Okręty podwodne typu Narval

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Okręty podwodne typu Narval
Ilustracja
Kraj budowy

 Francja

Zbudowane

6

Użytkownicy

 Marine nationale

Służba w latach

1958-1992

Wyrzutnie torpedowe:
• dziobowe
• rufowe


6 x 550 mm
2 x 550 mm

Załoga

63 oficerów i marynarzy

Wyporność:
• na powierzchni

1600 t

• w zanurzeniu

1900 t[1].

Długość

78,4 m

Szerokość

7,8 m

Napęd:
silniki elektryczne
silniki wysokoprężne
Prędkość:
• na powierzchni
• w zanurzeniu


16 węzłów
18 w.

Okręty podwodne typu Narvalfrancuskie okręty podwodne o napędzie diesel-elektrycznym, które zaczęły wchodzić do służby w Marine nationale w 1957 roku. Zbudowano 6 okrętów.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Bazując na doświadczeniach wyniesionych z eksploatacji przejętego po II wojnie światowej ex-niemieckiego okrętu podwodnego typu XXI „Roland Morilot” francuscy projektanci opracowali jego nową ulepszoną wersję. Dzięki zmianom konstrukcyjnym zwiększono zasięg pływania na silnikach elektrycznych o trzydzieści procent, a także podwojono głębokość, na którą mógł się on zanurzać.

Zbudowane okręty[edytuj | edytuj kod]

  • S631 „Narval” – wejście do służby 1 grudnia 1957 r., wycofany ze służby w 1986 r.
  • S632 „Marsouin” – wejście do służby 1 sierpnia 1957 r., wycofany ze służby w 1987 r.
  • S633 „Dauphin” – wejście do służby 1 sierpnia 1958 r., wycofany ze służby w 1992 r.
  • S634 „Requin” – wejście do służby 1 sierpnia 1958 r., wycofany ze służby w 1985 r.
  • S637 „Espadon” – wejście do służby 2 kwietnia 1960 r., wycofanie ze służby w 1985 r.[1]
  • S638 „Morse” – wejście do służby 2 maja 1960 r., wycofanie ze służby w 1986 r.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b [1] (fr.)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Chris Chant: Moderne Unterseeboote Technik-Taktik-Bewaffnung. Stuttgart: 2005, seria: Motorbucheverlag. ISBN 3-7276-7150-5.
  • Conway's All the World's Fighting Ships 1947–1995. Greenwich: 1996, seria: US Naval Institute Press. ISBN 1-5575-0132-7.