Pośrednie Gerlachowskie Wrótka
49°09′46″N 20°08′06″E/49,162778 20,135000 Widok ze Staroleśnego Szczytu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°09′46″N 20°08′06″E/49,162778 20,135000
| |
Pośrednie Gerlachowskie Wrótka, także Pośrednie Gierlachowskie Wrótka (słow. Gerlachovská priehyba[1]) – przełączka znajdująca się w masywie Gerlacha w słowackich Tatrach Wysokich. Jest ona jedną z dwóch przełączek odgraniczających Pośredni Gerlach od Małego Gerlacha (drugą przełączką są Niżnie Gerlachowskie Wrótka). Dokładnie oddziela ona Pośredni Gerlach od mało znaczącej Gerlachowskiej Czuby. Północno-wschodnie stoki opadają do Żlebu Karczmarza w Dolinie Wielickiej, południowo-zachodnie do Batyżowieckiego Żlebu.
Na siodło tejże przełączki nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, jest ona dostępna jedynie dla taterników.
Pierwsze wejścia na Pośrednie Gerlachowskie Wrótka miały miejsce zapewne podczas pierwszych wejść na główny wierzchołek Gerlacha.
-
Widok z Doliny Batyżowieckiej -
Widok ze Staroleśnego Szczytu
.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13184-5.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XII. Wschodnia Batyżowiecka Przełęcz – Litworowa Przełęcz. Warszawa: Sport i Turystyka, 1965.
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.