Nikołaj Susłow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikołaj Susłow
Николай Григорьевич Суслов
generał major generał major
Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1899 lub 1899
Strojewo

Data i miejsce śmierci

1962
Moskwa

Formacja

Armia Czerwona
NKWD

Odznaczenia
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonej Gwiazdy

Nikołaj Grigorjewicz Susłow (ros. Николай Григорьевич Суслов, ur. 28 lipca?/9 sierpnia 1899[potrzebny przypis] we wsi Strojewo w guberni moskiewskiej, zm. 1962 w Moskwie) – funkcjonariusz radzieckich organów bezpieczeństwa, generał major.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od października 1918 do września 1923 żołnierz Armii Czerwonej, od sierpnia 1924 do 1 lipca 1932 komisarz Wydziału Operacyjnego OGPU ZSRR, potem Oddziału 4 Wydziału Operacyjnego OGPU ZSRR, od maja 1931 kandydat na członka, a od lipca 1937 członek WKP(b). Od 10 lipca 1934 do 28 listopada 1936 komisarz Oddziału 4 Wydziału Operacyjnego Głównego Zarządu Bezpieczeństwa Państwowego, od 11 grudnia 1935 starszy porucznik bezpieczeństwa państwowego, od grudnia 1936 do 1 maja 1938 funkcjonariusz do zadań specjalnych Wydziału 1 Głównego Zarządu Bezpieczeństwa Państwowego, 26 kwietnia 1938 awansowany na kapitana bezpieczeństwa państwowego, od 1 maja 1938 do lutego 1941 naczelnik grupy Oddziału 2 Wydziału 1 Głównego Zarządu Bezpieczeństwa Państwowego, 14 marca 1940 awansowany na majora bezpieczeństwa państwowego. Od lutego do sierpnia 1941 funkcjonariusz Wydziału 1 NKGB ZSRR, od 8 sierpnia 1941 do 10 maja 1942 naczelnik grupy (ochrona Łazara Kaganowicza) Oddziału 4 Wydziału 1 NKWD ZSRR, od 10 maja 1942 do 17 maja 1943 starszy pełnomocnik operacyjny Oddziału 4 Wydziału 1 NKWD ZSRR, 14 lutego 1943 awansowany na pułkownika bezpieczeństwa państwowego, od 17 maja 1943 do 15 kwietnia 1946 starszy pełnomocnik operacyjny Oddziału 3 Wydziału 2 Zarządu 6 NKGB/MGB ZSRR, 28 marca 1944 mianowany komisarzem bezpieczeństwa państwowego, a 9 lipca 1945 generałem majorem. Od 15 kwietnia do 25 grudnia 1946 starszy pełnomocnik operacyjny Zarządu Ochrony nr 2 MGB ZSRR, od 25 grudnia 1946 do lipca 1951 zastępca szefa oddziału Zarządu Ochrony nr 2 Głównego Zarządu Ochrony MGB ZSRR, następnie na emeryturze.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I 7 medali.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]