Studebaker Sky Hawk
| |
| Producent | |
|---|---|
| Okres produkcji |
1955–1956 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane techniczne | |
| Segment |
sportowy |
| Typy nadwozia | |
| Silniki |
V8: 289 ci (4,74 l), 210 KM |
| Skrzynia biegów |
manualna / automatyczna |
| Napęd |
tylny |
| Długość |
5,18 m[1] |
| Szerokość |
1,79 m[1] |
| Wysokość |
1,48 m[1] |
| Rozstaw osi |
3,06 m[1] |
| Masa własna |
1458 kg[1] |
| Zbiornik paliwa |
68 l |
| Liczba miejsc |
5 |
| Dane dodatkowe | |
| Pokrewne |
Studebaker President |
| Konkurencja |
Pontiac Chieftain 860 Catalina hardtop |
Studebaker Sky Hawk – samochód sportowy amerykańskiej marki Studebaker produkowany w latach 1955–1956 przez Studebaker-Packard Corporation, z pięciomiejscowym nadwoziem hardtop coupé. Wyprodukowano ponad 3 tysiące sztuk, w ramach jedynego roku modelowego 1956. Napędzany był silnikiem V8 o pojemności 4,74 l i mocy 210 KM.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1953 roku firma Studebaker wprowadziła nową linię samochodów o nowoczesnych, opływowych, niskich nadwoziach; innych od dominujących wówczas na rynku amerykańskim i porównywanych do samochodów europejskich[2]. Autorem ich stylistyki był Robert Bourke ze studia Raymonda Loewy′ego[2]. Produkowane wówczas modele osobowe Champion i Commander miały też swoje odmiany o charakterze sportowym z nadwoziami hardtop i coupé, w kilku wersjach wyposażenia[2]. Cechą szczególną ich stylistyki była maska łagodnie opadająca pomiędzy błotnikami do zderzaka przedniego, nad którym znajdowały się dwa podłużne wloty powietrza[2]. Od roku modelowego 1956, debiutującego w listopadzie poprzedniego roku, modele sportowe zostały przestylizowane i wydzielone jako osobna seria, otrzymując nazwę Hawk (jastrząb) z dodatkowymi określeniami (Flight Hawk w miejsce Champion DeLuxe coupe, Power Hawk w miejsce Commander DeLuxe coupe, Sky Hawk w miejsce President State hardtop i Golden Hawk w miejsce President Speedster hardtop)[3].
Sky Hawk był pozycjonowany jako trzeci pod względem ceny z czterech modeli sportowych serii Hawk. Był uboższą wersją sztandarowego modelu marki Golden Hawk, z takim samym dwudrzwiowym pięciomiejscowym nadwoziem hardtop coupé[3]. W materiałach reklamowych przedstawiany był jako połączenie samochodu sportowego i rodzinnego, z wygodnymi miejscami dla pięciu dorosłych osób[4]. Wszystkie modele z serii Hawk otrzymały przestylizowany przód w stosunku do oryginalnego projektu: centralna część maski została podniesiona i otrzymała z przodu atrapę chłodnicy o kształcie zbliżonym do trapezowego, rozszerzającego się u góry, pokrytą chromowaną kratką[3]. Po jej bokach nad zderzakiem były dwa dodatkowe podłużne chromowane wloty powietrza, nawiązujące do pierwotnej stylistyki z 1953 roku. Między centralną podniesioną częścią a wystającymi pojedynczymi reflektorami na przedłużeniu błotników, maska nadal łagodnie opadała, dochodząc do wlotów powietrza. Dodatkowo na górze wystającej części maski był mały chwyt powietrza[3]. Nad błotnikami przednimi były wolno stojące światła parkingowe – kierunkowskazy, w opływowych obudowach. Modele z nadwoziem hardtop coupé – Sky Hawk i Golden Hawk otrzymały ponadto imitacje wlotów powietrza na tylnych błotnikach[3]. W odróżnieniu od Golden Hawka, Sky Hawk miał jedynie zalążki płetw z tyłu, łagodnie opadające i zakończone pionowymi światłami, tak jak w modelach coupé[4][b]. Samochody otrzymały też nową deskę przyrządów, na panelu ze stali nierdzewnej[4].
Sky Hawk otrzymał silnik V8 OHV Sweepstakes o pojemności 289 cali sześciennych (4,74 l) z czterogardzielowym gaźnikiem i stopniem sprężania 7,8:1, osiągający moc 210 KM[3][c]. Opcjonalnie dostępny był silnik ze stopniem sprężania zwiększonym do 8,3:1[3]. Standardowo była stosowana trzybiegowa skrzynia mechaniczna, za dopłatą był dostępny nadbieg (overdrive) lub skrzynia automatyczna Flight-O-Matic (189 dolarów)[3]. W wyposażeniu standardowym był zegar elektryczny, natomiast w wyposażeniu dodatkowym było m.in. radio, wspomaganie kierownicy i hamulców i elektrycznie opuszczane szyby[3].
Od listopada 1955 roku wyprodukowano 3050 samochodów Sky Hawk, a cena bez wyposażenia dodatkowego wynosiła 2477 dolarów[1]. Produkowano je w zakładach w Los Angeles i South Bend[3]. Nadwozie miało kod fabryczny 56H-K7[1].
W kolejnym 1957 roku model hardtop coupé Sky Hawk został zastąpiony przez coupé Silver Hawk w odmianie z silnikiem V8 o takiej samej pojemności[5].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Brak było bezpośredniej konkurencji na rynku amerykańskim – konkurencyjne samochody hardtop coupé z tego segmentu cenowego nie miały tak sportowego charakteru nadwozia.
- ↑ Według Flory 2008 ↓, s. 771, oba modele hardtop miały płetwy, lecz z prospektu na 1956 rok wynika, że jedynie Golden Hawk miał płetwy.
- ↑ Moc silników samochodów amerykańskich podawana była przed 1972 rokiem jako moc „brutto” w koniach parowych (gross BHP) – moc liczona według późniejszych bardziej realnych zasad jako moc „netto” była niższa (J. "Kelly" Flory: American Cars, 1960–1972: Every Model, Year by Year. McFarland & Company, 2004, s. 864. ISBN 978-0-7864-1273-0. (ang.)..
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- J. "Kelly" Flory: American Cars, 1946–1959: Every Model, Year by Year. McFarland & Company, 2008. ISBN 978-0-7864-3229-5. (ang.).