Stanisław Chyczyński

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Chyczyński
Ilustracja
Stanisław Chyczyński
Data i miejsce urodzenia

1959
Kalwaria Zebrzydowska

Narodowość

polska

Język

polski

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Dziedzina sztuki

literatura sztuka

Epoka

XXI wiek

Ważne dzieła
  • Życie poza nawiasem. Szkice o literaturze
Cytaty w Wikicytatach

Stanisław Chyczyński (ur. 1959 w Kalwarii Zebrzydowskiej) – polski poeta, prozaik, aforysta, krytyk literacki, artysta malarz, nauczyciel, społecznik, redaktor naczelny magazynu literacko-artystycznego „Nihil Novi” (od 1994) oraz rocznika „Kalwariarz” (od 2011).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1986 ukończył filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Do 1995 zajmował się głównie malarstwem antyrealistycznym i ilustratorstwem książkowym. Od wielu lat jest nauczycielem plastyki i historii w szkole podstawowej w Jastrzębi. Należy do Towarzystwa Przyjaciół Kalwarii Zebrzydowskiej[1].

Miasto rodzinne Chyczyńskiego odgrywa w jego twórczości znaczącą rolę. Pojawia się ono zarówno w wierszach, jak i rysunkach, które często ilustrują jego tomiki wierszy. W swoich dziełach Chyczyński często też nawiązuje do Tatr, których jest miłośnikiem[2].

W 2009 jako redaktor magazynu „Nihil Novi” podjął stałą współpracę z krakowskim artystą malarzem, rysownikiem i scenografem Kazimierzem Wiśniakiem, twórcą baśniowych płócien, który ilustruje ów magazyn swoimi rysunkami[3]. Na jego łamach ukazywały się też często reprodukcje prac artystów, z którymi Chyczyński utrzymywał osobisty kontakt: Bronisława Chromego, Zdzisława Beksińskiego, Karola Badyny, Ety Zaręby, Wojciecha Kurdziela[4][5][6][7].

W latach 1985-2005 Chyczyński prowadził ożywioną i regularną korespondencję ze Zdzisławem Beksińskim. Listy wymieniał m.in. także z Tadeuszem Nowakiem i Jerzym Dudą-Graczem[4].

Literaturoznawca Marcin Kania nazwał go „buntownikiem zanurzonym w tradycji”, w rodzinnych stronach Chyczyńskiego mówi się o nim: „artystyczny rebeliant”. On sam zaś nazywa siebie „kal-wariatem zebrzydowskim” albo Calvarianusem[2][4][8].

Chyczyński jest bohaterem powieści Wojciecha Wierciocha Iluzjonista, w której współegzystuje z postaciami zarówno fikcyjnymi, jak i prawdziwymi (np. Paweł Filas, Wanda Czubernatowa, Piotr Bies i Jadwiga Malina)[9][10][11]. Pojawia się też na kartach powieści Elżbiety Stankiewicz-Daleszyńskiej Pani Egucka i trójkąt metarzeczywisty[12].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Literatura[edytuj | edytuj kod]

Debiutował w 1993 w „Źródle”, ale swoją przygodę z pisaniem rozpoczął już w szkole średniej od pisania tekstów piosenek rockowych[13].

Jego prace krytycznoliterackie poświęcone są takim twórcom, jak Ernest Bryll, Janusz Drzewucki, Stanisław Grochowiak, Marian Grześczak, Wojciech Kawiński, Stanisław Lem, Tadeusz Nowak, Stefan Pastuszewski, Edmund Pietryk, Tadeusz Różewicz, Jarosław Marek Rymkiewicz, Józef Baran, Wojciech Wencel[14].

W swojej twórczości literackiej inspiruje się m.in. muzyką heavymetalową (jest fanem brytyjskiej grupy Motörhead[15]). Świadomie i definitywnie nie stosuje powszechnego dziś modelu wiersza wolnego. Zwykle sięga po sonet. Niektóre z sonetów napisał w gwarze góralskiej, twierdząc, że jest to język sam w sobie poetycki. Tworzy też wiersze, które za Emilem Bielą nazwał antysonetami[2][16][8].

Jego książka eseistyczna Życie poza nawiasem była w 2011 nominowana do Nagrody Literackiej im. Józefa Mackiewicza, przyznawanej za szczególną popularyzację rodzimej kultury, historii i tradycji[17][18].

