Wasilij Baraniuk

Wasilij Baraniuk
Василий Баранюк
	generał major
Data i miejsce urodzenia	28 lutego 1915 ; Łuka-Mełeszkiwśka, rejon winnicki
Data i miejsce śmierci	6 lutego 1990 ; Moskwa
	Przebieg służby
Lata służby	1936–1975
Siły zbrojne	Armia Czerwona; Armia Radziecka
Stanowiska	dowódca 108 Brygady Pancernej 9 Korpusu Pancernego 3 Armii Uderzeniowej 1 Frontu Białoruskiego
Główne wojny i bitwy	wojna zimowa, front wschodni (II wojna światowa)
	Odznaczenia
	;

Wasilij Nikiforowicz Baraniuk (ros. Василий Никифорович Баранюк, ur. 28 lutego 1915 we wsi Łuka-Mełeszkiwśka w rejonie winnickim, zm. 6 lutego 1990 w Moskwie) – radziecki generał major, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w ukraińskiej rodzinie chłopskiej. Skończył niepełną szkołę średnią, pracował jako brygadzista-mechanik w stanicy maszynowo-traktorowej, od 1936 służył w Armii Czerwonej, w 1939 ukończył szkołę wojsk pancernych w Charkowie. Walczył w wojnie z Finlandią 1939-1940 i w wojnie z Niemcami od czerwca 1941 do maja 1945, uczestniczył w walkach na Froncie Zachodnim, Briańskim i Woroneskim w obwodzie homelskim, mohylewskim, briańskim, sumskim, orłowskim i tulskim, m.in. w bitwie w rejonie Jefriemowa 20-21 listopada 1941, operacji jeleckiej i bitwie pod Kurskiem jako dowódca batalionu. W październiku 1943 został dowódcą 108 Brygady Pancernej, brał udział w walkach nad Dnieprem, zajmowaniu Białorusi i walkach na przyczółku puławskim, a w styczniu 1945 w operacji wiślańsko-odrzańskiej (w składzie 9 Korpusu pancernego 3 Armii Uderzeniowej 1 Frontu Białoruskiego), gdy jego brygada przełamała obronę przeciwnika w rejonie Tymienicy, a później walczyła na przyczółku w rejonie Kostrzyna. W kwietniu 1945 brał udział w operacji berlińskiej, gdy jego brygada wdarła się do Malchowa i później do Pankowa. W 1950 ukończył kursy doskonalenia kadry oficerskiej, a w 1955 Wyższe Kursy Akademickie przy Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego, w 1975 w stopniu generała majora został zwolniony ze służby.