Ulica Łazienna Mokra w Piotrkowie Trybunalskim
| Centrum | |||||||||||||
 Ul. Łazienna Mokra (w głębi Rynek Trybunalski) | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||
| Długość |
ok. 70 m | ||||||||||||
| Plan | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Piotrkowa Trybunalskiego  | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |||||||||||||
 51°24′27,9″N 19°41′44,2″E/51,407750 19,695620
| |||||||||||||
Ulica Łazienna Mokra – ulica na Starym Mieście w Piotrkowie Trybunalskim.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Ulica Łazienna Mokra łączy południowo-zachodni narożnik Rynku Trybunalskiego i ul. Szewską z ulicą Pijarską[1]. Długość ulicy wynosi około 70 metrów[2]. Ulica należy do najstarszych ulic w Piotrkowie i jest częścią układu urbanistycznego Starego Miasta, który ukształtował się w XIII/XIV wieku[3].
Nazwa ulicy została wymieniona na najstarszym planie Piotrkowa z 1786[4]. Nazwa ulicy wywodzi się od istniejącej przy niej niegdyś łaźni miejskiej[5]. Ulica określana była też jako Łazienna Błotna[5].
W kamienicy przy Łaziennej 2 / Rynku Trybunalskim 12 zachowały się od strony ul. Łaziennej wejścia do piwnic, tzw. szyje, którymi spuszczano do wnętrza beczki[6]. Piwnice te, z zachowanymi gotyckimi sklepieniami, ciągną się pod kamienicą wzdłuż Łaziennej[7]. Południowa część piwnic pełniła funkcję magazynu, w którym składowano beczki z piwem[7]. W XVIII w. kamienica należała do Augustynowiczów, rodziny kupieckiej ormiańskiego pochodzenia[7].
Przy ul. Łaziennej Mokrej 1 / Szewskiej 2 położona jest jedna z najcenniejszych kamienic Starego Miasta w Piotrkowie[8]. Zachowało się w niej stosunkowo dużo zabytkowych elementów, zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz[9]. Na parterze kamienicy zachowały się sklepienia kolebkowe z lunetami i bogatą dekoracją[6]. Obecnie w kamienicy tej mieści się Centrum Edukacji Browarniczej i Muzeum Piwowarstwa[10].
Do około 1900 roku przy Łaziennej stał parterowy murowany dworek, sięgający historią XVI wieku[11].
Na kamienicy przy Łaziennej Mokrej 6 umieszczona jest tablica informująca o kręceniu w tym miejscu scen do filmu Lawa w reż. Tadeusza Konwickiego (1989)[12]. Ulica pojawiła się również w filmach Niedziela sprawiedliwości (1965)[13] oraz Listy do M. 3 (2017)[14].
-
Kamienica na rogu Łaziennej i Szewskiej (około 1800) -
Dworek rozebrany około 1900 (grafika z 1884)
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Ulica wraz z całym układem urbanistycznym Starego Miasta wpisana jest do rejestru zabytków pod numerem 89-IX-35 z 24.07.1948, z 1.02.1962 i z 23.02.2004[15].
Do rejestru zabytków wpisane są budynki[15]:
- nr 1 (Szewska 2) – kamienica, poł. XVIII w.
- nr 2 (Rynek Trybunalski 12) – kamienica, XVIII w.
Do gminnej ewidencji zabytków miasta Piotrkowa Trybunalskiego, oprócz obiektów z rejestru zabytków, są też wpisane budynki[16][17]:
- nr 4 – kamienica, XVIII w.
- nr 6 – kamienica, poł. XIX w.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Open Street Map. [dostęp 2012-12-05].
- ↑ Mapy Google. [dostęp 2012-12-05].
- ↑ Gminny program opieki nad zabytkami 2014 ↓, s. 14.
- ↑ Atlas historyczny Polski 1998 ↓, s. 92.
- ↑ a b Witanowski 1923 ↓, s. 58.
- ↑ a b Gminny program opieki nad zabytkami 2014 ↓, s. 31.
- ↑ a b c Majewski 2018 ↓, s. 155.
- ↑ Głowacki 1990 ↓, s. 63.
- ↑ Głowacki 1990 ↓, s. 65.
- ↑ Muzeum Piwowarstwa. Miasto Piwowarów. [dostęp 2019-12-19].
- ↑ Witanowski 1923 ↓, s. 59–60.
- ↑ Na piotrkowskim filmowym szlaku. Piotrków Filmowy. [dostęp 2019-12-19].
- ↑ Piękna jak z obrazka Magdalena Zawadzka. Piotrków Filmowy. [dostęp 2019-12-19].
- ↑ Andrzej Grabowski: Raz gram króla, a innym razem żebraka…. Piotrków Filmowy. [dostęp 2019-12-19].
- ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2019-12-05].
- ↑ Gminny program opieki nad zabytkami 2014 ↓, s. 36.
- ↑ Zmiana Studium zagospodarowania przestrzennego 2017 ↓, s. 116.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Atlas historyczny Polski. Województwo sieradzkie i łęczyckie w drugiej połowie XVI wieku. Część II Komentarz Indeksy. Henryk Rutkowski (red.). Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Historii PAN, 1998. ISBN 83-86301-75-9.
- Kazimierz Głowacki. Dylematy rewaloryzacji piotrkowskiego Starego Miasta. „Ochrona Zabytków”. 43/2 (169), s. 59–66, 1990.
- Gminny program opieki nad zabytkami gminy miasta Piotrków Trybunalski na lata 2015–2018, Dziennik Urzędowy Województwa Łódzkiego, 2014.
- Marcin Łukasz Majewski. Udział kupców ormiańskich w handlu winem w Piotrkowie w XVII i XVIII wieku. „Lehahayer. Czasopismo poświęcone dziejom Ormian polskich”. 5, s. 147–158, 2018. DOI: 10.12797/LH.05.2018.05.06.
- Michał Rawita Witanowski: Przewodnik po Piotrkowie Trybunalskim (z planem miasta). Piotrków: Wydawnictwo Oddziału Piotrkowskiego Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego, 1923.
- Zmiana Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Piotrkowa Trybunalskiego, Urząd Miasta Piotrków Trybunalski. Biuletyn Informacji Publicznej, 2017.