Oddział Zygmunta Sierakowskiego
Oddział Zygmunta Sierakowskiego – partia powstańcza okresu powstania styczniowego, operująca na Żmudzi.
Dowódcą oddziału był Zygmunt Sierakowski.
W 1863, po wybuchu powstania, Sierakowski wziął dymisję z wojska rosyjskiego i z ramienia Rządu Narodowego został naczelnikiem wojennym województwa kowieńskiego. Dowodził 2500-osobowym oddziałem, operującym na Żmudzi.
21 kwietnia oddział pokonał Rosjan w pod Ginietyniami. 3 maja wymaszerował w kierunku Kurlandii, gdzie zamierzał przejąć transport broni dostarczony z Wielkiej Brytanii.
W dniach 7–9 maja stoczył trzydniową bitwę pod Birżami, zakończoną rozbiciem oddziału przez fiński pułk lejbgwardii gen. Jana Ganeckiego.
Sierakowski dostał się do rosyjskiej niewoli i wbrew zabiegom międzynarodowej opinii publicznej, 27 czerwca 1863 został powieszony w Wilnie.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stefan Kieniewicz Powstanie styczniowe, Warszawa 1972; ISBN 83-01-03652-4.
| Korpusy |
|
|---|---|
| Dywizje | |
| Pułki | |
| Partie powstańcze |
|
| Formacje powstańcze | |
| Broń opracowana dla powstańców 1863 |
