Rana (zwierzęta)
| Rana | |||
| Linnaeus, 1758[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – żaba strumieniowa (R. graeca) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Rana | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Rana temporaria Linnaeus, 1758 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Rana – rodzaj płazów bezogonowych z rodziny żabowatych (Ranidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w umiarkowanych regionach Eurazji do Indochin[6].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj zdefiniował w 1758 roku szwedzki przyrodnik Karol Linneusz w dziesiątym wydaniu Systema Naturae, publikacji własnego autorstwa poświęconej systematyce zwierząt[1]. Gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie) żaba trawna (R. tempraria)[7].
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Rana: łac. rana ‘żaba’[8].
- Ranaria: wariant nazwy Rana Linnaeus, 1758[2].
- Crotaphitis: gr. κροταφιτις krotaphitιs ‘rany na skroniach’[9]. Gatunek typowy (późniejsze oznaczenie): Rana arvalis Nilsson, 1842[10].
- Pseudoamolops: gr. ψευδος pseudos ‘fałszywy’[11]; rodzaj Amolops Cope, 1865. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Rana sauteri Boulenger, 1909.
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[6]:
- Rana amurensis Boulenger, 1886
- Rana arvalis Nilsson, 1842 – żaba moczarowa[12]
- Rana asiatica Bedriaga, 1898
- Rana chaochiaoensis Liu, 1946
- Rana chensinensis David, 1875
- Rana chevronta Hu & Ye, 1978
- Rana coreana Okada, 1928
- Rana culaiensis Li, Lu & Li, 2008
- Rana dabieshanensis Wang, Qian, Zhang, Guo, Pan, Wu, Wang & Zhang, 2017
- Rana dalmatina Fitzinger, 1838 – żaba dalmatyńska[12]
- Rana dybowskii Günther, 1876
- Rana graeca Boulenger, 1891 – żaba strumieniowa
- Rana hanluica Shen, Jiang & Yang, 2007
- Rana huanrensis Fei, Ye & Huang, 1990
- Rana iberica Boulenger, 1879 – żaba hiszpańska
- Rana italica Dubois, 1987
- Rana japonica Boulenger, 1879
- Rana jiemuxiensis Yan, Jiang, Chen, Fang, Jin, Li, Wang, Murphy, Che & Zhang, 2011
- Rana jiulingensis Wan, Lyu & Wang, 2020
- Rana johnsi Smith, 1921
- Rana kobai Matsui, 2011
- Rana kukunoris Nikolskii, 1918
- Rana kyoto Eto, Matsui & Sugahara, 2022
- Rana latastei Boulenger, 1879 – żaba włoska
- Rana longicrus Stejneger, 1898
- Rana luanchuanensis Zhao & Yuan, 2017
- Rana macrocnemis Boulenger, 1885 – żaba kaukaska[13]
- Rana maoershanensis Lu, Li & Jiang, 2007
- Rana matsuoi Eto & Matsui, 2023
- Rana neba Ryuzaki, Hasegawa & Kuramoto, 2014
- Rana okiensis Daito, 1969
- Rana omeimontis Ye & Fei, 1993
- Rana ornativentris Werner, 1903
- Rana parvipalmata López-Seoane, 1885
- Rana pirica Matsui, 1991
- Rana pseudodalmatina Eiselt & Schmidtler, 1971
- Rana pyrenaica Serra-Cobo, 1993
- Rana qianjiang Gao, Luo & Luo, 2012
- Rana sakuraii Matsui & Matsui, 1990
- Rana sangzhiensis Shen, 1986
- Rana sauteri Boulenger, 1909
- Rana tagoi Okada, 1928
- Rana taihangensis Chen, 2022
- Rana tavasensis Baran & Atatür, 1986
- Rana temporaria Linnaeus, 1758 – żaba trawna[12]
- Rana tsushimensis Stejneger, 1907
- Rana uenoi Matsui, 2014
- Rana ulma Matsui, 2011
- Rana wuyiensis Wu, Shi, Zhang, Chen, Cai, Hoang, Wu & Wang, 2021
- Rana yakushimensis Nakatani & Okada, 1966
- Rana zhenhaiensis Ye, Fei & Matsui, 1995
- Rana zhijinensis Luo, Xiao & Zhou, 2022
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 210. (łac.).
- ↑ a b C.S. Rafinesque. Fine del Prodromo d’Erpetologia Siciliana. „Specchio delle Scienze, o, Giornale Enciclopedico di Sicilia”. 2, s. 102, 1814. (wł.).
- ↑ E. Schulze. Amphibia Europaea. „Jahresbericht und Abhandlungen des Naturwissenschaftlichen Vereins in Magdeburg”. 1890, s. 176, 1891. (niem.).
- ↑ J.-p. Jiang, L. Fei, Ch.-y. Ye, X.-m. Zeng, M.-q. Zhen, F. Xie & Y.-y. Chen. Studies on the taxonomics of species of Pseudorana and discussions of the phelogenetical relationships with its relative genera. „Cultum Herpetologica Sinica/Liang qi pa xing dong wu xue yan jiu”. 6–7, s. 67, 1997. (ang.).
- ↑ L. Fei, C.-y. Ye & J.-p. Jiang. A new genus of the subfamily Amolopinae–Pseudoamolops, and its relationship to related genera. „Acta Zoologica Sinica/ Dong wu xue bao”. 46 (1), s. 21, 25, 2000. (chiń.).
- ↑ a b D. Frost: Rana Linnaeus, 1758. [w:] Amphibian Species of the World 6.2, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2024-05-11]. (ang.).
- ↑ J. Fleming: The philosophy of zoology; or, A general view of the structure, functions, and classification of animals. Cz. 2. Edinburgh: A. Constable, 1822, s. 304. (ang.).
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 217.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 71.
- ↑ A. Dubois & A. Ohler. Frogs of the subgenus Pelophylax (Amphibia, Anura, genus Rana): a catalogue of available and valid scientific names, with comments on name bearing types, complete synonymies, proposed common names, and maps showing all type localities. „Zoologica Poloniae”. 39, s. 183, 1996. (ang.).
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 210.
- ↑ a b c W. Juszczyk: Gady i płazy. Wyd. 2. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 250, 259, 270, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0043-4.
- ↑ B. Grabińska. Geografia płazów europy na tle świata. „Zeszyty Instytutu Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania”. 49, s. 15, 1997. (pol. • ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).