Wschodni Wołowy Róg
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
ok. 2370 m n.p.m. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°10′48,8″N 20°04′20,0″E/49,180222 20,072222
| |
Wschodni Wołowy Róg (słow. Východný volí roh[1], ok. 2370 m) – turniczka w Wołowym Grzbiecie (Volí chrbát) w Tatrach Wysokich. Znajduje się w głównej grani Tatr na granicy polsko-słowackiej pomiędzy Małą Wołową Szczerbiną (Západná volia štrbina, ok. 2355 m) a Wołowym Przechodem (Volí priechod, ok. 2350 m)[2].
Na południową stronę, do Wołowej Kotlinki z turniczki opada ściana o wysokości do 30 m. Ze Wschodniego Wołowego Rogu w kierunku Wołowego Przechodu opada mało stroma grań. Z jej zachodniej części na północną stronę opada żebro sięgające swoją podstawą do Wyżniego Czarnostawiańskiego Kotła. Bezpośrednio pod granią jest niepozorne, o wysokości kilku cm, bardzo wyraźne staje się natomiast pod Zachodem Grońskiego, niżej znów staje się mało wyraźne. Dolna, zbudowana z płyt część tego żebra oddziela Załupę Aligatora od olbrzymiego komina opadającego spod Wołowej Przehyby[2].
Ze wschodniej części grani Wołowego Rogu opada na północ Filar Wołowego Grzbietu. Jest to najdłuższa formacja skalna w Wołowym Grzbiecie[2].
Taternictwo[edytuj | edytuj kod]
- Pierwsze przejście granią
- Podczas pierwszego przejścia granią Wołowego Grzbietu: Katherine Bröske i Simon Häberlein 11 września 1905 r.[3]
- Drogi wspinaczkowe
- Załupą Aligatora; III w skali UIAA, czas przejścia z progu Wyzniego Czarnostawiańskiego Kotła 3 godz. 30 min,
- Filarem Wołowego Grzbietu; III, 4 godz.[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2020-05-27] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
- ↑ a b c d Władysław Cywiński, Wołowy Wierch, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2006, ISBN 83-7104-037-7.
- ↑ Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Cubryna – Żabia Turnia Mięguszowiecka, t. 6, Warszawa: Spółdzielczy Instytut Wydawniczy „Kraj”, 1952.