Załupa Aligatora

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Widok z Niżnich Rysów

Załupa Aligatora – część Filara Wołowego Grzbietu na północnej ścianie Wołowego Grzbietu w polskich Tatrach Wysokich. Znajduje się po jego prawej stronie (patrząc od dołu), pomiędzy filarem a żebrem grani Wschodniego Wołowego Rogu[1].

Deniwelacja Załupy Aligatora wynosi około 500 m. Poniżej Zachodu Grońskiego jest tylko kruchym i głębokim żlebkiem. Charakter typowej załupy ma dopiero w środkowej części. Obydwie strony tej załupy tworzą tu bardzo strome, miejscami pionowe płyty. Dolna część załupy dochodzi do progu Wyżniego Czarnostawiańskiego Kotła. Jej dalszym przedłużeniem w dół jest Mały Wołowy Żleb[1].

Załupą Aligatora prowadzi droga wspinaczkowa Droga Aligatora (III w skali UIAA, czas przejścia 3 godz. 30 min). Pierwsze przejście: Jan Łącki i Jacek Rochacki 20 sierpnia 1965 r. Przeszli tylko dolną część załupy, górną przeszli inną drogą. Do 2006 r. górna część Załupy Aligatora była dziewicza[1].

Polską nazwę tej formacji skalnej utworzył Władysław Cywiński[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Władysław Cywiński, Wołowy Grzbiet. Przewodnik szczegółowy, tom 12, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2006, ISBN 83-7104-037-7