Przejdź do zawartości

Martiros Naguljan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Martiros Naguljan
Мартирос Нагульян
2 zwycięstwa
porucznik lotnictwa porucznik lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1920
Soczi, Rosyjska FSRR

Data i miejsce śmierci

6 kwietnia 1945
Szczecin, Polska

Przebieg służby
Lata służby

1941–1945

Siły zbrojne

Armia Czerwona,
Wojskowe Siły Powietrzne

Jednostki

593. pułk lotnictwa szturmowego
322. Dywizja Lotnictwa Szturmowego

Stanowiska

dowódca klucza

Główne wojny i bitwy

Front wschodni (II wojna światowa)

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order LeninaOrder Czerwonego SztandaruOrder Czerwonego SztandaruOrder Wojny Ojczyźnianej II klasyOrder Czerwonej Gwiazdy

Martiros Karapetowicz Naguljan (ros. Мартирос Карапетович Нагульян, orm. Մարտիրոս Կարապետի Նաղուլյան; ur. 1 stycznia 1920 we wsi Wierchniaja Chobza (obecnie w granicach miasta Soczi), zm. 6 kwietnia 1945 w okolicach Szczecina) – radziecki lotnik wojskowy, lejtnant, uhonorowany pośmiertnie tytułem Bohatera Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w ormiańskiej rodzinie chłopskiej. Od 1924 mieszkał z rodziną we wsi Niżniaja Szyłowka, w 1933 wraz z rodziną został przesiedlony do Karagandy, skończył 8 klas szkoły i technikum elektryczne, pracował jako ślusarz w kopalni. Od 1940 mieszkał w Majkopie, gdzie skończył aeroklub, od 5 maja 1941 służył w Armii Czerwonej, w 1942 ukończył wojskową lotniczą szkołę pilotów w Krasnodarze. Od 9 czerwca 1944 uczestniczył w wojnie z Niemcami, walczył na 1. Froncie Nadbałtyckim i (od początku 1945) 2. Białoruskim jako lotnik i dowódca klucza w 593. pułku lotnictwa szturmowego 332. Dywizji Lotnictwa Szturmowego w składzie 4 Armii Powietrznej. W 1944 został członkiem WKP(b), 2 grudnia 1944 otrzymał stopień lejtnanta. Brał udział w wyzwalaniu Białorusi, Litwy i Łotwy, w tym Witebska, Połocka i Szawli, w walkach w Prusach Wschodnich i na wybrzeżu Bałtyku, w tym w walkach o Gdańsk i Szczecin. Jako dowódca klucza 593 pułku lotnictwa szturmowego wykonał 113 lotów bojowych, atakując skupiska wojsk, fortyfikacje, technikę i siłę żywą wroga (m.in. w rejonie Sochocina 17 stycznia 1945 i Zbyszyna 19 stycznia 1945), strącił też dwa niemieckie samoloty. Zginął przy wykonywaniu zadania bojowego w okolicach Szczecina. Został pochowany k. wsi Drewnica. Jego imieniem nazwano ulice we wsiach Niżniaja Szyłowka i Wierchniewiesiołoje, a także szkoły we wsiach Czeriesznia (w której się uczył) i Drewnica w Polsce.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]