Opowiadanie o kalwaryjskim pustelniku ze zbioru Wielbiciel pończoch wywołało lokalny skandal[4]. Kolejna afera spowodowana była zamieszczeniem kontrowersyjnych aforyzmów Chyczyńskiego w czasopiśmie „Futurum”, wydawanym pod patronatem Miejskiego Ośrodka Kultury w Nowym Targu. Rozpętała ona burzę na sesji rady miasta Nowego Targu, co w rezultacie doprowadziło do zwolnienia Leszka Pustówki ze stanowiska dyrektora MOK i zamknięcia pisma[19].

Jest autorem setek recenzji, wstępów do książek, tekstów piosenek rockowych, a także założycielem i redaktorem naczelnym magazynu literacko-artystycznego „Nihil Novi”, ukazującego się od 1994. Na jego łamach pojawili się tacy autorzy, jak Jarosław Marek Rymkiewicz, Józef Baran, Ernest Bryll, Erwin Kruk, Janusz Drzewucki, Marianna Bocian, Adam Ziemianin, Jerzy Michał Wąsik, Emil Biela, Stefan Pastuszewski, Zbigniew Mirek, Jerzy Grupiński, Herbert Oleschko, Stanisław Dłuski, Wojciech Kudyba, Wojciech Wiercioch, Leszek Kozik, Jerzy Utkin, Jolanta Szymska-Wiercioch, Wojciech Wencel i inni[13][20].

Chyczyński jest też redaktorem naczelnym lokalnego pisma społeczno-kulturalnego „Kalwariarz”, popularyzującego działania Towarzystwa Przyjaciół Kalwarii Zebrzydowskiej, i stałym współpracownikiem takich prestiżowych periodyków kulturalno-literackich, jak „Akant”, „Radostowa” i „Okolica Poetów”[4].

Swoje teksty literackie i krytycznoliterackie publikował na łamach takich pism, jak „Twórczość”[21], „Przekrój”[22][23], „Okolica Poetów”[24][25], „Arcana”[26], „Magazyn Literacki”[27], „Lampa i Iskra Boża”[28], „Akant”[29][30], „Protokół Kulturalny”[31][32], „Fronda”[33], „Konspekt”, „Metafora”[34], „Autograf”[35], „Akcent”[36], „Aspekty Filozoficzno-Prozatorskie”[37], „Topos”[38], „Fraza”[39], „Śląsk”[40], „Łabuź”[41], „Ogród”[42], „Sztuka Osobowa”[43], „Nadwisłocze”[44], „Goniec Staszowski”[45], „Goniec Świętokrzyski”[46], „Stolica”[47], „Własnym głosem”[48], „Nihil Novi”[49], „Pobocza”[50], „Latarnia Morska”[51], „Przegląd Artystyczno-Literacki”[52], „Portret”[53], „Futurum”[54], „Droga”, „Pogranicza”, „Czterdzieści i Cztery”, „Nowa Okolica Poetów”[55].

Książki[edytuj | edytuj kod]

  • Wiersze wyprane, Kalwaria Zebrzydowska: [b.m.], 1992.
  • Manowce herezji, Kraków: Ludmiła Błażejewska [zapytać o to SCh], 1993[56].
  • Motywy religijne, Kalwaria Zebrzydowska: Calvarianum, 1995[57].
  • Wielbiciel pończoch. Opowiadania, Bydgoszcz: Instytut Wydawniczy „Świadectwo”, 1999[58].
  • Calvaria, mon amour, Bydgoszcz: Instytut Wydawniczy „Świadectwo”, 2000[59].
  • Oktawy mimo wszystko, Warszawa: Magazyn Literacki, 2000[60].
  • Czarna pończocha, fot. Anna Szwaja, Warszawa: Wydawnictwo Nowy Świat, 2005[61].
  • Sonety kalwaryjskie, Bydgoszcz: Związek Literatów Polskich. Oddział Bydgosko-Toruński, 2010[62].
  • Życie poza nawiasem. Szkice o literaturze, ilustr. Kazimierz Wiśniak, Bydgoszcz: Wydawnictwo Temat, 2010.
  • Byłem pomyłką; ilustr. Kazimierz Wiśniak, Kraków: Wydawnictwo „Anty”, 2012[14].
  • Kalwaria Zebrzydowska w starej fotografii (współred. Krystyna Duda; fot. Adam Grodnicki), Kalwaria Zebrzydowska: Towarzystwo Przyjaciół Kalwarii Zebrzydowskiej, 2019[63].
  • Królewskie milczenia (sonety i antysonety); ilustr. Kazimierz Wiśniak, Kraków: Wydawnictwo Vandre, 2023. ISBN 978-83-966225-6-3.

