Studebaker Silver Hawk
 Studebaker Silver Hawk | |
| Inne nazwy |
Studebaker Hawk |
|---|---|
| Producent | |
| Zaprezentowany |
listopad 1956 |
| Okres produkcji |
1956–1961 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane techniczne | |
| Segment |
sportowy |
| Typy nadwozia |
2-drzwiowy coupé |
| Silniki |
R6: 2,8 l (169,6ci), 90 KM |
| Skrzynia biegów |
3 lub 4-biegowa manualna / automatyczna |
| Napęd |
tylny |
| Długość |
5,18 m[1] |
| Szerokość |
1,81 m[1] |
| Wysokość |
1,43 m[1] |
| Rozstaw osi |
3,06 m[1] |
| Zbiornik paliwa |
68 l[1] |
| Liczba miejsc |
5 |
| Dane dodatkowe | |
| Pokrewne | |
| Konkurencja | |
Studebaker Silver Hawk, następnie Hawk – samochód o charakterze sportowym amerykańskiej marki Studebaker produkowany w latach 1956–1961 przez Studebaker-Packard Corporation, z pięciomiejscowym nadwoziem coupé. Silver Hawk wprowadzony został na rynek jako 1957 rok modelowy, a w 1960 roku nazwę skrócono do Hawk.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Studebaker Silver Hawk (srebrny jastrząb), wprowadzony na rynek w 1957 roku modelowym, był następcą trzech z czterech modeli samochodów o sportowym charakterze rodziny „jastrzębi” (Hawk) firmy Studebaker: Flight Hawk, Power Hawk i Sky Hawk. Samochody o tych nazwach były produkowane tylko przez jeden rok, lecz wywodziły się z linii samochodów Studebakera wprowadzonej w 1953 roku, o nowoczesnych, opływowych, niskich nadwoziach; innych od dominujących wówczas na rynku amerykańskim i porównywanych do samochodów europejskich[2]. Autorem ich stylistyki był Robert Bourke ze studia Raymonda Loewy′ego[2].
.jpg)
Model 1957[edytuj | edytuj kod]
Silver Hawk dostępny był z dwoma silnikami (sześciocylindrowym lub V8), w jedynej wersji nadwozia dwudrzwiowego pięciomiejscowego coupé ze słupkami środkowymi i zastąpił trzy tańsze modele rodziny Hawk: coupé Flight Hawk z silnikiem sześciocylindrowym, coupé Power Hawk z silnikiem V8 i hardtop coupé Sky Hawk z silnikiem V8[3]. Drugim produkowanym nadal modelem tej rodziny był hardtop coupé Studebaker Golden Hawk, z mocniejszym silnikiem. Stylistyka samochodu pozostała taka, jak w modelach ubiegłorocznych, z podniesioną centralną częścią maski z atrapą chłodnicy o kształcie zbliżonym do trapezowego, rozszerzającego się u góry, pokrytą chromowaną kratką[4]. Po bokach atrapy nad zderzakiem były dwa dodatkowe podłużne chromowane wloty powietrza, nawiązujące do pierwotnej stylistyki z 1953 roku. Między centralną podniesioną częścią a wystającymi pojedynczymi reflektorami na przedłużeniu błotników, maska nadal łagodnie opadała, dochodząc do wlotów powietrza. W stosunku do nadwozia coupé z poprzedniego roku, Silver Hawk otrzymał jedynie płetwy na tylnych błotnikach, nieco inne niż w modelu Golden Hawk[5]. Rozstaw osi wynosił nadal 120,5 cala (ok. 306 cm)[1].
Silver Hawk był wyposażony standardowo w dolnozaworowy silnik rzędowy sześciocylindrowy (Six) Sweepstakes o pojemności 185 cali sześciennych (3 l), rozwijający moc 101 KM[b] (taki jak w modelu Flight Hawk)[3]. Opcjonalnie stosowany był silnik V8 OHV Sweepstakes o pojemności 289 cali sześciennych (4,7 l) z dwugardzielowym gaźnikiem, rozwijający moc 210 KM, a za dopłatą z czterogardzielowym gaźnikiem, rozwijający moc 225 KM (taki jak w modelu Sky Hawk, lecz o zwiększonej mocy)[4]. Stopień sprężania silnika R6 wynosił 7,8:1, a V8 – 8,3:1[6]. Standardowo była stosowana trzybiegowa skrzynia mechaniczna, za dopłatą był dostępny nadbieg (overdrive) lub skrzynia automatyczna Flight-O-Matic[3]. Wyposażenie fabryczne było tylko podstawowe, a za dopłatą było m.in. radio, zegar elektryczny, wspomaganie kierownicy i hamulców, elektrycznie sterowane szyby i fotele oraz klimatyzacja (395 dolarów)[3]. Rozmiar opon wynosił 6,40×15[1].
Wyprodukowano od listopada 1956 roku 15 318 samochodów Silver Hawk, w tym 11 035 z silnikiem V8 (kod 57B-C3) i 4283 z silnikiem Six (kod 57G-C3)[1]. Cena modelu podstawowego bez wyposażenia dodatkowego wynosiła 2142 dolary, a dopłata za silnik V8 o mocy 210 KM wynosiła od 121 dolarów w przypadku skrzyni manualnej do 310 dolarów za skrzynię automatyczną[7]. Produkowano je w zakładach w South Bend[3].
Model 1958[edytuj | edytuj kod]
Na 1958 rok modelowy zmiany stylistki były minimalne, ograniczające się do wprowadzenia kratek w bocznych wlotach powietrza, o wzorze podobnym do głównej centralnej atrapy chłodnicy[8]. Od Golden Hawka wizualnie ten model, jak i ubiegłoroczny, odróżniały mniej ozdobne tylne płetwy, z prostą dolną krawędzią lakierowania stanowiącą przedłużenie listwy bocznej[9]. Napęd pozostał taki sam[8].
