Przepona miednicy
| diaphragma pelvis | |
 Przepona miednicy | |
| Narządy | |
|---|---|
| Nerwy |
Nerwy krzyżowe S3–S4 |
Przepona miednicy (łac. diaphragma pelvis) – w anatomii człowieka warstwa mięśniowa zamykająca wraz z przeponą moczowo-płciową i pozostałymi tkankami miękkimi dna miednicy dolny otwór miednicy. Składają się na nią mięsień dźwigacz odbytu (tworzony przez dwie części: mięsień łonowo-guziczny i mięsień biodrowo-guziczny) i mięsień guziczny[1].
Przepona miednicy ma lejkowaty kształt i zamyka całe wyjście miednicy z wyjątkiem rozworu odbytowego, przez który przechodzi odbytnica objęta włóknami mięśnia zwieracza zewnętrznego odbytu, a także niewielką przednią przestrzenią pomiędzy brzegami mięśnia dźwigacza odbytu – wrotami dźwigacza, przez które przechodzi przewód moczowo-płciowy (cewka moczowa, a u kobiet także pochwa)[1][2].
Mięśnie stanowiące przeponę miednicy unerwione są przez gałązki nerwowe ze splotu krzyżowego S3–S4[1].
Funkcją przepony miednicy jest stabilizowanie środka ścięgnistego krocza, pomoc w funkcjonowaniu zwieraczy pochwy i odbytu, a także podtrzymywanie narządów leżących wewnątrzotrzewnowo[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 687–696, ISBN 978-83-200-4501-7.
- ↑ Położnictwo i ginekologia. Grzegorz H. Bręborowicz (red.). Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2010, s. 326, tom I, ISBN 978-83-200-4193-4.
- ↑ Ginekologia ilustrowana. Alasdair D. T. Govan, David McKay Hart, Robin Callander. LibraMED, 1995, s. 26, tom I, ISBN 83-901361-0-4.