Wybrane teksty literackie[edytuj | edytuj kod]

  • Półbaśń o Arhyelu, [w:] „Czterdzieści i Cztery: 44” 2011/2012, nr 3, ss. 263-268.
  • Victoria, [w:] „Fronda” nr 36 (2005), ss. 312-323.
  • Asceza dnia, [w:] „Ateneum Kapłańskie”, t. 137, z. 1 (2001), s. 1. 103-106.
  • Pogoda dla „gęgających” pisarzy, [w:] „Akant” 2004, nr 3, s. 2004 25.
  • Jeden pan w lusterku, „Akant” R. 18, nr 4 (2015), s. 2.
  • Kasztan, „Akant” R. 14, nr 13 (2011), ss. 30-31.
  • cd-niebycia, „Akant” R. 18, nr 7 (2015), s. 20.
  • Jaśń nad wierchami, „Pogranicza” 2006, nr 1, s. 59.
  • Opowiadanie nie pierwsze, ale…, [w:] „Metafora” 2012, nr 1 (82), ss. 64-69.
  • Zaćmienie na Czarnych Ścianach, [w:] „Akant” R. 14, nr 9 (2011), s. 11.
  • Pater Noster, [w:] „Czterdzieści i Cztery: 44” 2016, nr 8, ss. 397-407.
  • Dyżur ciało-nocny, [w:] „Twórczość” R. 76, nr 12 (2020), ss. 31-42.
  • Kurza gęś!, [w:] „Śląsk” R. 26, nr 4 (2020), ss. 26-29.
  • Jeden dzień w K., [w:] „Twórczość” R. 79, nr 3 (2023), s. 30-37.
  • Lechoń jako rycerz i faun, [w:] „Akant” R. 26, nr 1 (2023), s. 39.
  • Coraz więcej punku (Never Mind The Bollocks...), [w:] „Arcana” 174 (6/2023), ss. 89-99.

Wybrane eseje, felietony i teksty krytycznoliterackie[edytuj | edytuj kod]

