Ulica Szewska w Piotrkowie Trybunalskim
| Centrum | |||||||||||||||||||
 Ul. Szewska w stronę Rynku Trybunalskiego | |||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||
| Plan | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Piotrkowa Trybunalskiego  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |||||||||||||||||||
 51°24′29,0″N 19°41′40,4″E/51,408050 19,694560
| |||||||||||||||||||
Ulica Szewska – ulica na Starym Mieście w Piotrkowie Trybunalskim.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Ulica Szewska łączy Rynek Trybunalski z Placem Kościuszki[1]. Długość ulicy wynosi około 140 metrów[2]. Ulica należy do najstarszych ulic w Piotrkowie i jest częścią układu urbanistycznego Starego Miasta, który ukształtował się w XIII/XIV wieku[3].
W przeszłości ulica prowadziła do baszty w murach miejskich Piotrkowa[4]. Pierwotna forma nazwy ulicy brzmiała Szewcka[4]. Nazwa ulicy pojawiła się na najstarszym planie Piotrkowa z 1786, jednak nazwę tę nosił tam fragment dzisiejszej ul. Rycerskiej, zaś współczesna ul. Szewska określana była jako ul. Rycerska[5].
Przy ul. Szewskiej 2 / Łaziennej Mokrej 1 położona jest jedna z najcenniejszych kamienic Starego Miasta w Piotrkowie[6]. Zachowało się w niej stosunkowo dużo zabytkowych elementów, zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz[7]. Na parterze kamienicy zachowały się sklepienia kolebkowe z lunetami i bogatą dekoracją[8]. Obecnie w kamienicy tej mieści się Centrum Edukacji Browarniczej i Muzeum Piwowarstwa[9].
-
Rekonstrukcja układu ulic w Piotrkowie w XVI w. -
Kamienica na rogu ul. Szewskiej i Łaziennej Mokrej (około 1800) -
Kamienica przy ul. Szewskiej 3 -
Ul. Szewska przy Rynku -
Połączenie ul. Szewskiej (w głębi) z Placem Kościuszki
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Ulica wraz z całym układem urbanistycznym Starego Miasta wpisana jest do rejestru zabytków pod numerem 89-IX-35 z 24.07.1948, z 1.02.1962 i z 23.02.2004[10].
Do rejestru zabytków wpisane są budynki[10][11]:
- nr 1 (Rynek Trybunalski 1) – dom, 1. poł. XIX w.
- nr 2 (Łazienna Mokra 1) – kamienica, poł. XVIII w.
- nr 3 (Rycerska 12) – dom, XIX w.
- nr 5 (Sieradzka 8) – kamienica z oficyną, 3. ćw. XIX w.
Do gminnej ewidencji zabytków miasta Piotrkowa Trybunalskiego, oprócz obiektów z rejestru zabytków, są też wpisane budynki[12]:
- nr 10 – kamienica
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Open Street Map. [dostęp 2012-12-19].
- ↑ Mapy Google. [dostęp 2012-12-19].
- ↑ Gminny program opieki nad zabytkami 2014 ↓, s. 14.
- ↑ a b Witanowski 1923 ↓, s. 58.
- ↑ Atlas historyczny Polski 1998 ↓, s. 92.
- ↑ Głowacki 1990 ↓, s. 63.
- ↑ Głowacki 1990 ↓, s. 65.
- ↑ Gminny program opieki nad zabytkami 2014 ↓, s. 31.
- ↑ Muzeum Piwowarstwa. Miasto Piwowarów. [dostęp 2019-12-19].
- ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2019-12-19].
- ↑ Gminny program opieki nad zabytkami 2014 ↓, s. 35.
- ↑ Gminny program opieki nad zabytkami 2014 ↓, s. 36.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Atlas historyczny Polski. Województwo sieradzkie i łęczyckie w drugiej połowie XVI wieku. Część II Komentarz Indeksy. Henryk Rutkowski (red.). Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Historii PAN, 1998. ISBN 83-86301-75-9.
- Gminny program opieki nad zabytkami gminy miasta Piotrków Trybunalski na lata 2015–2018, Dziennik Urzędowy Województwa Łódzkiego, 2014.
- Michał Rawita Witanowski: Przewodnik po Piotrkowie Trybunalskim (z planem miasta). Piotrków: Wydawnictwo Oddziału Piotrkowskiego Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego, 1923.