Wasilij Mieszkow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wasilij Mieszkow
Василий Мешков
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

2 grudnia 1908
Wiszniewieckoje, obwód dniepropetrowski

Data i miejsce śmierci

23 sierpnia 1991
Kijów

Przebieg służby
Lata służby

1930–1957

Siły zbrojne

Armia Czerwona

Jednostki

85 pułk piechoty 100 Dywizji Piechoty

Stanowiska

dowódca batalionu

Główne wojny i bitwy

agresja ZSRR na Polskę,
wojna zimowa,
front wschodni (II wojna światowa)

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Kutuzowa II klasy (ZSRR) Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za zasługi bojowe” Medal „Za obronę Leningradu” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal „Weteran pracy” Medal „Weteran Sił Zbrojnych ZSRR” Order Krzyża Grunwaldu III klasy Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk

Wasilij Michajłowicz Mieszkow (ros. Василий Михайлович Мешков, ur. 19 listopada?/2 grudnia 1908 we wsi Wiszniewieckoje w obwodzie dniepropetrowskim, zm. 23 sierpnia 1991 w Kijowie) – radziecki wojskowy, Bohater Związku Radzieckiego (1940).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w ukraińskiej rodzinie chłopskiej. Skończył 8 klas, pracował jako traktorzysta, od 1930 służył w Armii Czerwonej, od 1932 należał do WKP(b). W 1934 ukończył szkołę piechoty w Odessie, we wrześniu 1939 brał udział w agresji ZSRR na Polskę, a zimą 1939/1940 w wojnie z Finlandią jako dowódca batalionu 85 pułku piechoty 100 Dywizji Piechoty 7 Armii w stopniu starszego porucznika. Wyróżnił się w walkach w rejonie Wyborga 2 lutego 1940. Ukończył Akademię Wojskową im. Frunzego (1941), od września 1941 uczestniczył w wojnie z Niemcami, m.in. jako dowódca 272 Dywizji Piechoty. W 1948 ukończył Wojskową Akademię Sztabu Generalnego, w 1957 został zwolniony do rezerwy w stopniu pułkownika.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I inne.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]