  • Zgrzeszyć ze Sławą, [w:] „Akant” R. 18, nr 7 (2015), ss. 3-4.
  • O Beksińskim i apokalipsie, [w:] „Arcana” 2021, nr 3, ss. 208-212.
  • Papier czy e-wydanie?, [w:] „Poezja Dzisiaj” nr 153 (2022), ss. 111-112.
  • Ryj w mrowisko, [w:] „Metafora” 2012, nr 2 (83), ss. 115-117.
  • Apokaliptyczne dygresje, [w:] „Akant” R. 18, nr 3 (2015), ss. 3-5.
  • Poeci na marginesie kultury, [w:] „Akant” R. 24, nr 1 (2021), ss. 12-13.
  • W szerokich objęciach pseudonauki, [w:] „Arcana” 2023, nr 3, ss. 104-113.
  • Żydzi w literaturze, [w:] „Akant” R. 18, nr 6 (2015), ss. 12-15.
  • Grochowiaka turpizm estetyzujący, [w:] „Akant” R.10, nr 9 (2007), ss. 10, 18-19.
  • Krechy i kreski Kresowatego, [w:] „Akant” R. 20, nr 6 (2017), s. 38.
  • Poeta – czyli kto?, [w:] „Akant” R. 11, nr 10 (2008), s. 25. 44.
  • Desperacka próba noża, [w:] „Akant” R. 19, nr 3 (2016), s. 18.
  • Bryllowanie nad Kałużą, [w:] „Arcana” 2005, nr 3, ss. 2005 212-214.
  • Kto dezerter – kto żołnierz?, [w:] „Akant” R. 12, nr 6 (2009), s. 48.
  • Baran z tej i nie z tej strony, [w:] „Akant” 2011, nr 7; online: Akant.org,
  • Metaetyka w ujęciu Kardynała Karola Wojtyły, [w:] „Przegląd Kalwaryjski” nr 9 (2005), s. 25. 227-246.
  • Nietzsche z Samotraki, [w:] „Akant” R. 11, nr 7 (2009), s. 49.
  • Rymkiewicza umiłowanie rymów, [w:] „Nowa Okolica Poetów” R. 3, nr 2 (2000), ss. 73-78.
  • Krytyk i jego sentymenty, [w:] „Akant” R.14, nr 12 (2011), s. 48.
  • Willanówek, [w:] „Arcana” 2005, nr 6, s. 124.
  • Krowa z papierosem, [w:] „Poezja Dzisiaj” nr 37/38 (2004), ss. 79-80.
  • Półwiecze artysty Rusina, [w:] „Akant” R. 25, nr 11 (2022), s. 36.
  • W objęciach sztuki, [w:] „Metafora” R. 22, nr 2 (2012), ss. 147-150.
  • Nowaka poezja religijna, [w:] „Nowa Okolica Poetów” R. 5, nr 1 (2002), ss. 101-106.
  • Samotny zielony krawat, [w:] „Akant” 2001, nr 10, s. 33.
  • Woń cebuli pod Akropolem, [w:] „Akant” R. 10, nr 3 (2007), s. 200-200. 43.
  • Szukający siebie Szukalski, [w:] „Arcana” 2020, nr 3, ss. 2020 155-162.
  • Marzenie ściętej głowy, [w:] „Akant” R. 9, nr 6 (2006), s. 42.
  • Elegie dębowieckie, [w:] „Akant” 2003, nr 8, s. 57.
  • Homo religiosus w poezji Wojciecha Wencla, [w:] „Akant” R. 11, nr 2 (2008), ss. 9-11.
  • Autobiografia postmodernisty, [w:] „Akant” R. 14, nr 8 (2011), s. 45.
  • Kiedy z podziemia wylecą motyle…, [w:] „Arcana” 2010, nr 6, ss. 213-216.
  • Sonety, sonety, sonety, [w:] „Akant” R. 13, nr 5 (2010), s. 33.
  • Z językiem czy bez?, [w:] „Twórczość” R. 63, nr 9 (2007), ss. 119-120.
  • Wystarczy cieniutki blask, [w:] „Akant” R. 11, nr 2 (2008), s. 41.
  • Ciała i ducha opisanie, [w:] „Akant” R. 9, nr 4 (2006), s. 44.
  • Oczy wrześniowych psów, [w:] „Akant” R. 12, nr 1 (2009), ss. 34-35.
  • Do widzenia Kosmosie?, [w:] „Akant” R. 9, nr 11 (2006), s. 63.
  • Panorama z kopca kreta, [w:] „Akcent” (Lublin), R. 26, nr 1 (2005), s. 26. 125-127.
  • Widoki, widzenia, przywidzenia?, [w:] „Pogranicza” 2006, nr 2, ss. 74-76.
  • Z ścianą snu, [w:] „Akant” R. 14, nr 1 (2011), s. 34.
  • Słowa i obrazy, [w:] „Twórczość” R. 63, nr 2 (2007), ss. 104-105.
  • Pismo w rękach szatana, [w:] „Akant” R. 15, nr 6 (2012), s. 42.
  • Cierpkie wino i słodka woda, [w:] „Nowe Książki” 2007, nr 9, ss. 50-51.
  • Zbuntowany cham galicyjski, [w:] „Arcana” 2013, nr 6, ss. 198-200.
  • Kiedy życie staje się cudem, [w:] „Akant” R. 15, nr 6 (2012), s. 34.
  • Bez anioła ani rusz, [w:] „Akant” R. 11, nr 3 (2008), s. 54.
  • Wulkan niskich namiętności, [w:] „Akant” R. 9, nr 13 (2006), s. 52.
  • Wiatr od Wencla, [w:] „Akant” R. 11, nr 7 (2008), ss. 46-47.
  • Komu płacze dzwon, [w:] „Akant” R. 11, nr 4 (2008), s. 49.
  • Listy do Ojca Świętego, [w:] „Przegląd Kalwaryjski” nr 7 (2002), ss. 407-408.
  • Największy o metempsychozie, [w:] „Akant” R. 21, nr 11 (2018), s. 33.
  • Czyściec chłopca opornego, [w:] „Akant” R. 14, nr 5 (2011), s. 40.
  • Nie pytajcie mnie o zdanie, [w:] „Arcana” 2010, nr 4, ss. 212-219.
  • Artysta i czarodziej, [w:] „Akant” R. 23, nr 3 (2020), s. 33.
  • O Pułaskich i konfederacji barskiej, „Akant” R. 23, nr 11 (2020), s. 40.
  • Pułaskich ciąg dalszy, [w:] „Akant” R. 25, nr 1 (2022), s. 42.
  • Faust przy komputerze, [w:] „Autograf” 2008, nr 1, s. 36.
  • Kal-wariat zebrzydowski, [w:] „Akant” R. 24, nr 7 (2021), s. 32.
  • Czy ruchy regionalistyczne mają przyszłość?, [w:] XI Kongres Stowarzyszeń Regionalnych, Legnica 2018: materiały i dokumenty, ss. 177-179.
  • Postęp, tolerancja i inne brzydkie słowa, [w:] „Akant” R. 18, nr 10 (2015), ss. 6-9.
  • Paralele i penetracje Urbanowskiego, [w:] „Akant” R. 24, nr 6 (2021), s. 34.
  • Głupie opisanie mądrego dzieła, [w:] „Akant” R. 21, nr 4 (2018), ss. 34-35.
  • Obrona Kierkegaarda, [w:] „Arcana” 2022, nr 6, ss. 59-69.
  • Demony sławnego psychiatry, „Nowy Napis Co Tydzień”, 2020, nr 44.
  • Ziemiaństwo w kotle dziejów, [w:] „Akant” R. 26, nr 3 (2023), s. 39.
  • Pani Grosz wśród wierszy, [w:] Nie mam gdzie wrócić. W kręgu twórczości Wojciecha Pestki, oprac. Wojciech Kajtoch, Kraków: Wydawnictwo Wysoki Zamek, 2022; ISBN 978-83-963397-2-0; ss. 315-321.
  • Dzieło jak katedra, [w:] „Twórczość” 12 (937), 2023, ss. 127-130.

