 2018-05-03]. (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g h i j Wywiad z Lamsongkramem. siamfightmag.com, 2009. [dostęp 2018-05-03]. (ang.).
  3. ↑ a b c d e Profil ze statystykami na muaythaitv.com. muaythaitv.com. [dostęp 2018-05-03]. (ang.).
  4. ↑ Oficjalny rekord w boksie. boxrec.com. [dostęp 2018-05-04]. (ang.).
  5. ↑ Lamsongkram Wins Interim World Title. wbcmuaythai.com, 2006-06-05. [dostęp 2018-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-10)]. (ang.).
  6. ↑ LAMSONGKRAM LOCKS UP WAKELING TO WIN WORLD TITLE. wbcmuaythai.com, 2007-02-25. [dostęp 2018-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-07)]. (ang.).
  7. ↑ World Championship Muay Thai Recap \ Results. thefightgame.tv, 2007-09-09. [dostęp 2017-09-21]. (ang.).
  8. ↑ Wyniki gali One Night in Bangkok. muaythaitv.com, 2007-10-27. [dostęp 2018-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-04)]. (ang.).
  9. ↑ LAMSONGKRAM EASILY DEFENDS WORLD TITLE AGAINST FRENCH STAR FARDID VILLAUME. wbcmuaythai.com, 2008-06-21. [dostęp 2018-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-10)]. (ang.).
  10. ↑ World Championship Muay Thai Recap \ Results. thefightgame.tv, 2008-09-05. [dostęp 2018-05-03]. (ang.).
  11. ↑ Wyniki gali Guinea Tournament. muaythaitv.com, 2008-12-20. [dostęp 2018-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-08)]. (ang.).
  12. ↑ Nopadon Wongpakdee: Lamsongkram vs. Pavel. mymuaythai.com, 200901-29. [dostęp 2018-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-03)]. (ang.).
  13. ↑ Wyniki gali A1 World Combat Cup. fr.muaythaitv.com. [dostęp 2018-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-13)]. (fr.).
  14. ↑ Muay Thai Warriors 12 June 2010. bobjonesmartialarts.com.au, 2010-06-12. [dostęp 2018-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-03)]. (ang.).
  15. ↑ Wyniki gali Daorungchujaroen Fight. muaythaitv.com, 2012-02-29. [dostęp 2018-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-03)]. (ang.).
  16. ↑ Wyniki gali Kunlun Fight World Grand Prix - Legend of Mulah 2014. muaythaitv.com, 2014-08-31. [dostęp 2018-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-04)]. (ang.).
  17. ↑ Wyniki gali Hero Legends. muaythaitv.com, 2015-08-28. [dostęp 2018-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-04)]. (ang.).
  18. ↑ Kru Lamsongkram Chuwattana. akathailand.com. [dostęp 2018-05-03]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lamsongkram&oldid=72885549”