Zadnia Wronia Baszta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zadnia Wronia Baszta – skała w Dolinie Kobylańskiej na Wyżynie Olkuskiej[1], w granicach wsi Karniowice, w gminie Zabierzów, powiecie krakowskim, województwie małopolskim[2]. Wraz z Wielką Wronią Basztą tworzy skalną grupę w środkowej części orograficznie lewych zboczy doliny, na zakręcie doliny, w miejscu, gdzie uchodzi do niej boczny suchy wąwóz ze szlakiem rowerowym[3]. Zadnia Wronia Baszta znajduje się na lewych jego zboczach, przy ujściu wąwozu do Doliny Kobylańskiej. Na prawych stokach wąwozu, naprzeciwko Wroniej Baszty znajduje się Tarasowata Turnia[1].

Dolina Kobylańska jest jednym z najbardziej popularnych terenów wspinaczki skalnej. Zbudowana z wapieni Zadnia Wronia Baszta znajduje się w lesie, w dolnych częściach stoku. Ma wysokość do 25 m i ściany miejscami połogie, miejscami pionowe lub przewieszone. U jej zachodnich podnóży znajduje się obszerne schronisko[1]. Przez wspinaczy skalnych zaliczana jest do Grupy Wroniej Baszty i opisywana jako Zadnia Wronia Baszta I i Zadnia Wronia Baszta II[3]. Wspinacze poprowadzili na niej 9 dróg wspinaczkowych o trudności od IV do VI.4+ w skali Kurtyki[1]. Mają wystawę północno-zachodnią lub zachodnią. Większość dróg ma zamontowane stałe punkty asekuracyjne: ringi (r) i stanowisko zjazdowe (st)[3].

W Zadniej Wroniej Baszcie znajduje się Schronisko na Kawcu. Archeolodzy znaleźli w nim dowody świadczące o zamieszkiwaniu go przez ludzi w okresie neolitu i w średniowieczu[4]. Są też dwie mniejsze jaskinie: Korytarzyk za Wronią i Rura za Wronią[5].

Drogi wspinaczkowe[edytuj | edytuj kod]

Zadnia Wronia Baszta I
  1. Lewy filar; IV, 19 m
  2. Upadek Bizancjum; VI.3+, 7r + st, 20 m
  3. Fontanny króla Salomona; VI.2, 7r + st, 20 m
  4. Mercedes Sosa; VI.4+, 7r + st, 20 m
  5. La sombra del condor; VI.4+, 3r + st, 20 m
Zadnia Wronia Baszta II
  1. La sombra del condor; VI.4+, 5r + st, 20 m
  2. Ci-ci Argentina!; VI.4/4+, 6r + st, 20 m
  3. Jowejek; VI.5, 8r + st, 20 m
  4. Projekt; 8r + st, 20 m
  5. Przez jajo; VI.2+, 8r + st, 20 m[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Paweł Haciski, Południowa część Jury Krakowsko-Częstochowskiej: przewodnik wspinaczkowy, Warszawa: RING, 2015, ISBN 978-83-937960-0-7.
  2. Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2018-11-20].
  3. a b c d Baza topo portalu górskiego [online] [dostęp 2018-11-20].
  4. Jakub Nowak, Andrzej Górny, Schronisko na Kawcu, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2019-11-28].
  5. Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2022-03-02].