Publikacje w wybranych antologiach i almanachach[edytuj | edytuj kod]

  • Marian S. Hermaszewski (red.), A Duch wieje kędy chce. Almanach poezji religijnej, t. IX, Lublin: 1998.
  • Konrad Strzelewicz (red.), Proza, proza, proza, Kraków: Związek Literatów Polskich, 2001.
  • Jerzy Koperski (red.), Krzyż – Drzewo kwitnące. Antologia poezji o Krzyżu, Warszawa: Anagram, 2002, ss. 111-112. ISBN 83-86086-62-9.
  • Danuta i Włodzimierz Masłowscy (red.), Księga aforystyki polskiej XXI wieku. Potęga myśli, Katowice: Videograf II, 2002, ss. 48-51. ISBN 83-7183-214-9.
  • Wacław Buryła (red.), Cud, który trwa. Papieżowi-Poecie – poeci, Milicz: wyd. aut., 2003, ss. 56-58. ISBN 83-919391-1-1.
  • Danuta i Włodzimierz Masłowscy (red.), Wielka księga myśli polskiej. Aforyzmy, przysłowia, sentencje, Warszawa: wyd. KDC, 2005, ss. passim. ISBN 83-7404-218-4.
  • Herbert Oleschko (red.), Baśnie o aniołach i diabłach, Warszawa – Pelplin: LSW–WDP Bernardinum, 2005, ss. 91-92. ISBN 83-205-4771-7.
  • Jerzy Koperski (red.), Poczta Literacka, Warszawa: Anagram, 2005/2006, ss. 500-501. ISBN 83-86086-93-9.
  • Elżbieta Grabosz (red.), Eskulap i pacjent w anegdocie, Warszawa: 2006, ss. 71-72. ISBN 83-902632-1-1.
  • Złote myśli ludzi wielkiego umysłu, talentu i serca. Twórcy wizerunku Polski (red. zbiorowa), wyd. Fundacja Dzieciom „Zdążyć z pomocą”, księga 2004, Warszawa 2006, ss. 68-69. ISBN 83-913568-4-1.
  • Zdzisława Jaskulska-Kaczmarek (red.), Jak podanie ręki. XXII Międzynarodowy Listopad Poetycki, Poznań: Związek Literatów Polskich, 2009, ss. 18. ISBN 978-83-61412-72-4.
  • Elżbieta Grabosz (red.), Zdrowie w aforyzmach, Warszawa: Komograf, 2013, ss. 18-22. ISBN  978-83-62769-69-8.
  • Andrzej Grabowski (red.), Jawi się w naszym obcowaniu, Warszawa – Rzeszów: wydawca: ad, 2015, ss. 50-51. ISBN 978-83-7613-145-0.
  • Zbigniew Ikona-Kresowaty, Portretowisko, Starachowice/Lądek-Zdrój: Wydawnictwo Radostowa, 2016, ss. 62-63. ISBN 978-83-64946-14-1.
  • Antoni Dąbrowski (red.), Imiona miłości. Antologia poezji miłosnej, Starachowice: Wydawnictwo Radostowa, 2016, ss. 41-42. ISBN 978-83-64946-11-0.
  • Joachim Glensk (red.), Frazaforki, czyli frazeologizmy aforystyczne, Lędziny: Mega Press II, t. 1, 2019, ss. passim. ISBN 978-83-950460-4-9.
  • Andrzej Bucki (red.), Historia Kalwarii Zebrzydowskiej w obrazach oczami Kazimierza Wiśniaka widziana i jego ręką narysowana, wyd. II poszerzone, Kraków: Wydawca 3Kolory, 2021, ss. passim. ISBN 978-83-962035-0-2.
  • Mariusz Grzebalski (red.), Świat się wiecznie zaczyna. Antologia Juliana Przybosia, Poznań: WBP i CAK, 2021, ss. 247-248. ISBN 978-83-66453-74-6.
  • Antoni Dąbrowski (red.), Poeci przełomu stuleci i tysiącleci. 1980–2020, Starachowice: Wydawnictwo Radostowa, 2021, ss. 36-49. ISBN 978-83-67268-02-8.
  • Krzysztof Budziakowski (red.), Po co nam Polska? – i inne pytania, Kraków: Fundacja Zygmunta Starego, 2023, ss. 127-131. ISBN 978-83-7928-943-1.

