Tyletamina

Tyletamina
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	2-(etyloamino)-2-tiofen-2-ylocykloheksan-1-on
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C12H17NOS
Masa molowa	223,34 g/mol
Wygląd	bezwonne, białe kryształy (chlorowodorek)
	Identyfikacja
Numer CAS	14176-49-9
PubChem	26533
DrugBank	DB11549
SMILES
	CCNC1(CCCCC1=O)C2=CC=CS2
InChI
	InChI=1S/C12H17NOS/c1-2-13-12(11-7-5-9-15-11)8-4-3-6-10(12)14/h5,7,9,13H,2-4,6,8H2,1H3
	InChIKey
	QAXBVGVYDCAVLV-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
Temperatura topnienia	41–43 °C
Niebezpieczeństwa
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanego źródła
Zwroty H	H302, H332
Zwroty P	P261, P264, P270, P271, P301+P317, P304+P340, P317, P330, P501
	Podobne związki
Podobne związki	ketamina
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Farmakokinetyka
Działanie	przeciwbólowe, analgezyjne, uspokajające, przeciwdrgawkowe
Okres półtrwania	2,5 godziny (koty), 1,2-1,3 godziny (psy)
Wydalanie	mocz (<4% w postaci niezmetabolizowanej), kał (0,3% w postaci niezmetabolizowanej)
Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania	iniekcyjnie
	Multimedia w Wikimedia Commons

Tyletamina – organiczny związek chemiczny z grupy aralkiloamin (tj. amin alifatycznych zawierających podstawnik aromatyczny przy jednym z atomów węgla)^[4]. Jest dysocjacyjnym środkiem znieczulającym należącym do kategorii antagonistów receptora NMDA (receptora N-metylo-D-asparaginowego)^[3]. Jej struktura chemiczna i działanie są zbliżone do ketaminy. Jest wykorzystywana w medycynie weterynaryjnej jako nienarkotyczny środek znieczulający stosowany u psów i kotów^[2].

Lek[edytuj | edytuj kod]

Jest to dożylny środek znieczulający zatwierdzony do użycia w medycynie weterynaryjnej. Wywołuje stan sedacji, unieruchomienia, amnezji i głębokiego znieczulenia. Wywoływane efekty są podobne do neuroleptanalgezji. Substancja ta jest także stosowana w celu profilaktyki i zmniejszenia nasilenia napadów drgawkowych. Powoduje tzw. anestezję zdysocjowaną: hamuje czynność niektórych regionów w mózgu (m.in. wzgórze, kora mózgowa), podczas gdy inne pozostają aktywne (w tym układ limbiczny)^[3]^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ YangY. An YangY. i inni, Transition-metal-free α-arylation of nitroketones with diaryliodonium salts for the synthesis of tertiary α-aryl, α-nitro ketones, „Chemical Communications”, 55 (1), 2019, s. 119–122, DOI: 10.1039/C8CC08920E [dostęp 2024-04-27] (ang.). Patrz Supplementary information.
↑ ^a ^b ^c Tiletamine, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 26533 [dostęp 2024-04-27] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Zoletil. Charakterystyka produktu leczniczego weterynaryjnego [online], rejestrymedyczne.ezdrowie.gov.pl, 25 czerwca 2021 [dostęp 2024-04-27] .
↑ Tiletamine, [w:] DrugBank, University of Alberta, DB11549 [dostęp 2024-04-27] (ang.).

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[An-1] YangY. An YangY. i inni, Transition-metal-free α-arylation of nitroketones with diaryliodonium salts for the synthesis of tertiary α-aryl, α-nitro ketones, „Chemical Communications”, 55 (1), 2019, s. 119–122, DOI: 10.1039/C8CC08920E [dostęp 2024-04-27] (ang.). Patrz Supplementary information.

[:1-2] Tiletamine, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 26533 [dostęp 2024-04-27] (ang.).

[:0-3] Zoletil. Charakterystyka produktu leczniczego weterynaryjnego [online], rejestrymedyczne.ezdrowie.gov.pl, 25 czerwca 2021 [dostęp 2024-04-27] .

[DB-4] Tiletamine, [w:] DrugBank, University of Alberta, DB11549 [dostęp 2024-04-27] (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]