Tadeusz Żuwała

Tadeusz Żuwała

Pełne imię i nazwisko	Tadeusz Jan Żuwała
Data i miejsce urodzenia	3 czerwca 1913 Kraków
Data i miejsce śmierci	8 września 1990 Kraków
Wzrost	164 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1928–1931 Dąbski Kraków 1931–1934 Czarni Kraków 1935–1936 Lechia Lwów 1937 Cracovia 4 (0) 1937–1938 Sokół Mielec 1938–1939 Junak Drohobycz 1940–1943 Cracovia 1945 Dąbski Kraków 1946–1948 TUR Len Kamienna Góra
Kariera trenerska
Lata Drużyna Partyzant Łagiszów Resovia Czarni Kraków

Tadeusz Jan Żuwała (ur. 3 czerwca 1913 w Krakowie, zm. 8 września 1990 tamże) – polski piłkarz występujący na pozycji pomocnika, trener, w czasie II wojny światowej żołnierz Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej.

Życiorys

Żuwała był wychowankiem Dąbskiego Kraków, w którym występował w latach 1928–1931. Następnie grał w Czarnych Kraków (1931–1934) oraz Lechii Lwów (1935–1936). W sezonie 1937 przeniósł się do pierwszoligowej Cracovii, z którą zdobył wtenczas tytuł mistrza Polski. Żuwała zadebiutował w „Pasach” 2 maja 1937 roku w wygranym 5:1 meczu z Pogonią Lwów. Po zakończeniu sezonu został piłkarzem Sokoła Mielec (1937–1938), skąd trafił do Junaka Drohobycz (1938–1939). W czasie II wojny światowej uczestniczył w rozgrywkach konspiracyjnych w barwach Cracovii oraz był żołnierzem Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej. Nosił pseudonim „Rezuła”. 8 maja 1944 roku uczestniczył z oddziałem AK „Żelbet” w walkach o obronę magazynu broni w Łęgu. Po okupacji grał przez rok w macierzystym Dąbskim Kraków, po czym występował w TUR Len Kamienna Góra (1946–1948). W 1948 trafił na sześć lat do więzienia Urzędu Bezpieczeństwa. Żuwała pracował po zakończeniu kariery piłkarskiej jako trener i prowadził w tym czasie Partyzanta Łagiszów, Resovię oraz Czarnych Kraków.

Bibliografia

• Andrzej Gowarzewski: Cracovia. 100 lat prawdziwej historii. GiA Katowice, 2006. ISBN 83-88232-19-3.
• Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii. GiA Katowice, 2017. ISBN 978-83-88232-61-9.