Sobkowy Kopiniak
 Sobkowy Kopiniak ponad Sobkowym Żlebem (podpisany) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Pierwsze wejście |
F. Barcza, I. Barcza, O. Jordán |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°11′54,8″N 20°10′50,2″E/49,198556 20,180611
| |
Sobkowy Kopiniak (słow. Zadná suchá veža[1]) – turnia znajdująca się w górnej części Sobkowej Grani w słowackich Tatrach Wysokich. Od strony wschodniej graniczy z Sobkową Czubą, od której oddziela go Pośredni Sobkowy Przechód. Z kolei na zachód od Sobkowego Kopiniaka położona jest Wielka Sobkowa Turnia, oddzielona Zadnią Sobkową Szczerbiną[2].
Jest to jedna z najwybitniejszych turni w Sobkowej Grani i druga co do wysokości po sąsiedniej Sobkowej Czubie. Północne stoki opadają z Sobkowego Kopiniaka do Doliny Suchej Jaworowej, południowe – do Sobkowego Żlebu. Przez środek północnej ściany szczytu biegnie Sobkowa Drabina – wielki zachód prowadzący na Zadnią Sobkową Szczerbinę. W ścianie tej tkwią dwa żebra o charakterze filarów. Na szczyt nie prowadzą żadne szlaki turystyczne. Najdogodniejsza droga dla taterników prowadzi na Sobkowy Kopiniak z Pośredniego Sobkowego Przechodu[2].
Pierwsze wejścia:
- letnie – Ferenc Barcza, Imre Barcza i Oszkár Jordán, 16 maja 1910 r.,
- zimowe – Jerzy Pierzchała, 27 kwietnia 1936 r.[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-07-23].
- ↑ a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XVIII. Lodowa Przełęcz – Lodowy Zwornik. Warszawa: Sklep Podróżnika, 1993, s. 97–101.