Władysław Skrzyński

Władysław Skrzyński
Data i miejsce urodzenia	21 kwietnia 1873 ; Lwów, Austro-Węgry
Data i miejsce śmierci	27 grudnia 1937 ; Rzym, Królestwo Włoch
	Poseł RP w Hiszpanii
Okres	od 11 marca 1920; do 31 sierpnia 1921
Poprzednik	Jerzy Tomaszewski (chargé d’affaires)
Następca	Ksawery Orłowski
	Poseł RP/Ambasador RP przy Stolicy Apostolskiej
Okres	od 31 sierpnia 1921 (od 27 listopada 1924 jako ambasador); do 27 grudnia 1937
Poprzednik	Józef Wierusz-Kowalski
Następca	Stanisław Janikowski (chargé d’affaires)
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Władysław Bolesław Ignacy Skrzyński h. Zaremba (ur. 21 kwietnia 1873 we Lwowie, zm. 27 grudnia 1937 w Rzymie) – polski dyplomata. Długoletni (1921–1937) poseł i ambasador II Rzeczypospolitej przy Stolicy Apostolskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był wnukiem Ignacego, posła do Sejmu Krajowego Galicyjskiego. Urodził się w ziemiańskiej rodzinie Zdzisława i Celiny Celestyny Seweryny z hr. Dunin-Borkowskich h. Łabędź (1853–1934). Miał brata Ignacego (ur. 1878), attaché w Ambasadzie Austro-Węgier przy Watykanie, i siostrę Marię (1881–1934)^[1]. Ukończył Liceum im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie. Studiował prawo we Lwowie, Krakowie, Grazu i Monachium. W latach 1897–1899 był urzędnikiem Namiestnictwa w Grazu, następnie wstąpił do służby dyplomatycznej Austro-Węgier, pracował na placówkach w Hadze, Monachium, Brukseli i Bernie dochodząc do rangi radcy legacyjnego.

Po odzyskaniu niepodległości pracował w polskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Od 11 kwietnia do 24 listopada 1919 był podsekretarzem stanu w MSZ. Od 11 marca 1920 do 31 sierpnia 1921 był posłem nadzwyczajnym i ministrem pełnomocnym w Madrycie, od 31 sierpnia 1921 posłem przy Stolicy Apostolskiej, a od 27 listopada 1924 – po podniesieniu Poselstwa RP przy Watykanie do rangi ambasady – ambasadorem.

Jego żoną była Izabela da Silva de Santa Cruz (ur. 1880).

Zmarł w Rzymie podczas pełnienia obowiązków służbowych^[2].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Wielka Wstęga Orderu Odrodzenia Polski (7 lipca 1925)^[3]^[4]
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski^[5]
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[4]
Krzyż Wielki Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego (Stolica Apostolska)^[4]
Krzyż Wielki Orderu Piusa IX (Stolica Apostolska)^[4]
Oficer Orderu Legii Honorowej (Francja)^[4]
Kawaler Orderu Osmana (Turcja)^[4]^[6]
Krzyż Wojenny za Zasługi Cywilne II klasy (Austro-Węgry)^[6]
Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry)^[6]
Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych (Austro-Węgry)^[6]
Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych (Austro-Węgry)^[6]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Władysław Bolesław Ignacy Skrzyński h. Zaremba [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2023-03-14] .
↑ Zmarł ambasador Skrzyński. „Gazeta Lwowska”, s. 3, nr 293 z 28 grudnia 1937.
↑ M.P. z 1925 r. nr 154, poz. 690 „za zasługi, położone około zawarcia konkordatu ze Stolicą Apostolską”.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Czy wiesz kto to jest?. Stanisław Łoza (red.). Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 672–673.
↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 16.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Hof- und Staats-Handbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie. Wiedeń: 1918, s. 380

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Władysław Bolesław Ignacy Skrzyński h. Zaremba. sejm-wielki.pl. [dostęp 2017-05-03].
Skrzyński Władysław [w:] Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M. Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, ISBN 83-7066-569-1, s. 112.

[1] Władysław Bolesław Ignacy Skrzyński h. Zaremba [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2023-03-14] .

[2] Zmarł ambasador Skrzyński. „Gazeta Lwowska”, s. 3, nr 293 z 28 grudnia 1937.

[3] M.P. z 1925 r. nr 154, poz. 690 „za zasługi, położone około zawarcia konkordatu ze Stolicą Apostolską”.

[sl-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Czy wiesz kto to jest?. Stanisław Łoza (red.). Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 672–673.

[5] Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 16.

[hsh-6] Hof- und Staats-Handbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie. Wiedeń: 1918, s. 380

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]