Wojciech Jedwabski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grób Wojciecha Jedwabskiego na Cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku

Wojciech Antoni Jedwabski (ur. 28 listopada 1890 w Lalkowach, zm. 26 lutego 1967 w Gdańsku) – polski działacz społeczny w Wolnym Mieście Gdańsku, poseł do Volkstagu (1920–1928).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1918 wziął udział w powstaniu wielkopolskim. Wraz z Franciszkiem Kubaczem i Bonifacym Łangowskim reprezentował w Paryżu polskich gdańszczan w negocjacjach nad konwencją polsko-gdańską.

Był współzałożycielem Gminy Polskiej w Wolnym Mieście Gdańsku, współorganizował tamtejszą Macierz Szkolną. Przyczynił się do powstania Domu Polskiego przy ul. Wałowej oraz Towarzystwa Śpiewaczego „Moniuszko”. W 1919 został wybrany do Rady Miejskiej. Sprawował mandat posła do Volkstagu I i II kadencji w latach 1920–1928. Od 1923 do 1925 był prezesem Okręgu I Gdańskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Od 1925 do 1939 pracował w Dyrekcji PKP w Gdańsku.

W czasie II wojny światowej aresztowany i więziony w obozach koncentracyjnych: Stutthof, Sachsenhausen i Mauthausen. Po wojnie powrócił do pracy umysłowej w gdańskiej dyrekcji kolei. Od 1954 do 1965 zasiadał w Miejskiej Radzie Narodowej w Gdańsku. Do 1959 sprawował funkcję prezesa Zarządu Obwodu Gdańskiego Towarzystwa Rozwoju Ziem Zachodnich. Był też wiceprezesem gdańskiego zarządu okręgu ZBoWiD. Został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku (rejon II)[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wojciech Jedwabski. cmentarze-gdanskie.pl. [dostęp 2019-01-15].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]