Przejdź do zawartości

Plebani Dół

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Plebani Dół zimą

Plebani Dółwąwóz na terenie miasta Kazimierz Dolny, na prawym brzegu Wisły, pomiędzy Wąwozem Małachowskiego na wschodzie, a cmentarzem na zachodzie. Stanowi fragment krawędzi doliny Wisły (Małopolski Przełom Wisły).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Nazwa pojawia się począwszy od końca XVI wieku. Była stosowana zarówno w stosunku do wąwozu, jak i "ulicy idącej w Plebani Dół". W 1793 ulicy nadano oficjalną nazwę Reformackiej, która jednak nie przyjęła się i z czasem przestała być stosowana. W 1829 wymieniono ogródek rekreacyjny "na Plebańskim Dole przy ulicy tak zwanej". Nazwa ta odnotowana została jeszcze w latach 1857 i 1865. Na planie miasta z 1909 ulica nosiła nazwę Polanowskiej, pochodzącą od drogi na Polanówkę. W latach 50. XX wieku ulica uzyskała nazwę Partyzantów, która również nie utrzymała się. Obecnie nosi miano Plebanka[1].

Przy ulicy znajdują się tyły zabudowań klasztoru reformatów.

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Teren wąwozu wykorzystywany jest w okresie zimowym jako trasa kuligów, a latem wozów konnych[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jadwiga Teodorowicz-Czerepińska, Kazimierz Dolny. Monografia historyczno-urbanistyczna, Towarzystwo Przyjaciół Kazimierza, Kazimierz Dolny, 1981, s. 150
  2. Renata Kołodyńska-Gawrysiak i inni, Ocena wykorzystania potencjału turystycznego i rekreacyjnego wąwozów lessowych w gminie Kazimierz Dolny, „Problemy Ekologii Krajobrazu. Rekreacja w krajobrazach o wysokim potencjale”, XXXIV, Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, 2013, s. 92.