NAMI 041M
| Kategoria | |||
|---|---|---|---|
| Konstruktor | |||
| Projektant | |||
| Dane techniczne | |||
| Nadwozie |
kratownica przestrzenna, karoseria z plastiku | ||
| Silnik | |||
| Skrzynia biegów |
4 biegi | ||
| Historia | |||
| Debiut | |||
| Kierowcy |
Gieorgij Surguczew | ||
| Używany |
1960–1967 | ||
| Mistrzostwa | |||
| Kierowców | |||
| Wyścigi | |||
| Wyścigi |
? | ||
| Wygrane |
? | ||
| Pole position |
? | ||
| Najszybsze okrążenie |
? | ||
| |||
NAMI 041M – samochód wyścigowy konstrukcji NAMI, wystawiany na początku lat 60. w Sowieckiej Formule 3.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Model został zbudowany w 1959 roku przez Aleksandra Peltczera jako następca Zwezdy[1]. Ze względu na ograniczenie w Sowieckiej Formule 3 pojemności silników do 500 cm³[2], pojazd był wyposażony w popularną jednostkę IMZ M52S pochodzącą z motocykla Ural[1]. Ten silnik o pojemności 494 cm³ osiągał moc około 40 KM przy 7000 obr./min[3]. Nadwozie zostało zbudowane wokół kratownicy przestrzennej[1], a karoserię wykonano z plastiku[2].
Pojazdem tym ścigał się Gieorgij Surguczew. Kierowca odniósł łatwe zwycięstwo w debiucie na torze Newskoje Kolco. W Tallinnie Surguczew po słabym starcie zajął piąte miejsce, a wygrał Enn Griffel na lekkiej Estonii 3. Surguczew zdobył jednak tytuł mistrzowski[2].
Surguczew ścigał się NAMI do 1962 roku, kiedy to wygrał rundę w Leningradzie[1]. W tym samym roku model zmodyfikowano poprzez zastąpienie silnika IMZ jednostką SMZ S51 o pojemności 496 cm³ i mocy 51 KM przy 8420 obr./min., zdolną osiągnąć 150 km/h[3].
Następnie samochód został przekazany do laboratorium MADI. W wyścigach w ZSRR był wystawiany do 1967 roku[1].