Rana japonica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rana japonica[1]
Boulenger, 1879
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Podrząd

Neobatrachia

Rodzina

żabowate

Rodzaj

Rana

Gatunek

Rana japonica

Synonimy
  • Rana temporaria var. japonica Günther, 1859 (nomen nudum)[2]
  • Rana middendorffi Steenstrup, 1869 (nomen oblitum)[2]
  • Rana martensi Boulenger, 1886[2]
  • Rana temporaria var. martensiOkada & Kawano, 1923[2]
  • Rana temporaria martensiOkada, 1931[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Rana japonicagatunek płaza bezogonowego z rodziny żabowatych (Ranidae), występujący w Japonii. Cechuje się czerwonawobrązowym ubarwieniem i dorasta do 5,4 cm. Zasiedla głównie tereny nizinne, żywi się drobnymi bezkręgowcami. Do godów przystępuje najwcześniej ze wszystkich japońskich płazów bezogonowych – już w styczniu. Rana japonica jest także pierwszym gatunkiem czworonogich, dla którego został stworzony mutant charakteryzujący się przezroczystą skórą.

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Żaba ta ma smukłe ciało z długą, wąską głową[4]. Samice osiągają długość 5,4 cm, a samce 4,8 cm[4]. Ciało ma zazwyczaj czerwonawobrązowy kolor z rzadko rozsianymi, czarnymi paskami na kończynach i bokach ciała[4]. Czarne paski obecne są również w okolicach błony bębenkowej, która u płazów bezogonowych leży na powierzchni głowy zaraz za okiem[4]. Skóra grzbietu jest gładka z wyjątkiem dwóch dobrze widocznych fałd grzbietowo-bocznych[4]. Obecne błony pławne[4]. Podczas okresu godowego u samców rozwijają się żółtawobrązowe modzele godowe[4].

Zasięg występowania i siedliska[edytuj | edytuj kod]

R. japonica występuje w Japonii, gdzie spotkać ją można na wyspach Honsiu, Kiusiu i Sikoku[2][4] oraz na mniejszych wyspach, takich jak Wyspy Oki czy Iki[3]. Była także podawana z południowych Chin[4], ale stwierdzenia te zostały odrzucone jako dotyczące innego gatunku[2]. Zasiedla głównie niziny i zbocza gór[4]. Jest spotykana do wysokości 830 m n.p.m.[3]

Pożywienie[edytuj | edytuj kod]

Żywi się drobnymi bezkręgowcami, takimi jak pająki, muchówki oraz chrząszcze[4].

Rozmnażanie i rozwój[edytuj | edytuj kod]

Okres godowy trwa od stycznia do marca – najwcześniej ze wszystkich japońskich płazów bezogonowych[4]. Sporadycznie dochodzi do krzyżówek z Rana ornativentris[4]. Skrzek składany jest w płytkich wodach, np. na bagnach czy polach ryżowych z wodą o temperaturze 5–10 °C[4]. Jaja składane są na dnie zbiornika wodnego w liczbie od 500 do 3000[4]. Metamorfoza następuje między majem i czerwcem[4]. Połowa nowo wyklutych żabek dojrzałość płciową osiąga w październiku tego samego roku, a reszta w następnym roku[4].

Zastosowania[edytuj | edytuj kod]

Organy wewnętrzne mutanta R. japonica charakteryzującego się przezroczystą skórą[5]

Sumida et al. stworzyli odmianę R. japonica charakteryzującą się prześwitującą skórą poprzez krzyżówkę oraz kojarzenie krewniacze potomstwa dwóch zmutowanych linii z allelami recesywnymi odpowiedzialnymi za występowanie szarych oraz czarnych oczu[5]. Był to pierwszy przezroczysty mutant gatunku czworonogów stworzony w laboratorium[5]. Mutanty te charakteryzują się niską liczbą chromatoforów w skórze, dzięki czemu jest ona przezroczysta, co pozwala na obserwację wzrostu narządów, karcynogenezy i następującego rozwoju nowotworu[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rana japonica, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d e f g Darrel R. Frost, Rana japonica Boulenger, 1879, [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.2 [online], American Museum of Natural History, New York, USA [dostęp 2024-05-12] (ang.).
  3. a b c Rana japonica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. a b c d e f g h i j k l m n o p q Rana japonica, [w:] AmphibiaWeb [online], University of California, Berkeley, CA, USA [dostęp 2020-07-27].
  5. a b c d Masayuki Sumida i inni, The first see-through frog created by breeding: description, inheritance patterns and dermal chromatophore structure, „Scientific Reports”, 6 (1), 2016, s. 1–8, DOI10.1038/srep24431, ISSN 2045-2322 (ang.).