Statua Matki Bożej na Ostrowie Tumskim

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Statua Matki Bożej na Ostrowie Tumskim we Wrocławiu
Obiekt zabytkowy nr rej. 38 z 29.03.1949[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Wrocław

Miejsce

pl. Katedralny

Styl architektoniczny

barok

Projektant

Sulpicius Gode ?

Materiał

piaskowiec

Data odsłonięcia

1694

Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Statua Matki Bożej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Statua Matki Bożej”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Statua Matki Bożej”
Ziemia51°06′51,36″N 17°02′51,50″E/51,114267 17,047639

Statua Matki Bożej z Dzieciątkiem na Ostrowie Tumskimpomnik Maryi Niepokalanie Poczętej wzniesiony we Wrocławiu na pl. Katedralnym przed głównym wejściem do archikatedry św. Jana Chrzciciela[2].

To najstarszy zachowany pomnik wrocławski, odsłonięty w 1694 r., powstał z inspiracji jezuitów jako wyraz triumfu katolicyzmu nad protestantyzmem. Autor rzeźby, wykonanej z piaskowca, jest nieznany, ale domniemanym autorem jest niderlandzki rzeźbiarz Sulpicius Gode[3]. Dzieło jest wolne od charakterystycznych dla późniejszych zabytków śląskich wpływów szkoły praskiej i najprawdopodobniej zamówione zostało przez kapitułę u artysty wykształconego bezpośrednio na włoskich wzorach[2].

Na postumencie w kontrapoście stoi posąg Maryi Niepokalanej (Maria Immaculata) w aureoli z 7 gwiazd, w mocno udrapowanej szacie, trzymającej na rękach nagie Dzieciątko Jezus[4], które udziela prawą ręką błogosławieństwa. Lewą stopę Maryja opiera na globie ziemskim, jednocześnie depcząc węża, symbolizującego grzech i herezję. Dolna część cokołu, pozbawiona ozdób jest zakończona profilowanym gzymsem. Górna część łukowato zwęża się ku górze. Na przedniej ścianie cokołu znajduje się inskrypcja fundacyjna z datą 1694: Beatissimae Virgini deipare haec statua erigebatur MDCLXXXXIV (Błogosławionej Dziewicy Bogarodzicy ta statua została wzniesiona 1694). Pozostałe pola cokołu są zdobione płaskorzeźbionym ornamentem kwiatowym. Pomnik otoczony jest balaskową balustradą[2].

Podczas działań wojennych w 1945 r. posąg został uszkodzony. Odrestaurowano go w 1953 r., uzupełniając ubytki. Zniszczoną głowę Marii zrekonstruowała krakowska rzeźbiarka Jadwiga Horodyska. Wtedy pod łacińskim napisem dedykacyjnym, w dolnej części cokołu, dodano modlitwę po polsku: Królowo Pokoju, módl się za nami. Następne odnowienie rzeźby miało miejsce w 1992 r. W listopadzie 2009 r. posągowi Maryi odpadła głowa, którą przywrócono rzeźbie 8 grudnia[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 213 [dostęp 2016-09-28].
  2. a b c d Statua Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej z Dzieciątkiem na ul. Katedralnej we Wrocławiu. kapliczki.org.pl. [dostęp 2020-10-25]. (pol.).
  3. Bogarodzica Maryja. „[[Nowe Życie (pismo katolickie)|]]”. [dostęp 2020-10-26].
  4. Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 196. ISBN 83-7384-561-5.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]