Odorrana utsunomiyaorum
| Odorrana utsunomiyaorum[1] | |||
| (Matsui, 1994) | |||
.jpg)
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Odorrana utsunomiyaorum | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Odorrana utsunomiyaorum – gatunek płaza bezogonowego z rodziny żabowatych występujący endemicznie na japońskich wyspach Iriomote i Ishigaki. Nazwany na cześć herpetologów Taeko i Yasuki Utsunomiya. Cechuje się krępym ciałem i dorasta do 5,8 cm. długości. Zasiedla górskie potoki, w których rozmnaża się od lutego do kwietnia. Jest gatunkiem zagrożonym w związku z niewielkim zasięgiem występowania, degradacją środowiska oraz konkurencją ze strony inwazyjnej ropuchy agi.
Informacje ogólne[edytuj | edytuj kod]
Epitet gatunkowy pochodzi od nazwisk herpetologów Taeko i Yasuaki Utsunomiya badających batrachofaunę Wysp Yaeyama[4]. Ciało dość krępej budowy z trójkątną głową o podobnej szerokości i długości[5]. Samce dorastają do 4,0–4,8 cm. długości, a samice do 4,6–5,8 cm[5]. Pysk spiczasty[5]. Nozdrza znajdują się blisko czubka pyska[5]. Kończyny przednie dość mocno zbudowane, palce nie są spięte błoną pławną, a ich opuszki rozszerzają się tworząc przylgi[5]. Kończyny tylne dość krótkie, 2,7 razy dłuższe od kończyn przednich[5]. Palce u stóp spięte są grubą błoną pławną, posiadają również przylgi na opuszkach[5]. Grzbiet ma barwę od jasnobrązowej do zielonkawobrązowej[5]. Pokryty jest również licznymi guzkami, klatka i brzuch są natomiast gładkie[5]. Występuje słabo widoczna, przerywana fałda grzbietowo-boczna, brak natomiast fałdy nadbębenkowej[5]. U samców obecna jest para worków rezonansowych[5]. Gatunek sympatryczny w stosunku do spokrewnionego Odorrana supranarina, jest od niego natomiast znacząco mniejszy i posiada stosunkowo krótsze kończyny tylne[5].
Zasięg występowania i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Endemit. Występuje jedynie na japońskich wyspach Iriomote i Ishigaki, na których zasiedla okolice potoków płynących przez górskie lasy[5]. W porównaniu do O. supranarina, O. utsunomiyaorum spotkać można na wyższych wysokościach bezwzględnych[5]. W obszarach, gdzie te dwa gatunki są sympatryczne, O. utsunomiyaorum zasiedla mniejsze potoki w porównaniu do O. supranarina[5].
Rozmnażanie i rozwój[edytuj | edytuj kod]
Rozmnaża się od lutego do kwietnia[5]. Jaja składane są w płytkich wodach górskich potoków[5]. Samica składa około 100 żółtawobiałych jaj tworzących zwartą galaretowatą masę składającą się z trzech warstw, która przyczepiana jest do podwodnych kamieni[5]. Pojedyncze jajo ma średnicę 3,2–4,2 mm[5].
Status[edytuj | edytuj kod]
Gatunek zagrożony (EN) w związku z małym, poszatkowanym zasięgiem występowania oraz postępującą degradacją jego środowiska naturalnego. Zagraża mu wylesianie, a także konkurencja ze strony inwazyjnej ropuchy agi, szczególnie na wyspie Ishigaki[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Odorrana utsunomiyaorum, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d Darrel R. Frost, Odorrana utsunomiyaorum (Matsui, 1994), [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.2 [online], American Museum of Natural History, New York, USA [dostęp 2024-05-12] (ang.).
- ↑ a b Odorrana utsunomiyaorum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Masafumi Matsui, A taxonomic study of the Rana narina complex, with description of three new species (Amphibia: Ranidae), „Zoological Journal of the Linnean Society”, 111 (4), 1994, s. 385–415, DOI: 10.1111/j.1096-3642.1994.tb01489.x.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Odorrana utsunomiyaorum, [w:] AmphibiaWeb [online], University of California, Berkeley, CA, USA [dostęp 2020-08-01].