Pantorym

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pantorym – utwór, w którym występuje bardzo wiele rymów wewnętrznych i rymów wewnętrzno-zewnętrznych[1].

Wypić - wypijemy, lecz nie ożyjemy,
Na polu w kąkolu żal się chwieje niemy,
A my leżym z ziemią w zmowie
W tym tu rowie i parowie,
Lecz nikt tego nie wypowie,
Gdzie my teraz, gdzie my?
(Bolesław Leśmian, Zielony dzban)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Aleksandra Okopień-Sławińska, Pantorym, [w] Michał Głowiński, Teresa Kostkiewiczowa, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński, Słownik terminów literackich, Wrocław 2002.