Wołyńska Inspekcja Etapowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wołyńska Inspekcja Etapowa
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1921

Dowódcy
Pierwszy

płk Stanisław Springwald

Organizacja
Formacja

służba etapowa

Podległość

6 Armia

Wołyńska Inspekcja Etapowa – organ kierowniczy służby etapowej Wojska Polskiego w okresie demobilizacji.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Wołyńska Inspekcja Etapowa Okręgu Demobilizacyjnego 6 Armii powstała w grudniu 1920 roku z przemianowania Wołyńskiego Dowództwa Okręgu Etapowego 6 Armii.

Celem zwolnienia wojsk liniowych ze służby w kordonie oraz celem szczelnego zamknięcia granicy państwowej i zlikwidowania zjawiska samowolnej repatriacji, Ministerstwo Spraw Wojskowych zarządziło obsadzenie Kordonu Granicznego Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego Batalionami Etapowymi i przekazało kierowanie służbą kordonową inspekcjom etapowym[1].

Rozkaz organizacyjny nr 2 Wołyńskiej Inspekcji Etapowej z 19 marca 1921 określa przebieg granicy państwa na froncie 6 Armii, podział kordonu na pododcinki, obsadę, numerację i podległość tychże[2].

Obsada personalna[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy inspekcji

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

  • Dowództwo WIE – Kowel[4]
    • pododcinek kordonowy nr 3 „Dubno”
      • stacja kontrolna w Mizoczu
      • stacja kontrolna w Ożeninie
      • stacja kontrolna w Krzemieńcu
    • pododcinek kordonowy nr 4 „Hoszcza”
      • stacja kontrolna w Goszczy
      • stacja kontrolna w Mezyryczu Koryckim
      • stacja kontrolna w Ludwipolu
    • pododcinek kordonowy nr 5 „Sarny”
      • stacja kontrolna w Sarnach

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]