Michaił Kuczinski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michaił Kuczinski
Михаил Кучинский
podpułkownik lotnictwa podpułkownik lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

23 grudnia 1911
Prysna

Data i miejsce śmierci

1 stycznia 1995
Rostów nad Donem

Przebieg służby
Lata służby

1932–1959

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Jednostki

218 pułk lotnictwa szturmowego 299 Dywizji Lotnictwa Szturmowego

Główne wojny i bitwy

front wschodni (II wojna światowa)

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Aleksandra Newskiego (ZSRR) Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal „Za wyzwolenie Warszawy”

Michaił Iwanowicz Kuczinski (ros. Михаил Иванович Кучинский, biał. Міхаіл Iванавіч Кучынскi, ur. 10 grudnia?/23 grudnia 1911 we wsi Prysna w rejonie mohylewskim, zm. 1 stycznia 1995 w Rostowie nad Donem) – radziecki lotnik wojskowy, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w białoruskiej rodzinie chłopskiej. Skończył 9 klas, uczył się w Mohylewskim Instytucie Chemiczno-Technologicznym, pracował w fabryce jedwabiu. W 1932 został powołany do Armii Czerwonej, w 1934 ukończył wojskową szkołę lotniczą w Tambowie, od stycznia 1943 uczestniczył w wojnie z Niemcami w 218 pułku lotnictwa szturmowego 299 Dywizji Lotnictwa Szturmowego, był zastępcą dowódcy eskadry, walczył na Froncie Briańskim, Centralnym, Białoruskim i 1 Białoruskim. Brał udział w bitwie pod Kurskiem, forsowaniu Desny, Dniepru i Prypeci, operacji homelsko-rzeczyckiej, operacji białoruskiej, bobrujskiej, mińskiej, brzesko-lubelskiej, warszawsko-poznańskiej, wiślańsko-odrzańska, pomorskiej i berlińskiej. Do 26 sierpnia 1944 wykonał 93 loty bojowe samolotem Ił-2, niszcząc wiele broni, sprzętu i siły żywej wroga. Do końca wojny wykonał ponad 130 lotów bojowych. W 1947 ukończył wyższe kursy oficerskie, w 1959 został zwolniony do rezerwy w stopniu podpułkownika.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]