Sztuka[edytuj | edytuj kod]

Talent artystyczny Chyczyńskiego został zauważony już w czasach szkolnych, kiedy to został m.in. wyróżniony na konkursie w Tokio[4].

Jako artysta malarz uważa się za antyrealistę. Wykształcił swój własny styl nazwany przez niego akwarelą zagęszczoną, co zbliża jego prace do malarstwa olejnego. Od 1994 maluje tylko na zamówienie[13].

O jego antyrealizmie w sztuce Marcin Kania pisze:

Antyrealizm w wykonaniu Chyczyńskiego można opisać następująco: artysta maluje obraz, który (przykładowo) przedstawia willę zbudowaną opodal stawu. Nad brzegiem przechadza się kobieta strojna w czerń. Willa odbija się w tafli wody, kobieta – nie... Na tym polega szczególna autorska ingerencja w reprodukcję świata rzeczywistego. Przekładając tę sytuację na język teorii fotografii spod znaku Rolanda Barthesa – obraz willi, jeziora oraz kobiety to studium, brak odbicia w wodzie – to punctum wizualnej prezentacji[8].

Namalował kilkaset obrazów, głównie techniką pastelową, olejną, akwarelą plamkową i zagęszczaną. Jest też autorem licznych rysunków tuszem; można je znaleźć np. w popularnych periodykach literackich. Ilustrował też książki i projektował okładki książek (m.in. Adama Fajfera, Bożeny Budzińskiej, Błażeja Budnika, Aleksego Siemionowowa). Obecnie większość jego obrazów znajduje się w obcych rękach, inne znajdują się w galeriach w wielu zakątkach świata[4].

Wystawy[edytuj | edytuj kod]

W 1991 w Piwnicy pod Baranami w Krakowie miała miejsce pierwsza wystawa prac artysty, a w 2000 druga – w Ośrodku Kultury w Kalwarii Zebrzydowskiej[13].

