Ołeksa Zakłynski

Ołeksa Zakłynski
	; Ołeksa Zakłynski
Data i miejsce urodzenia	27 marca 1819 ; Jezierzany
Data i miejsce śmierci	26 marca 1891 ; Bohorodczany Stare
	Poseł do Sejmu Krajowego Galicji
Okres sprawowania	1870-1876
	Poseł do Rady Państwa w Wiedniu
Okres sprawowania	1873-1879
Wyznanie	greckokatolickie
Kościół	Kościół katolicki obrządku bizantyjsko-ukraińskiego
Prezbiterat	1853

Ołeksa Zakłynski (ukr. Олексій Заклинський - Ołeksij Zakłynśkyj; ur. 27 marca 1819 w Jezierzanach, zm. 26 marca 1891 w Bohorodczanach Starych) – ksiądz greckokatolicki, staroruski polityk i działacz społeczny, poseł do galicyjskiego Sejmu Krajowego i austriackiej Rady Państwa

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczył się w gimnazjach w Stanisławowie i Czerniowcach, gdzie uzyskał maturę (1838). Następnie studiował prawo na uniwersytecie w Wiedniu (1838–1842)^[1]. Naukę przerwał z powodu długotrwałej choroby. Następnie uczył się i ukończył gr.-kat. Seminarium Duchowne we Lwowie (1848)^[2]. Po wybuchu Wiosny Ludów zaangażował się politycznie. Został członkiem Głównej Rady Ruskiej i delegatem Rady na Zjazd Słowiański w Pradze, gdzie był sekretarzem sekcji ukraińskiej^[3]. Potem wspomagał działalność posłów ruskich w parlamencie austriackim (Reichstagu).

W 1853 otrzymał święcenia kapłańskie^[2]. Następnie był wikariuszem w Czerniowcach (1853-1860), administratorem parafii w Horodence (1861) i Kozłowie w powiecie brzeżańskim (1862). Od 1863 administrował a w latach 1865-1891 był proboszczem parafii gr.-kat. w Bohorodczanach Starych^[1]^[2]. Członek Towarzystwa im. Mychajła Kaczkowskiego.

Był posłem do Sejmu Krajowego Galicji III kadencji (20 sierpnia 1870 - 26 kwietnia 1876), wybranym w kurii IV (gmin wiejskich) w okręgu wyborczym nr 29 (Bohorodczany-Sołotwina)^[4]^[5]. Był także posłem do austriackiej Rady Państwa V kadencji (4 listopada 1873 - 22 maja 1879), wybranym w kurii IV (gmin wiejskich) w okręgu wyborczym nr 22 (Stanisławów-Halicz-Bohorodczany-Sołotwina-Tłumacz-Tyśmienica-Nadwórna-Delatyn)^[6]. W parlamencie był członkiem Klubu Ruskiego (Ruthenenklub)^[1].

Pozostawił po sobie wspomnienia^[3] pt. Записки пароха Старих Богородчан (trl. Zapiski paroha Starih Bogorodčan), wydane przez jego prawnuczkę Ołenę Gerdan-Zakłynską w Toronto w 1960 roku^[7].

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie greckokatolickiego duchownego, syn Onufrija Zakłynskiego, proboszcza w Jezierzanach w powiecie tłumackim^[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d Parlament Österreich Republik, Franz Adlgasser, Zaklinski (Zaklyns‘kyj), Aleksy (Alexius, Oleksij) - Parlamentarier 1848-1918 online [30.05.2020]
↑ ^a ^b ^c Г. П. Герасимова, І. П. Чорновол. Заклинський Олексій Онуфрійович, Енциклопедія історії України, редкол.: В. А. Смолій (голова) та ін., К., 2005. Т. 3 : Е-Й, С. 207-672,
↑ ^a ^b Заклинський Олексій (1819-1894), Енциклопедія українознавства, Lwów 1993, t. 2, s. 727
↑ Stanisław Grodziski, Sejm Krajowy Galicyjski 1861–1914, Warszawa 1993, ISBN 83-7059-052-7,
↑ Ігор Чорновол, 199 депутатів Галицького сейму, Львів 2010, С. 132-133.
↑ Józef Buszko, Polacy w parlamencie wiedeńskim – 1848–1918,Warszawa 1996, s.
↑ ІринаІ. Садула ІринаІ., Оленка Ґердан-Заклинська. Танок на все життя… [online], Ukrainian people, 2 listopada 2021 [dostęp 2023-03-11] (ukr.).

Literatura[edytuj | edytuj kod]

Заклинський Олексій (1819-1894), Енциклопедія українознавства, Lwów 1993, t. 2, s. 727
Г. П. Герасимова, І. П. Чорновол. Заклинський Олексій Онуфрійович, Енциклопедія історії України, редкол.: В. А. Смолій (голова) та ін., К., 2005. Т. 3 : Е-Й, С. 207-672, ISBN 966-00-0610-1. Online - wersja elektroniczna

[:0-1] Parlament Österreich Republik, Franz Adlgasser, Zaklinski (Zaklyns‘kyj), Aleksy (Alexius, Oleksij) - Parlamentarier 1848-1918 online [30.05.2020]

[:1-2] Г. П. Герасимова, І. П. Чорновол. Заклинський Олексій Онуфрійович, Енциклопедія історії України, редкол.: В. А. Смолій (голова) та ін., К., 2005. Т. 3 : Е-Й, С. 207-672,

[:2-3] Заклинський Олексій (1819-1894), Енциклопедія українознавства, Lwów 1993, t. 2, s. 727

[4] Stanisław Grodziski, Sejm Krajowy Galicyjski 1861–1914, Warszawa 1993, ISBN 83-7059-052-7,

[5] Ігор Чорновол, 199 депутатів Галицького сейму, Львів 2010, С. 132-133.

[6] Józef Buszko, Polacy w parlamencie wiedeńskim – 1848–1918,Warszawa 1996, s.

[:12-7] ІринаІ. Садула ІринаІ., Оленка Ґердан-Заклинська. Танок на все життя… [online], Ukrainian people, 2 listopada 2021 [dostęp 2023-03-11] (ukr.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]