Władimir Karpow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władimir Karpow
Влади́мир Васи́льевич Ка́рпов
ilustracja
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

28 lipca 1922
Orenburg

Data i miejsce śmierci

18 stycznia 2010
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1939–1965

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Armia Radziecka

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego Nagroda Państwowa ZSRR
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina) Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za Odwagę” (ZSRR) Medal „Za zasługi bojowe”

Władimir Wasiljewicz Karpow (ros. Влади́мир Васи́льевич Ка́рпов, ur. 28 lipca 1922 w Orenburgu, zm. 18 stycznia 2010 w Moskwie) – radziecki wojskowy i pisarz, I sekretarz Zarządu Związku Pisarzy ZSRR (1986–1991), Bohater Związku Radzieckiego (1944).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Skończył szkołę średnią w Taszkencie, od 1939 żołnierz Armii Czerwonej, kursant wojskowej szkoły piechoty im. Lenina w Taszkencie. W latach 1941–1945 brał udział w wojnie ZSRR z Niemcami. Od października 1942 walczył na Froncie Kalinińskim, później był kolejno szeregowym, sierżantem i porucznikiem plutonu pieszego wywiadu 629 pułku 134 Dywizji Piechoty 39 Armii, od 1943 członek WKP(b). Wyróżnił się podczas operacji mającej na celu odzyskanie Smoleńska w sierpniu-wrześniu 1943, gdzie przyczynił się do wzięcia 35 jeńców, później w rejonie Witebska wykonał zadanie wyznaczone mu przez dowódcę 3 Frontu Białoruskiego Iwana Czerniachowskiego, podczas wykonywania którego został ranny. W 1947 ukończył Wojskową Akademię im. Frunzego, potem do 1954 pracował w Sztabie Generalnym, 1954 ukończył wieczorowo Instytut Literatury im. Gorkiego, 1954–1965 służył w Turkiestańskim Okręgu Wojskowym, m.in. w Mary, był dowódcą pułku i zastępcą dowódcy dywizji, 1965 zwolniony ze służby w stopniu pułkownika. Od 1962 członek Związku Pisarzy ZSRR, 1973–1975 I zastępca redaktora naczelnego pisma „Oktiabr”, 1979–1981 I zastępca redaktora naczelnego, a 1981–1986 redaktor naczelny pisma „Nowyj Mir”, 1986-1991 I sekretarz Zarządu Związku Pisarzy ZSRR. W latach 1986–1988 zastępca członka, a 1988–1991 członek KC KPZR. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 11 kadencji (1984–1989).

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

I inne.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]