Przejdź do zawartości

Władimir Saprykin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władimir Saprykin
Владимир Сапры́кин
kapitan kapitan
Data i miejsce urodzenia

24 sierpnia 1916
Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

24 kwietnia 1990
Toronto, Kanada

Przebieg służby
Lata służby

1939–1943

Siły zbrojne

Armia Czerwona

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Późniejsza praca

robotnik, taksówkarz

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Aleksandra Newskiego (ZSRR) Order Czerwonej Gwiazdy

Władimir Aleksiejewicz Saprykin (ros. Влади́мир Алексе́евич Сапры́кин, ur. 11 sierpnia?/24 sierpnia 1916 we wsi Suchodoł w obwodzie lipieckim, zm. 24 kwietnia 1990 w Toronto) – radziecki wojskowy, kapitan, Bohater Związku Radzieckiego (1944).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Skończył 10-letnią szkołę, fakultet robotniczy (rabfak) i Woroneski Instytut Pedagogiczny i został nauczycielem w szkole średniej we wsi Olchowatka w obwodzie woroneskim. W listopadzie 1939 został powołany do Armii Czerwonej, w maju 1941 ukończył szkołę piechoty w Groznym, po ataku Niemiec na ZSRR walczył na froncie jako dowódca plutonu, kompanii i batalionu, w październiku 1941 został pomocnikiem szefa sztabu pułku 303 Dywizji Piechoty. Pod Jelnią na początku października 1941 znalazł się w okrążeniu, w grudniu 1941 wrócił do swojej jednostki, później został poddany weryfikacji w obozach filtracyjnych i 15 czerwca 1942 skazany przez trybunał wojskowy 16 Dywizji Piechoty na 10 lat pozbawienia wolności z odroczeniem wykonania wyroku i skierowaniem znów na front. Brał udział w dalszych walkach, za które otrzymał dwa ordery, szczególnie wyróżnił się podczas walki w obwodzie witebskim 1 grudnia 1943, w której został ciężko ranny i nierozpoznany, pojmany przez Niemców i osadzony w obozie jenieckim, a przez własne dowództwo uznany za poległego. Uchwałą Prezydium Rady Najwyższej ZSRR z 3 czerwca 1944 został pośmiertnie uhonorowany tytułem Bohatera Związku Radzieckiego. Po wyzwoleniu obozu jenieckiego przez Brytyjczyków postanowił nie wracać do ZSRR; wyemigrował do Kanady, gdzie pracował m.in. jako robotnik portowy i taksówkarz. Uchwałą Prezydium Rady Najwyższej ZSRR z 25 sierpnia 1977 został pozbawiony tytułu Bohatera Związku Radzieckiego. Postanowieniem Prezydenta ZSRR Michaiła Gorbaczowa z 4 grudnia 1991 pośmiertnie przywrócono mu tytuł Bohatera.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]