Nikołaj Sołowjow (wojskowy)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikołaj Sołowjow
Николай Константинович Соловьёв
generał major generał major
Data urodzenia

26 kwietnia 1901

Data śmierci

1966

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Czerwona
Ludowe Wojsko Polskie

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonej Gwiazdy Order „Znak Honoru” Order Krzyża Grunwaldu III klasy

Nikołaj Konstantinowicz Sołowjow, ros. Николай Константинович Соловьёв (ur. 13 kwietnia?/26 kwietnia 1901, zm. 1966[1]) – generał major Armii Czerwonej służący w LWP.

Brał udział w wojnie niemiecko-sowieckiej 1941–1945. 7 VI 1943 mianowany generałem majorem przez Radę Komisarzy Ludowych ZSRR. 5 IX 1944 został skierowany do służby w WP na szefa Departamentu Uzbrojenia MON, w 1945 został szefem Departamentu Zaopatrywania Artylerii. W 1945 odznaczony Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy. W WP służył do 12 II 1946, potem powrócił do ZSRR. Dalsze jego losy są nieznane. Zmarł w 1966 i został pochowany na Cmentarzu Daniłowskim w Moskwie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943–1990 t. III: M–S, s. 482.