Siergiej Mostowoj

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siergiej Mostowoj
Сергей Мостовой
czerwonoarmista czerwonoarmista
Data i miejsce urodzenia

18 lipca 1908
Griniow (obecnie część miasta Kałacz)

Data i miejsce śmierci

31 grudnia 1979
Kałacz

Przebieg służby
Lata służby

1941–1945

Siły zbrojne

Armia Czerwona

Jednostki

3 batalion 220 gwardyjskiego pułku piechoty 79 Gwardyjskiej Dywizji Piechoty 28 Gwardyjskiego Korpusu Piechoty

Stanowiska

celowniczy karabinu maszynowego

Główne wojny i bitwy

front wschodni (II wojna światowa)

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Medal „Za zasługi bojowe”

Siergiej Andriejewicz Mostowoj (ros. Сергей Андреевич Мостовой, ur. 5 lipca?/18 lipca 1908 w chutorze Griniow (obecnie część miasta Kałacz), zm. 31 grudnia 1979 w Kałaczu) – radziecki żołnierz, czerwonoarmista, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w ukraińskiej rodzinie chłopskiej. Po ukończeniu szkoły podstawowej pracował w domowym gospodarstwie, później w kołchozie. Od czerwca 1941 służył w armii, od lipca 1941 uczestniczył w wojnie z Niemcami. Walczył na Froncie Centralnym, Briańskim, Południowo-Zachodnim/3 Ukraińskim i 1 Białoruskim. Brał udział w walkach obronnych w 1941, w bitwie pod Stalingradem, operacji barwienkowsko-łozowskiej, bitwie o Dniepr, operacji nikopolsko-krzyworoskiej, bieriezniegowato-snigiriowskiej, odeskiej, brzesko-lubelskiej, warszawsko-poznańskiej i berlińskiej[1]. Szczególnie wyróżnił się podczas operacji warszawsko-poznańskiej jako czerwonoarmista 3 batalionu 220 gwardyjskiego pułku piechoty 79 Gwardyjskiej Dywizji Piechoty 28 Gwardyjskiego Korpusu Piechoty 8 Gwardyjskiej Armii 1 Frontu Białoruskiego. Będąc celowniczym stacjonarnego karabinu maszynowego podczas przełamywania obrony przeciwnika na przyczółku magnuszewskim 14 stycznia 1945 zlikwidował trzy stanowiska ogniowe wroga, zabezpieczając ataki na swoim odcinku. Podczas dalszego natarcia 25 stycznia w rejonie Poznania jako jeden z pierwszych sforsował tam Wartę i zabezpieczał dalszą przeprawę, biorąc udział w odpieraniu niemieckich kontrataków, likwidując stanowiska ogniowe i siłę żywą wroga, umożliwiając wykonanie przez batalion zadania bojowego. Po wojnie został zmobilizowany, mieszkał w Kałaczu, gdzie pracował w kołchozie.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I inne.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]