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Chyczyński jest laureatem nagrody im. Ryszarda Milczewskiego-Bruna (2001 r.) oraz nagrody im. Klemensa Janickiego (2007 r.). Został również uhonorowany Medalem Komisji Edukacji Narodowej, odznaką Zasłużony dla Kultury Polskiej, medalem za zasługi dla Związków Żołnierzy Wojska Polskiego oraz odznaczeniem Chwały Wiktorii Wiedeńskiej[64][4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Krystyna Duda, Twórczość lokalna – Stanisław Chyczyński i Kazimierz Wiśniak [online], Archiwalna strona Urzędu Miasta Kalwarii Zebrzydowskiej, 2011 [dostęp 2023-10-21] (pol.).
  2. ↑ a b c Aleksandra Sibistowicz, Pesymizm jest wpisany w sztukę [online], Dziennikpolski24.pl, 19 września 2012 [dostęp 2023-10-21] (pol.).
  3. ↑ Kazimierz Wiśniak wirtualnie [online], Dziennikpolski24.pl, 30 czerwca 2001 [dostęp 2023-10-21] (pol.).
  4. ↑ a b c d e f g h Bogdan Szpila, Artystyczny rebeliant [online], Beskidzka24.pl, 18 września 2022 [dostęp 2023-10-20] (pol.).
  5. ↑ Nie ma niekontrowersyjnych pomników – wywiad Stanisława Chyczyńskiego z Karolem Badyną, [w:] „Nihil Novi" nr 32 /zima 2020, ss. 4-5.
  6. ↑ Od dzieciństwa lubiłem rzeźbić – wywiad Zbigniewa Lenika z Wojciechem Kurdzielem, [w:] „Nihil Novi” nr 29 /wiosna 2015, ss. 4-5.
  7. ↑ Eta Zaręba. Gość specjalny czasopisma, [w:] Nihil Novi” nr 33 /lato 2021.
  8. ↑ a b c Marcin Kania, Calvarianus w Lanckoronie [online], Gazeta.myslenice.pl, 5 lipca 2022 [dostęp 2023-10-21] (pol.).
  9. ↑ Iluzjonista / Wojciech Wiercioch [online], Katalogi Biblioteki Narodowej [dostęp 2023-10-21] (pol.).
  10. ↑ Stanisław Chyczyński, Alter ego Iluzjonisty, „Akant. Miesięcznik literacki”. R. 10, nr 9 (2007), s. 48.
  11. ↑ Wojciech Wiercioch, Iluzjonista, Kraków: Wydawnictwo Miniatura, 2006.
  12. ↑ Elżbieta Stankiewicz-Daleszyńska, Pani Egucka i trójkąt metarzeczywisty, Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 2019, s. 110-111.
  13. ↑ a b c d Malarz i poeta [online], Dziennikpolski24.pl, 14 listopada 2000 [dostęp 2023-10-21] (pol.).
  14. ↑ a b Tadeusz Lira-Śliwa, Poszukiwanie Absolutu [online], Akant.org, 17 lutego 2012 [dostęp 2023-10-21] (pol.).
  15. ↑ Wacław Wiercioch: Heavymetalowe inspiracje w poezji Stanisława Chyczyńskiego, „Okolica Poetów” 2001, nr 14, s. 43-46; sprost. red.: „Okolica Poetów” 2002, nr 16, s. 48.
  16. ↑ Wanda Skalska, Stanisław Chyczyński „Byłem pomyłką” [online], Latarnia-morska.eu, 24 września 2012 [dostęp 2023-10-21] (pol.).
  17. ↑ Maciej Urbanowski, Nagroda Literacka im. Józefa Mackiewicza już po raz dziesiąty. Głos polskiej kultury [online], Salon24.pl, 1 listopada 2011 [dostęp 2023-10-21] (pol.).
  18. ↑ Kolejna edycja cenionej nagrody literackiej [online], Rp.pl, 7 lipca 2011 [dostęp 2023-10-21] (pol.).
  19. ↑ Pamięć i fantazja. Autobiografia, Kraków: Wydawnictwo Miniatura, 2011, ss. 520, 634-637.
  20. ↑ „Nihil Novi” – omówienia numerów [online], Latarnia-morska.eu, 1 grudnia 2012 [dostęp 2023-10-21] (pol.).
  21. ↑ Z wysokości drugiego piętra / Stanisław Chyczyński, „Twórczość” R. 62, nr 12 (2006), ss. 105-107.
  22. ↑ Antenatom / Stanisław Chyczyński. „Przekrój” 2000, nr 7, s. 28.
  23. ↑ Ewokacja po latach / Stanisław Chyczyński. „Przekrój” 2000, nr 7, s. 28.
  24. ↑ Eskalacja / Stanisław Chyczyński. „Okolica Poetów” 2001, nr 14, s. 10.
  25. ↑ Gipsowy anioł / Stanisław Chyczyński. „Okolica Poetów” 2005, nr 29/30, s. 19.
  26. ↑ Ave Eva / Stanisław Chyczyński. „Arcana” 2001, nr 5, s. 80.
  27. ↑ Motorhet / Stanisław Chyczyński. „Magazyn Literacki” 1997, nr 5/6, s. 65.
  28. ↑ Kolekcjoner / Stanisław Chyczyński. „Lampa i Iskra Boża” 1998, nr 14, s. 98-99.
  29. ↑ Blues dla pustelnika / Stanisław Chyczyński. „Akant” 1999, nr 9, s. 12-13.
  30. ↑ Bramafutra / Stanisław Chyczyński. „Akant” 1999, nr 9, s. 12.
  31. ↑ W objęciach anioła / Stanisław Chyczyński. „Protokół Kulturalny” 2003, nr 3/4 (2002), s. 10.
