Piasutno

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piasutno
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

szczycieński

Gmina

Świętajno

Strefa numeracyjna

89

Kod pocztowy

12-140[2]

Tablice rejestracyjne

NSZ

SIMC

0490010

Położenie na mapie gminy Świętajno
Mapa konturowa gminy Świętajno, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Piasutno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Piasutno”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Piasutno”
Położenie na mapie powiatu szczycieńskiego
Mapa konturowa powiatu szczycieńskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Piasutno”
Ziemia53°36′00″N 21°12′45″E/53,600000 21,212500[1]

Piasutno (dawniej Piassutten, w latach 1938–1945 Seenwalde) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Świętajno. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

We wsi zachowało się tradycyjne budownictwo drewniane, głównie z początków XX w. oraz murowana szkoła z 1894 r. Za wsią znajduje się dawny cmentarz ewangelicki.

Wieś lokowana w 1678 r. nad południowym brzegiem jeziora Piasutno.

W 1931 r. powstała tu pierwsza polska szkoła na Mazurach, założona przez Jana Boenigka, nauczyciela i działacza społeczno-oświatowego[3], początkowo mieszcząca się w jednym, wynajętym pokoju prywatnym na kolonii zwanej Łęgiem. Nauczycielem był przez dwa lata Jerzy Lanc. W 1938 r. w ramach akcji germanizacyjnej zmieniono urzędową nazwę miejscowości na Seenwalde).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 99841
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 930 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Darmochwał T., Rumiński M. J., 1996. Warmia Mazury, przewodnik. Agencja TD, Białystok

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Iwona Liżewska, Wiktor Knercer: Przewodnik po historii i zabytkach Ziemi Szczycieńskiej. Olsztyn, Agencja Wydawnicza "Remix" s.c., 1998, 171 str., ISBN 83-87031-13-5