Ulica św. Łazarza w Krakowie
| Grzegórzki | |||||||||||||||||||
 nr rej. A-650 z 16 lutego 1984[1]
| |||||||||||||||||||
 Widok na południe. | |||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Krakowa  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |||||||||||||||||||
 50°03′35,0″N 19°57′02,0″E/50,059722 19,950556
| |||||||||||||||||||
Ulica św. Łazarza – ulica w Krakowie, w dzielnicy II, na Wesołej.
Łączy ulicę Hugona Kołłątaja z ulicą Grzegórzecką. Jest jednojezdniowa.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Do XVII wieku w miejscu obecnej ulicy znajdowało się jedno z ujść Prądnika prowadzącego do odnogi wiślanej, nazywanej później Starą Wisłą. Koryto zlikwidowali Szwedzi w latach 1655–1657[2].
Ulica została w obecnym kształcie wytyczona w drugiej połowie XIX wieku i do początku XX wieku była bezimienna. Przez krótki czas określana była jako ulica 3 maja. W 1909 roku Rada Miasta Krakowa nadała ulicy obecną nazwę, związaną z pobliskim szpitalem św. Łazarza, istniejącym od 1788 roku[2].
Zabudowa[edytuj | edytuj kod]
Obecna zabudowa ulicy ma charakter mieszkalny – stanowią ją głównie kamienice czynszowe powstałe w latach 90. XIX wieku i na początku wieku XX[3].
- ul. św. Łazarza 1 (ul. Hugona Kołłątaja 11) – kamienica. Projektował Henryk Lamensdorf, 1909.
- ul. św. Łazarza 3 – kamienica. Projektował Ludwik Gutman, 1900.
- ul. św. Łazarza 9 – kamienica, 1912.
- ul. św. Łazarza 11 – kamienica. Projektował Zygmunt Grünberg, 1938.
- ul. św. Łazarza 12 – kamienica. Projektował Juliusz Eintracht, 1936.
- ul. św. Łazarza 17 – kamienica, 1911.
- ul. św. Łazarza 19 – dawny zakład szklarski. Projektował Tadeusz Litawiński, 1932.
- ul. św. Łazarza 21 (ul. Grzegórzecka 14) – kamienica, ok. 1890.
Opracowano na podstawie źródła: Gminnej ewidencji zabytków – Kraków[3].
-
ul. św. Łazarza 1 (proj. Henryk Lamensdorf, 1909) -
ul. św. Łazarza 3 (proj. Ludwik Gutman, 1900) -
ul. św. Łazarza 9 (1912) -
ul. św. Łazarza 11 (proj. Zygmunt Grünberg, 1938) -
ul. św. Łazarza 17 (1911) -
ul. św. Łazarza 19 (proj. Tadeusz Litawiński, 1932)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2024-02-09].
- ↑ a b Elżbieta Supranowicz: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 174–175. ISBN 83-85579-48-6.
- ↑ a b Gminna ewidencja zabytków – Kraków. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej [on-line]. bip.krakow.pl. [dostęp 2024-02-09]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- św. Łazarza, ulica. W: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 174–175. ISBN 83-85579-48-6.