Ludwik Śniady

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludwik Śniady
Data i miejsce urodzenia

18 maja 1885
Borzęcice

Data śmierci

?

Okres

od 1919

Przynależność polityczna

Polska Partia Socjalistyczna

Ludwik Śniady (ur. 18 maja 1885 w Borzęcicach, zm. ?) – polski działacz socjalistyczny i związkowy, radny miasta Poznania w latach 1922–1933 z ramienia PPS (od 1930 PPS dawnej Frakcji Rewolucyjnej), dziennikarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Wawrzyńca Śniadego i Teofili z domu Jankowskiej[1]. W młodości wyuczył się zawodu krawca. W 1906 wyemigrował w głąb Niemiec, prawdopodobnie w poszukiwaniu pracy. W 1916 został zmobilizowany do armii niemieckiej. W grudniu 1918 wrócił do Wielkopolski[2].

W 1919 zaangażował się w odtworzenie w Poznaniu oddziału PPS. W październiku tego roku został wybrany do Komitetu Wykonawczego PPS b. Wielkiego Księstwa Poznańskiego (który później rozszerzono o województwo pomorskie)[3]. W marcu następnego roku wyjechał do Torunia, z zadaniem utworzenia tam okręgowego komitetu robotniczego partii. Jeszcze w tym samym miesiącu, konferencja pomorska PPS delegowała Śniadego do Rady Naczelnej PPS[4]. Niestety komitet toruński nie odegrał żadnej roli w życiu politycznym miasta i Śniady w 1921 wrócił do Poznania[5][6]. W tym czasie działał również w związkach zawodowych. Był jedną z czołowych postaci Komisji Polskich Klasowych Związków Zawodowych (PKZZ)[7].

W 1921 uzyskał mandat radnego w Radzie Miasta Poznania, zostając jednocześnie przewodniczącym klubu radnych PPS (radnym pozostał do 1933), a w 1922 kandydował bezskutecznie do Sejmu z pierwszego miejsca okręgu bydgoskim[8][9]. Podobnie jak Franciszek Kowalewski był reprezentantem antykomunistycznego, reformistycznego skrzydła w partii[7]. W 1926 został wybrany do komitetu centralnego Rady Zrzeszeń lokatorów i sublokatorów RP[10].

Ludwik Śniady był w wydawanym przez Stanisława Migdalewicza redaktorem dziennika "Kuriera Powszechnego", który reprezentował poglądy antyendeckie i antyklerykalne. W 1927 został skazany na miesiąc więzienia za obrazę proboszcza kościoła w Górce Duchownej, któremu zarzucił pobieranie dochodów z odpustów[11][12].

W 1928 ponownie wystartował w wyborach do Sejmu z pierwszej pozycji w okręgu leszczyńskim, nie uzyskując mandatu. W październiku 1930 doprowadził do rozłamu w poznańskich strukturach PPS, przechodząc z częścią działaczy do prosanacyjnej PPS - dawnej Frakcji Rewolucyjnej[13][14]. Pomimo żądań PPS, nie złożył mandatu radnego Poznania. W tym czasie był również działaczem Związku Miast Polskich[15][16].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W 1909 zawarł związek małżeński z Polką pochodzenia niemieckiego Wiktorią Mattert (1882–1928)[2][17]. Miał z nią trzech synów Ferdynanda (1912-1919)[2], Henryka (1919-1994)[18] i Władysława.

Synowie jego siostry Michaliny Kaniewskiej (1873–1933)[19], Celestyn, Kazimierz, Zdzisław i Zbigniew zginęli bohaterską śmiercią podczas II wojny światowej, co upamiętnia imię ronda i tablica w Jarocinie[20].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Akt urodzenia. 1885.
  2. a b c Ewidencja Ludności Miasta Poznania 1970-1931.
  3. Antoni Czubiński, Zarys historii ruchu robotniczego w Wielkopolsce, Wydawnictwo Poznańskie, 1978, s. 550.
  4. Feliks Tych, Z Pola Walki, 1958.
  5. Donald Steyer, Organizacje robotnicze na terenie województwa pomorskiego w latach 1920-1939, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 1961.
  6. Kazimierz Przybyszewski, Toruń w latach Drugiej Rzeczypospolitej: 1920-1939 : społeczeństwo i gospodarka, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 1994, s. 223.
  7. a b Antoni Czubiński, Wybrane problemy z dziejów polskiego i miȩdzynarodowego ruchu robotniczego, 1977, s. 328.
  8. Bydgoszcz (Polska). Magistrat, Orędownik Urzędowy Miasta Bydgoszczy, R.39, 1922, Nr 20, 1922 [dostęp 2018-04-15] (pol.).
  9. Do polskiego ludu pracującego!, „Lewicowo.pl” [dostęp 2018-04-15] (pol.).
  10. Dziennik Poznański 1927.01.23 R.69 nr18, Drukarnia Dziennika Poznańskiego T.A., 23 stycznia 1927 [dostęp 2018-11-12].
  11. tytuł [online], www.leszno.interbit.pl [dostęp 2018-04-16] [zarchiwizowane z adresu 2011-02-10].
  12. Dziennik Poznański 1927.06.03 R.69 nr126, Drukarnia Dziennika Poznańskiego T.A., 3 czerwca 1927 [dostęp 2018-11-12].
  13. Przegląd Zachodni, Instytut Zachodni, 1954.
  14. Hasło Łódzkie, 1930.
  15. Samorząd Miejski, 1932.
  16. Samorząd miejski, 1934.
  17. KARTOTEKA EWIDENCJI LUDNOŚCI 1870-1931 [online].
  18. Henryk Śniady [online], nekropole.info [dostęp 2018-04-16] (pol.).
  19. Marek Woźniak, Michalina Śniady - I3666 - Informacje o osobie - PhpGedView [online], ged.vstudio.xon.pl [dostęp 2018-04-16] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-16].
  20. Rondo Braci Kaniewskich, „JAROCIN. To Miasto Brzmi.”, 10 września 2014 [dostęp 2018-04-16] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-16] (pol.).