Leonard Wężyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leonard Widawa Wężyk
Data i miejsce urodzenia

1816
Kotlice

Data i miejsce śmierci

5 stycznia 1876
Paszkówka

poseł do Sejmu Krajowego Galicji
Okres

od 15 kwietnia 1861
do 5 stycznia 1876

Następca

Paweł Popiel

poseł do Rady Państwa
Okres

od 11 maja 1861
do 3 października 1868

Następca

Józef Szujski

Odznaczenia
Kawaler Orderu Świętego Sylwestra

Leonard Widawa Wężyk herbu Wąż (ur. 1816 w Kotlicach, zm. 5 stycznia 1876 w Paszkówce[1]) – ziemianin, polityk konserwatywny, poseł na galicyjski Sejm Krajowy i do austriackiej Rady Państwa.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył gimnazjum w Krakowie[2]. Następnie studiował filozofię i prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim i uniw, we Wrocławiu. Ukończył Akademię Leśną w Tharandt w Saksonii[2].

Ziemianin, właściciel dóbr Paszkówka i Pobiedr oraz Łękawica w powiecie wadowickim[2][3]. Był członkiem pierwszej rady nadzorczej Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń w Krakowie od 1860 do 1864[4].

Poseł do Sejmu Krajowego Galicji I kadencji (15 kwietnia 1861 - 31 grudnia 1866), II kadencji (18 lutego 1867 - 13 listopada 1869) i III kadencji (19 grudnia 1872 - 5 stycznia 1876). Wybierany w I kurii obwodu Wadowice, z okręgu wyborczego Kraków. W kadencji III mandat uzyskał w wyborach uzupełniających po śmierci Stanisława Michała Starowieyskiego. Po jego śmierci mandat otrzymał 23 lutego 1876 Paweł Popiel[5][6].

Poseł do austriackiej Rady Państwa I kadencji (11 maja 1861 - 20 września 1865) i II kadencji (20 maja 1867 - 3 października 1868), wybrany z galicyjskiej kurii wielkiej własności[7]. Zrezygnował przed upływem kadencji - jego mandat objął Józef Szujski[7]. Był aktywnym posłem, pracował w komisjach wojskowej, ekonomicznej, budżetowej oraz reform podatkowych[8]. Był także w 1868 członkiem delegacji do spraw wspólnych[8]. W parlamencie należał do grona posłów konserwatywnych (stańczyków) Koła Polskiego w Wiedniu. Powtórnie został posłem w V kadencji Rady Państwa (11 listopada 1873 - 5 stycznia 1876), wybranym w kurii wielkiej własności z okręgu wyborczego nr 2 (Wadowice-Biała-Żywiec)[7]. Także w tej kadencji należał do Koła Polskiego w Wiedniu[2], Po jego śmierci mandat uzyskał w wyborach uzupełniających 4 listopada 1876 Cezary Haller de Hallenburg.

W testamencie zapisał 2000 zł dla Szkoły Praktycznej Gospodarstwa Wiejskiego w Czernichowie .[9]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony papieskim orderem św. Sylwestra[3]

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej, syn Stanisława (1778-1855) i Salomei z domu Rottermund (1786-1886)[10]. Miał brata zesłańca syberyjskiego Aleksandra[11] i siostrę Kornelię (1815-1881) żonę Romualda Gostkowskiego (1812-1874). Ożenił się w 1854 z Ludwiką z Żeleńskich Borkowską (1810-1890)[12]. Nie miał potomstwa. Jego pasierbica poślubiła Atanazego Benoe[13][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Nekrolog
  2. ↑ a b c d Parlament Österreich Republik, Franz Adlgasser, Kurzbiografie Wężyk, Leonard Ritter von - Parlamentarier 1848-1918 online [6.07.2020]
  3. ↑ a b c Kronika miejscowa i zagraniczna, "Czas" nr 5 z 8 stycznia 1876, s. 2
  4. ↑ 50-lecie Krakowskiego „Tow. Wzaj. Ubezpieczeń”. Pierwszy Zarząd. „Kurier Kolejowy i Asekuracyjny”, s. 3, Nr 11 (568) z 1 czerwca 1911. 
  5. ↑ Stanisław Grodziski, Sejm Krajowy Galicyjski 1861–1914, Warszawa 1993, ISBN 83-7059-052-7,
  6. ↑ "Wykaz Członków Sejmu krajowego królestwa Galicyi i Lodomeryi, tudzież wielkiego xięstwa Krakowskiego 1863", Lwów 1863
  7. ↑ a b c Józef Buszko, Polacy w parlamencie wiedeńskim 1848–1918, Warszawa 1996, s. 257, 348
  8. ↑ a b Zbigniew Fras, Protokoły Koła Polskiego w wiedeńskiej Radzie Państwa: (lata 1867-1868), Kraków 2001, s. 197-198
  9. ↑ Legat ś.p. Leonarda Wężyka Kurier Lwowski 1887 nr 327 s.4
  10. ↑ Kronika miejscowa i zagraniczna. Kraków Czas 1876 nr 5 z 8 stycznia s. 2
  11. ↑ Przebywał na zesłaniu w Nerczyńsku gdzie zmarł - Wiktoria Śliwowska, Materiały do historii zesłańców syberyjskich: Justynian Ruciński - Gustaw Ehrenberg - Aleksander Krajewski, "Pamiętnik Literacki" czasopismo kwartalne poświęcone historii i krytyce literatury polskiej z. 81/1, 1990, s. 158
  12. ↑ zmarła 25 marca 1886
  13. ↑ Leonard Wężyk-Widawski h. Wąż - M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego - online [6.07.2020]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Leonard_Wężyk&oldid=73504428”