Szczęsny Koziebrodzki

Szczęsny Koziebrodzki
Data i miejsce urodzenia	5 listopada 1826 ; Zaszkowice
Data i miejsce śmierci	3 maja 1900 ; Chlebów
	poseł do Sejmu Krajowego Galicji
Okres	od 1870; do 1900
	Odznaczenia

Szczęsny (Feliks) Emeryk Koziebrodzki herbu Jastrzębiec (ur. 5 listopada 1826 w Zaszkowicach, zm. 3 maja 1900 w Chlebowie)^[1] – powstaniec styczniowy, działacz polityczny, ziemianin, archeolog amator.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 5 listopada 1826^[2]. Był synem Leopolda i Karoliny Siedliskiej. W 1863 w czasie powstania styczniowego z ramienia komitetu wschodnio-galicyjskiego był powstańczym naczelnikiem powiatu kołomyjskiego; przeciwdziałał jednak wysyłaniu oddziałów powstańczych na Podole i Wołyń. Od 1870 był posłem Sejmu Krajowego Galicji wybrany z okręgu wielkiej własności obwodu tarnopolskiego. Zasiadał w sejmie podczas III, IV, V, VI i VII kadencji (1870-1900), hrabia, właściciel dóbr Chlebów, posiadał tytuł tajnego radcy.^[3] W 1881 był przewodniczącym komisji bankowej, która miała przygotować projekt organizacji banku krajowego w Galicji. Od 1878 członek Komisji Archeologicznej i Antropologicznej Akademii Umiejętności w Krakowie. Szczęsny Koziebrodzki i Adam Honory Kirkor byli pierwszymi archeologami, który z polecenia Komisji Archeologicznej Akademii Umiejętności przeprowadzili w r. 1876 badania w Jaskini Werteba.

Był członkiem Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego, prezesem Wydziału Okręgowego Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, prezesem rady nadzorczej kolei lokalnej Borki Wielkie - Grzymałów. Sprawował stanowisko prezesa Rady Powiatowej Skałackiej od 1884 do 1896^[4].

Był właścicielem Poznanki Hetmańskiej^[4]. Otrzymał tytuł tajnego radcy, tytuł honorowego obywatela Skałatu i Grzymałowa oraz został odznaczony papieskim Krzyżem Komandorskim Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego^[4].

14 lipca 1855 ożenił się z Olgą hr. Golejewską (córka Jana)^[5]. Miał nią pięcioro dzieci: Tadeusza, Marię Różę, Jana, Antoniego i Ludwika. Zmarł na zapalenie płuc.

W lipcu 1938 w Chlebowie poświęcono Dom Ludowy TSL im. Szczęsnego Koziebrodzkiego^[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Szczęsny hr. Koziebrodzki Czas 1900 nr 117 z 4 maja s. 1
↑ miejsce urodzenia na stronie Sejmu Wielkiego
↑ Zmarli. Kurier Lwowski 1900 nr 123 s. 3
↑ ^a ^b ^c Almanach 1908 ↓, s. 373.
↑ Almanach 1908 ↓, s. 372.
↑ Dom Ludowy w Chlebowie im. Szczęsnego Koziebrodzkiego. „Wschód”. Nr 90, s. 9, 20 lipca 1938.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Jerzy Zdrada Szczęsny Emeryk Koziebrodzki w Polski Słownik Biograficzny tom XIV wyd. 1968-1969 s.615 wersja elektroniczna
StanisławS. Grodziski StanisławS., Sejm Krajowy Galicyjski 1861-1914, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 1993, ISBN 83-7059-052-7, OCLC 830051670 .
"Wykaz Członków Sejmu krajowego królestwa Galicyi i Lodomeryi, tudzież Wielkiego Księstwa Krakowskiego w roku 1870", Lwów 1870
"Miscellanea historico-archivistica, Tomy 13-14", Państwowe Wydawn. Naukowe, 2001
Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach błękitny. Genealogia żyjących rodów polskich. Lwów / Warszawa: 1908, s. 1-1127.

[1] Szczęsny hr. Koziebrodzki Czas 1900 nr 117 z 4 maja s. 1

[2] sce urodzenia na stronie Sejmu Wielkiego

[3] Zmarli. Kurier Lwowski 1900 nr 123 s. 3

[CITEREFAlmanach1908373-4] Almanach 1908 ↓, s. 373.

[CITEREFAlmanach1908372-5] Almanach 1908 ↓, s. 372.

[6] Dom Ludowy w Chlebowie im. Szczęsnego Koziebrodzkiego. „Wschód”. Nr 90, s. 9, 20 lipca 1938.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]