Rycina stuguldenowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rembrandt, Jezus uzdrawiający chorych (Rycina stuguldenowa), 1643-1649, odbitka ze zbiorów Rijksmuseum

Rycina stuguldenowa – tradycyjny tytuł grafiki Rembrandta przedstawiającej Jezusa uzdrawiającego chorych[1].

Jest to akwaforta o wymiarach 27,9 x 39,5 cm, wykończona rylcem i suchą igłą[2][1]. Przedstawia motywy biblijne zaczerpnięte z Ewangelii Mateusza[1]. Powstała w okresie 1643-1649 w Amsterdamie. Inne tytuły dzieła to Jezus uzdrawiający chorych oraz Jezus błogosławiący dzieci i uzdrawiający chorych[3]. Stanowi studium światła i cienia[1].

Według tradycji nazwa Rycina stuguldenowa wzięła się stąd, że Rembrandt miał ją odkupić na licytacji za 100 guldenów albo wycenić ją na 100 guldenów wymieniając ją na rycinę Marcantonia Zaraza[1].

Egzemplarze grafiki znajdują się w różnych zbiorach, m.in. w Rijksmuseum w Amsterdamie, Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku i British Museum w Londynie. Odbitkę przechowywało także Stadtmuseum (Muzeum Miejskie) w Gdańsku (stanowi ona stratę wojenną)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Władysław Kopaliński: Słownik mitów i tradycji kultury. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1985, s. 1010.
  2. a b Chrystus uzdrawiający chorych (rycina stuguldenowa). dzielautracone.gov.pl. [dostęp 2022-02-15].
  3. Rembrandt, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-02-15].