Zamek w Gorzanowie
Pałac w Gorzanowie | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres |
Podzamcze, 57-521 Gorzanów, województwo dolnośląskie, Polska, |
Styl architektoniczny | |
Rozpoczęcie budowy |
1573 |
Ważniejsze przebudowy |
1653-1657, 1735, 1900-1906 |
Pierwszy właściciel |
ród von Herberstein (linia śląska 1659-1728; linia styryjska 1728-1945) |
Obecny właściciel |
Fundacja Pałac Gorzanów |
Położenie na mapie gminy Bystrzyca Kłodzka | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego | |
50°21′04,7880″N 16°38′04,4160″E/50,351330 16,634560 |
Zamek w Gorzanowie (niem. - Schloss Grafenort) – zespół zamkowy z XVI wieku we wsi Gorzanów w województwie dolnośląskim.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwszy zamek zbudowany w średniowieczu powstał na północ od istniejącej obecnie budowli i zniszczono w czasie wojen husyckich, a ostatecznie rozebrano w 1804 roku[1]. Nowy pałac na obecnym miejscu zaczęto wznosić około 1573 roku, a rozbudowano go do obecnych rozmiarów i nadano charakter barokowy w latach 1653–1657 pod kierunkiem Wawrzyńca Nicelo, a później Andrei Carove[1]. W tym czasie zaczęto rozbudowywać część gospodarczą. Ponowna przebudowa nastąpiła w 1735, według daty na wieży zamkowej. W latach 1900–1906 podczas prac renowacyjnych unowocześniono system wodno-kanalizacyjny w pałacu. Wzbogacono dekorację elewacji pałacu. Do dzisiaj zachowało się wykonane wówczas sgraffito. Wykonano w tynku dekorację szczytów południowego i północnego, a także czterech małych szczytów od strony wschodniej i zachodniej na dachu skrzydła głównego – złożyły się na nią pilastry, wiązki gzymsów, narożne sterczyny[2].
Przez prawie 300 lat rodowa siedziba Herbersteinów[1].
Pierwsza połowa XIX w. była czasem rozkwitu. Pałac od 1880 był dostępny dla publiczności i stał się atrakcją ziemi kłodzkiej. Teatr dworski rozwijał się jako filia teatru w Lądku Zdroju (niem. Bad Landeck)[3].
Park był jednym z pierwszych barokowych założeń ogrodowych na Śląsku. Prace nad nim rozpoczęto w połowie XVII w. w stylu baroku włoskiego i austriackiego. Na jednym z obrazów z 1738 uwidoczniono połączenie pałacu z ogrodem przez tzw. sala terrena, czyli salą na parterze, zazwyczaj w głównej osi pałacu, łącząca ogród z przedsionkiem lub schodami. Sala terrena jest typowa dla zamku z XVIII w. Około 1800 ogrody zostały przekształcone w park krajobrazowy. W XIX w. pałac i park po otwarciu dla społeczeństwa stały się okoliczną atrakcją[3].
Zamek został znacjonalizowany w 1945 przez władze polskie, został opuszczony w latach 60. XX w. i popadał w ruinę; w wyniku czego ostatnich latach zawaleniu uległa część dziedzińca południowego. W 2012 jego właścicielem została Fundacja Pałac Gorzanów i przystąpiono do renowacji obiektu. Przykryto zrekonstruowanymi dachami skrzydło wschodnie i zachodnie, rekonstruowane są stropy, przemurowano rozspojone mury[2]. Na skutek trudności finansowych fundacji, w 2023 zamek wystawiono na licytację komorniczą[4].
Od 2012 nowy właściciel prowadził prace rekonstrukcyjne. 21 września 2013 uruchomiono zegar na wieży zamkowej.
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Kompleks został założony na planie prostokąta wokół wewnętrznego dziedzińca z odrębną częścią gospodarczą od południa[1]. Skrzydło środkowe, trzykondygnacjowe, jednoosiowe, nakrywa dach siodłowy, wsparty na fryzie arkadowym z lunetami. Fasady pokrywa dekoracja sgraffitowa o motywach geometrycznych i wiciach roślinnych[1]. Ponad gzymsem wznoszą się trzy trójkątne szczyty. Drugie piętro fasady skrzydła głównego od strony dziedzińca zamykają loggie, pochodzące z 1735. Oś środkową akcentuje wysoka wieża z portalem wejściowym i dwustronnymi schodami. Z dawnych, bogatych wnętrz zachowała się jedynie sala balowa ze stiukowymi dekoracjami na suficie oraz kilka sal z belkowymi, malowanymi stropami, ponadto częściowo uszkodzone wnętrza sali teatralnej i kaplicy[1]. Niektóre sale zamku połączone są amfiladą.
Dzięki Fundacji Pałac Gorzanów[5], obiekt zaczęto remontować. Po naprawieniu dachu i murów wieży, uruchomiono zegar. Drewniane stropy przywrócono z pomocą dawnych technologii, a konstrukcja głównego gmachu została wzmocniona i zaczął się remont kaplicy. Na rekonstrukcję i renowację czekają ścienne dekoracje, drewniane polichromie, unikatowe sztukaterie oraz unikalny teatr dworski, oraz barokowy park z pawilonem-rotundą z 1640[6].
Ten monumentalny kompleks o charakterze rezydencjonalno-obronnym, utrzymany w stylu renesansu południowoniemieckiego, stanowi jeden z najcenniejszych obiektów tego typu w całej Polsce południowo-zachodniej[7].
W skład zespołu wchodzi zamek, zabudowania gospodarcze, park, oficyna przy ul. Podzamcze 7/8, ściana kurtynowa południowa, oficyna mieszkalno-gospodarcza, ściana kurtynowa zachodnia, oficyna–browar przy ul. Podzamcze 12 oraz ściana kurtynowa północna.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, s. 328, 330. ISBN 978-83-89188-95-3.
- ↑ a b Historia Pałacu [online], Fundacja Pałac Gorzanów [dostęp 2020-03-15] (pol.).
- ↑ a b Arne Franke: Kleine Kulturgeschichte der schlesischen Schlösser. Tom 1.: Bergstadtverlag, 2015, s. 84-86, 165-166. ISBN 3-87057-336-8.
- ↑ Pałac w Gorzanowie idzie pod młotek
- ↑ O nas. gorzanow.elbiplus.info. [dostęp 2021-04-30].
- ↑ Tragiczna historia pałacu w Gorzanowie. I jego drugie życie. www.radiowroclaw.pl. [dostęp 2021-04-30].
- ↑ Odpowiedź Tomasza Merty, podsekretarza stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego - z upoważnienia ministra - na interpelację nr 9707 w sprawie zespołu pałacowo-parkowego w Gorzanowie, pow. kłodzki, woj. dolnośląskie, 18.06.2009. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. [dostęp 2010-10-09]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak , Iwona Chomiak , Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, ISBN 978-83-89188-95-3, OCLC 751422625 .
- Zamek w Gorzanowie. [dostęp 2008-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 czerwca 2008)]. (pol.).