Prudzinka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Prudzinka
Прудзінка
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

brasławski

Sielsowiet

Achremowce

Populacja (2009)
• liczba ludności


2

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Prudzinka”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Prudzinka”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Prudzinka”
Ziemia55°36′41″N 27°07′43″E/55,611389 27,128611

Prudzinka (biał. Прудзінка; ros. Прудинка) – chutor na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Achremowce.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów w gminie Brasław, w powiecie nowoaleksandrowskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[1].

W latach 1921–1945 ówczesny zaścianek leżał w Polsce, w województwie nowogródzkim[2][3] (od 1926 w województwie wileńskim[4]), w powiecie brasławskim, w gminie Brasław[3].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało zaścianek 25 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego i zadeklarowały białoruska przynależność narodową. Było tu 5 budynków mieszkalnych[3]. W 1931 w 6 domach mieszkało 19 osób[5].

Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Brasławiu. Podlegała pod Sąd Grodzki w Brasławiu i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Brasławiu[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. futor Prudzinka na mapie (rejon brasławski, obwód witebski) [online], www.radzima.net [dostęp 2023-12-23].
  2. Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
  3. a b c Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VII - Część II - Ziemia Wileńska – Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 4.
  4. Dz.U. z 1926 r. nr 6, poz. 29
  5. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 4.
  6. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1377.