Studnia przy Mnichowym Kominie
49°11′37″N 20°03′20″E/49,193489 20,055419| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
10,5 m |
| Głębokość |
7 m |
| Deniwelacja |
7 m |
| Wysokość otworów |
1900 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
100 m |
| Ekspozycja otworów |
ku górze |
| Data odkrycia |
znana od dawna |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.L-22.02 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°11′37″N 20°03′20″E/49,193489 20,055419
| |
Studnia przy Mnichowym Kominie – jaskinia w Dolinie Rybiego Potoku w Tatrach Wysokich[1]. Wejście do niej znajduje się w środkowej części wschodniej ściany Mnicha, w pobliżu jaskini Studnia w Mnichu i Jaskini przy Studni w Mnichu, na wysokości 1900 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 10,5 metrów, a jej deniwelacja 7 metrów[2].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi 5-metrowa studnia zaczynająca się w niewielkim otworze wejściowym. Z jej dna odchodzi, idący w dół, 5-metrowy korytarz[3].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini brak jest nacieków. Ściany są suche, nie ma na nich roślinności[3].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia znajduje się przy znanej drodze wspinaczkowej (m.in. z trudnego wariantu R) i dlatego jej otwór był znany taternikom wspinających się w latach dwudziestych i trzydziestych na wschodniej ścianie Mnicha. Jednak opis i plan jaskini został sporządzony dopiero w 2000 roku[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część IV. Walentkowa Przełęcz – Przełączka pod Zadnim Mnichem. Warszawa: Spółdzielczy Instytut Wydawniczy „Kraj”, 1951.
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16].
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-08-09].