Wasilij Maksimienko

Wasilij Maksimienko
Василий Максименко
	7+9 zwycięstw
	pułkownik lotnictwa
Data i miejsce urodzenia	12 lutego 1913 ; Charcysk
Data i miejsce śmierci	5 czerwca 2004 ; Ryga
	Przebieg służby
Lata służby	1935–1961
Siły zbrojne	Armia Czerwona; Wojskowe Siły Powietrzne
Jednostki	88 pułk lotnictwa myśliwskiego 216 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego 4 Armii Powietrznej
Stanowiska	dowódca eskadry, dowódca pułku
Główne wojny i bitwy	agresja ZSRR na Polskę, front wschodni (II wojna światowa)
	Odznaczenia
	;

Wasilij Iwanowicz Maksimienko (ros. Василий Иванович Максименко, ur. 30 stycznia^?/12 lutego 1913 w Charcysku, zm. 5 czerwca 2004 w Rydze) – radziecki lotnik wojskowy, pułkownik, Bohater Związku Radzieckiego (1942).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rosyjskiej rodzinie robotniczej. Skończył 7 klas szkoły i 2 kursy leningradzkiego technikum elektro-spawalniczego, od września 1935 służył w Armii Czerwonej, w 1938 ukończył wojskowo-lotniczą szkołę pilotów w Orenburgu. We wrześniu 1939 brał udział w agresji ZSRR na Polskę, od 1941 należał do WKP(b), od lipca 1941 uczestniczył w wojnie z Niemcami, dowodził eskadrą 88 pułku lotnictwa myśliwskiego 216 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego 4 Armii Powietrznej Frontu Zakaukaskiego. Do października 1942 wykonał 250 lotów bojowych, w 15 walkach powietrznych strącił 7 samolotów wroga, w walce pod Mozdokiem 25 sierpnia 1942 został ciężko ranny. Od sierpnia 1943 do końca wojny dowodził 88 pułkiem lotnictwa myśliwskiego, który w 1944 otrzymał miano gwardyjskiego, a później również honorowe miano „Noworosyjskiego” oraz Order Czerwonego Sztandaru. Uczestniczył w operacji noworosyjsko-tamańskiej, krymskiej, białoruskiej, wschodniopruskiej i pomorskiej. Do maja 1945 wykonał łącznie 516 lotów bojowych, strącił osobiście 7 samolotów i w grupie 9. W 1949 został dowódcą 47 pułku lotnictwa myśliwskiego w Knewiczach pod Władywostokiem, w 1955 ukończył Akademię Wojskowo-Morską im. Woroszyłowa, w 1961 przeszedł do rezerwy w stopniu pułkownika.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (23 listopada 1942)^[1]
Order Lenina (23 listopada 1942)
Order Czerwonego Sztandaru (trzykrotnie)
Order Suworowa II klasy (28 kwietnia 1945)
Order Aleksandra Newskiego (4 września 1944)
Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (dwukrotnie - 25 października 1943 i 11 marca 1985)
Order Czerwonej Gwiazdy

I medale ZSRR oraz odznaczenia zagraniczne.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза начальствующему составу Красной Армии» от 23 ноября 1942 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1942. — 12 декабря (№ 44 (203)). — С. 1.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Максименко Василий Иванович (ros.)

[1] Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза начальствующему составу Красной Армии» от 23 ноября 1942 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1942. — 12 декабря (№ 44 (203)). — С. 1.

[1]