Samochody tego modelu produkowano od października 1957 roku[8]. Cena bazowa wynosiła 2219 dolarów za model podstawowy[10]. Sprzedano ich tylko 7350, w tym 4485 z silnikiem V8 (kod 58B-C3) i 2865 z silnikiem Six (kod 58G-C3)[10].
cropped3-5.jpg)
Model 1959[edytuj | edytuj kod]
Na 1959 rok modelowy zmiany zewnętrzne były również nieznaczne, dotyczące głównie bocznych wlotów powietrza, do których przeniesiono kierunkowskazy, stojące poprzednio na górze błotników. Zmieniono też listwy na płetwach tylnych. W związku z wycofaniem modelu Golden Hawk, Silver Hawk pozostał w tym roku jedynym modelem sportowym w ofercie marki[11]. Wprowadzono jednakże nowe mniejsze silniki, zunifikowane z nowym kompaktowym sedanem Studebaker Lark. Standardowy był dolnozaworowy silnik rzędowy sześciocylindrowy (Six) o pojemności 169,6 cali sześciennych (2,8 l), rozwijający moc 90 KM[11]. Opcjonalnie stosowany był silnik V8 OHV o pojemności 259 cali sześciennych (4,2 l) z dwugardzielowym gaźnikiem, rozwijający moc 180 KM, a za dopłatą z czterogardzielowym gaźnikiem, rozwijający moc 195 KM[11]. Nadal standardowo była stosowana trzybiegowa skrzynia mechaniczna, za dopłatą był dostępny nadbieg (overdrive) lub skrzynia automatyczna Flight-O-Matic[11].
Samochody modelu 1959 produkowano od października 1958 roku[11]. Cena bazowa wynosiła 2360 dolarów za model podstawowy, a za silnik 195-konny trzeba było dopłacić od 180 dolarów ze skrzynią mechaniczną do 394 dolarów za automatyczną[11]. Sprzedano ich na rynek amerykański 7788, w tym 5371 z silnikiem V8 (kod 59V-C6) i 2417 z silnikiem Six (kod 59S-C6)[11].
.jpg)
.jpg)
_(19269274433).jpg)
.jpg)
Model 1960 i 1961 (Hawk)[edytuj | edytuj kod]
Od 1960 roku modelowego, debiutującego w październiku 1959 roku, nazwa została skrócona do Hawk, bez większych zmian w stylistyce modelu[12]. Z drobnych zmian, odróżniała je nazwa „Hawk” na płetwach tylnych. Studebaker jednak podjął próbę wyższego pozycjonowania modelu i zrezygnował z dzielenia silników z kompaktowym modelem Lark, wprowadzając ponownie silnik V8 o pojemności 289 in³ (4,7 l)[12]. Standardowy silnik z dwugardzielowym gaźnikiem rozwijał moc 210 KM, a z czterogardzielowym gaźnikiem 255 KM[12]. Nadal dostępny był za dopłatą nadbieg lub automatyczna skrzynia biegów[12]. Kod fabryczny modelu stanowił C6[12]. Cena bazowa w porównaniu do ubiegłorocznych modeli V8 nieco wzrosła do 2650 dolarów, a produkcja roczna spadła do 4280 sztuk[12].
W 1961 roku modelowym ponownie nie wprowadzono większych zmian, z tym że opcjonalnie pojawiła się czterobiegowa skrzynia mechaniczna[13]. Zmieniła się forma listew na tylnych płetwach, a napis Hawk umieszczono w ich przedniej części. Rozmiar opon wynosił obecnie 6,70×15[13]. Cena pozostała taka sama, a wyprodukowano ich 3663[13].
W 1962 roku samochód przestylizowano, zmieniając nazwę na Studebaker Gran Turismo Hawk[14].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Brak było bezpośredniej konkurencji na rynku amerykańskim – konkurencyjne samochody coupé z tego budżetowego segmentu cenowego nie miały tak sportowego charakteru nadwozia, lecz stanowiły odmiany bardziej klasycznych sedanów.
- ↑ Moc silników samochodów amerykańskich podawana była przed 1972 rokiem jako moc „brutto” w koniach parowych (gross BHP) – moc liczona według późniejszych bardziej realnych zasad jako moc „netto” była niższa (Flory 2004 ↓, s. 864)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Flory 2008 ↓, s. 854.
- ↑ a b Flory 2008 ↓, s. 538-541.
- ↑ a b c d e Flory 2008 ↓, s. 849-851.
- ↑ a b Flory 2008 ↓, s. 771-773.
- ↑ Studebaker Sedans 1957, Studebaker-Packard Corporation, 1957.
- ↑ Flory 2008 ↓, s. 773, 850.
- ↑ Flory 2008 ↓, s. 850, 854.
- ↑ a b c Flory 2008 ↓, s. 933-934.
- ↑ Na podstawie prospektu Studebaker 1958, kwiecień 1958 (niderl.).
- ↑ a b Flory 2008 ↓, s. 937.
- ↑ a b c d e f g Flory 2008 ↓, s. 1007-1009.
- ↑ a b c d e f Flory 2004 ↓, s. 73-75.
- ↑ a b c Flory 2004 ↓, s. 138-139.
- ↑ Flory 2004 ↓, s. 199.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- J. "Kelly" Flory: American Cars, 1946–1959: Every Model, Year by Year. McFarland & Company, 2008. ISBN 978-0-7864-3229-5. (ang.).
- J. "Kelly" Flory: American Cars, 1960–1972: Every Model, Year by Year. McFarland & Company, 2004. ISBN 978-0-7864-1273-0. (ang.).