M40 GMC
M40 Gun Motor Carriage i M43 Howitzer Motor Carriage – samobieżne działa polowe produkowane w czasie II wojny światowej w Stanach Zjednoczonych.
M40/43 powstał jako następca M12 GMC, do produkcji którego potrzebne były działa M1918, których zaczęło brakować, a podwozie i zawieszenie tego pojazdu było zbyt słabe dla nowych dział 155 mm M1 i M2.
Do konstrukcji nowego pojazdu użyto podwozia czołgu M4 Sherman, 18 marca 1944 wyprodukowano pięć egzemplarzy testowych uzbrojonych w armatę kalibru 155 mm, które otrzymały oznaczenie T83. Po udanych próbach jeden z T83 został przezbrojony w ośmiocalową (kaliber 203 mm) haubicę i otrzymał nowe oznaczenie T89. Po wejściu do produkcji zostały one oficjalnie nazwane M40 i M43.
Kierowca i dowódca siedzieli z przodu pojazdu, silnik znajdował się za nimi, a działo było zamontowane z tyłu pojazdu. Załoga działa nie była chroniona żadnym pancerzem, gdyż pojazdy tego typu miały z założenia operować zawsze głęboko za linią frontu.
Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]
| Model | M40 | M43 |
|---|---|---|
| Załoga | 8 – dowódca, kierowca, obsługa działa | |
| Masa | 37195 kg | |
| Długość | 6,65 m | |
| Szerokość | 3,14 m | |
| Uzbrojenie | armata 155 mm, model M1A1 lub M2 | haubica 203 mm, model M1 |
| Opancerzenie | 12,7-25,4 mm | |
| Prędkość maksymalna | 38 km/h | |
| Zasięg | 160 km | |
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- OnWar M40
- OnWar M43
- Artykuł o dziale w serwisie nt. pojazdów II wojny światowej