  32. ↑ Zbrodnia Ikara (Opowiadanie dla erudytów) / Stanisław Chyczyński. „Protokół Kulturalny” 2003, nr 3/4 (2002), s. 10.
  33. ↑ Roxanne / Stanisław Chyczyński. „Fronda” 2003, nr 31, s. 197.
  34. ↑ Prawo klamry / Stanisław Chyczyński. „Metafora” 1999, nr 37/38, s. 203-206.
  35. ↑ Fetysz (opowiadanie) / Stanisław Chyczyński. „Autograf” 2004, nr 2, s. 13.
  36. ↑ Chmury na wodzie / Stanisław Chyczyński. „Akcent” 2000, nr 4, s. 75.
  37. ↑ Reversa vers / Stanisław Chyczyński. „Aspekty Filozoficzno-Prozatorskie” 2003, nr 5/8, s. 92.
  38. ↑ Nieprzekładalny II / Stanisław Chyczyński. „Topos” 2003, nr 1/3, s. 207.
  39. ↑ Signum temporis / Stanisław Chyczyński. „Fraza” 2000, nr 1/2, s. 135.
  40. ↑ Umarł ze strachu / Stanisław Chyczyński. „Śląsk” 2003, nr 7, s. 63.
  41. ↑ Wpiekłowstąpienie / Stanisław Chyczyński. „Łabuź” 2002, nr 41, s. 8.
  42. ↑ Psalm a la Nowak / Stanisław Chyczyński. „Ogród” 2003, nr 1/2, s. 308.
  43. ↑ Ortodoxi na tropie / Stanisław Chyczyński. „Sztuka Osobowa” 1999, nr 67, s. 8-9.
  44. ↑ Glistopad / Stanisław Chyczyński. „Nadwisłocze” 2006, nr 2, s. 36.
  45. ↑ Ojciec Beskidów / Stanisław Chyczyński. „Goniec Staszowski” 2000, nr 10, s. 6.
  46. ↑ Pisanka / Stanisław Chyczyński. „Goniec Świętokrzyski” 2002, nr 2, s. 4.
  47. ↑ Pieta / Stanisław Chyczyński. „Stolica” 1999, nr 63, s. 8.
  48. ↑ Iść z poezją / Stanisław Chyczyński. „Własnym głosem” 1998, nr 43, s. 8.
  49. ↑ Gdzie diabeł nie może / Stanisław Chyczyński. „Nihil Novi” 1994, nr 2, s. 7.
  50. ↑ Co wieńczy dzieło (Opowiadanie dla Halszki Przymiary) / Stanisław Chyczyński. „Pobocza” 1999, nr 4/5, s. 13-14.
  51. ↑ (Intencjonalne) bicie piany / Stanisław Chyczyński. „Latarnia Morska” 2008, nr 4 (2007) / 1 (2008), s. 39-48.
  52. ↑ Kolekcjoner / Stanisław Chyczyński. „PAL Przegląd Artystyczno-Literacki” 2001, nr 6, s. 163-166.
  53. ↑ Sielana / Stanisław Chyczyński. „Portret” 1998, nr 7, s. 33.
  54. ↑ Wprawki myślowe / Stanisław Chyczyński. „Futurum” 2003, nr 1, s. 23.
  55. ↑ Idź w poezję / Stanisław Chyczyński. „Nowa Okolica Poetów” 2002, nr 10, s. 155-161.
  56. ↑ Oleschko Herbert: Puk puk do niebios bram (O „Manowcach herezji” Stana J. Chyczyńskiego). „Nihil Novi” 1994, nr 1, s. 10-11.
  57. ↑ Lista recenzji w Polskiej Bibliografii Literackiej („Motywy religijne” / S. Chyczyński) [online], Instytut Badań Literackich PAN w Warszawie, Pracownia Bibliografii Bieżącej w Poznaniu [dostęp 2023-10-21] (pol.).
  58. ↑ Lista recenzji w Polskiej Bibliografii Literackiej („Wielbiciel pończoch” / S. Chyczyński) [online], Instytut Badań Literackich PAN w Warszawie, Pracownia Bibliografii Bieżącej w Poznaniu [dostęp 2023-10-21] (pol.).
  59. ↑ Lista recenzji w Polskiej Bibliografii Literackiej („Calvaria mon amour” / S. Chyczyński) [online], Instytut Badań Literackich PAN w Warszawie, Pracownia Bibliografii Bieżącej w Poznaniu [dostęp 2023-10-21] (pol.).
  60. ↑ Lista recenzji w Polskiej Bibliografii Literackiej („Oktawy mimo wszystko” / S. Chyczyński) [online], Instytut Badań Literackich PAN w Warszawie, Pracownia Bibliografii Bieżącej w Poznaniu [dostęp 2023-10-21] (pol.).
  61. ↑ Lista recenzji w Polskiej Bibliografii Literackiej („Czarna pończocha” / S. Chyczyński) [online], Instytut Badań Literackich PAN w Warszawie, Pracownia Bibliografii Bieżącej w Poznaniu [dostęp 2023-10-21] (pol.).
  62. ↑ Lista recenzji w Polskiej Bibliografii Literackiej („Sonety kalwaryjskie” / S. Chyczyński) [online], Instytut Badań Literackich PAN w Warszawie, Pracownia Bibliografii Bieżącej w Poznaniu [dostęp 2023-10-21] (pol.).
  63. ↑ Andrzej Famielec, Promocja albumu „Kalwaria Zebrzydowska w starej fotografii” [online], Kalwaria24.pl, 25 kwietnia 2019 [dostęp 2023-10-21] (pol.).
  64. ↑ Anna Kokot, Jubileusz „świętego Poetego" – wręczenie Nagród Ryszarda Milczewskiego-Bruno [online], Akant.org, 4 maja 2014 [dostęp 2023-10-21] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stanisław_Chyczyński&oldid=73154696”