Zbigniew Leonowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Leonowicz
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

1963
Warszawa

profesor nauk technicznych
Specjalność: przetwarzanie sygnałów, elektroenergetyka, energetyka odnawialna
Alma Mater

Politechnika Wrocławska

Doktorat

19 lutego 2001
Politechnika Wrocławska

Habilitacja

6 grudnia 2012
Politechnika Białostocka

Profesura

25 czerwca 2019

Funkcja

Członek stowarzyszony z Sekcją Komitetu Elektrotechniki PAN

Nauczyciel akademicki

Politechnika Wrocławska

Okres zatrudn.

od 1997

Politechnika Wrocławska

Wydział Elektryczny

Stanowisko

profesor

Okres zatrudn.

od 2019

Stanowisko

profesor nadzwyczajny

Okres zatrudn.

2016 - 2019

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Zbigniew Maria Leonowicz (ur. 1963) – polski inżynier elektryk. Absolwent Politechniki Wrocławskiej. Od 2019 r. profesor na Wydziale Elektrycznym Politechniki Wrocławskiej[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Liceum Ogólnokształcącego pw. św. Augustyna[2] w Warszawie. Ukończył studia magisterskie na kierunku elektrotechnika w Politechnice Wrocławskiej w 1997. Pracę doktorską pt. Zaawansowane metody analizy widmowej sygnałów elektrycznych obronił w 2001 (promotor: Tadeusz Łobos)[3]. W 2012 habilitował się na podstawie cyklu publikacji Wybrane zagadnienia analizy czasowo-częstotliwościowej sygnałów elektrycznych[4] (recenzenci: Jan Machowski, Grzegorz Benysek, Mirosław Świercz). W 2019 otrzymał tytuł profesora nauk technicznych[5][6][7]. Otrzymał także w 2019 drugi tytuł profesora w Republice Czeskiej, na wniosek Uniwersytetu Technicznego w Ostrawie[8].

Od 1997 pracuje na Politechnice Wrocławskiej: kolejno jako asystent, adiunkt (od 2001), profesor nadzwyczajny (od 2016) i obecnie profesor (od 2019). Pracował także w Instytucie Badań Fizycznych i Chemicznych w Wakō, Japonia (pracownik badawczy w Laboratory for advanced brain signal processing 2004-2005)[9], w Uniwersytecie Roma Tre, Rzym, Włochy (EDEMOM European Doctorate in Electronic Materials, Optoelectronics and Microsystems 2009-2010) oraz w Uniwersytecie Rzymskim „La Sapienza”, (jako profesor wizytujący w 2017[10]).

Współautor ponad 260 artykułów indeksowanych w bazie Scopus[11], cytowanych łącznie ponad 3400 razy przez innych autorów (indeks Hirscha 30), z których ponad 76%[12] należy do pierwszego kwartyla (Q1 25%) - najbardziej wpływowych publikacji w danej dziedzinie nauki.

Stypendysta "NATO Advanced Fellowship" (Uniwersytet Techniczny w Dreźnie 2001-2002).

Nagrody: Best reviewer 2015 of Electric Power Systems Research EPSR Journal (Elsevier), Outstanding Reviewer Award COMPEL 2016 oraz Certificate of Outstanding Contribution in Reviewing 2018, (Emerald Group Publishing) oraz liczne Publons(inne języki) Peer Review Award[13]. Wypromował 3. doktorów nauk technicznych.

Współprzewodniczy cyklicznej międzynarodowej konferencji International Conference on Environment and Electrical Engineering (od 2001)[14] oraz Asia Meeting on Environment and Electrical Engineering[15], jest członkiem komitetów naukowych wielu konferencji krajowych i zagranicznych. Jest także członkiem stowarzyszonym Komitetu Elektrotechniki PAN[16].

Odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[17][18]. Od 2020 r. pełni funkcję kierownika Katedry Podstaw Elektrotechniki i Elektrotechnologii[19].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Marek Burak, Krzysztof Dackiewicz, Piotr Pregiel, Tytularni profesorowie Politechniki Wrocławskiej 2015-2020, Politechnika Wrocławska, s. 80, ISBN 978-83-7493-133-5 [dostęp 2022-05-21] (pol.).
  2. Jan Józef Górski, Rzecz o Liceum św. Augustyna, Warszawa: Pax, 1982, s. 181, ISBN 8321103163, OCLC 749222048 [dostęp 2023-01-28].
  3. Zbigniew Leonowicz, Zaawansowane metody analizy widmowej sygnałów elektrycznych, Wrocław: Raporty Inst. Podst. Elektrotech. Elektrotechnol. PWroc., 2000.
  4. Lista osób, którym nadano stopień doktora lub stopień doktora habilitowanego [online], Wydział Elektryczny PB [dostęp 2022-12-25] (pol.).
  5. Ludzie Nauki [online], ludzie.nauka.gov.pl [dostęp 2024-03-23].
  6. Prof. dr hab. inż. Zbigniew Maria Leonowicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-12-21].
  7. Monitor Polski 2019 Nr 985, Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 czerwca 2019 r. nr 115.7.2019 w sprawie nadania tytułu profesora [online], 14 października 2019.
  8. Prezident republiky podepsal jmenovací dekrety nových profesorů [online], 23 maja 2019 [dostęp 2022-12-21] (cz.).
  9. ABSP Lab. | People [online], web.archive.org, 12 kwietnia 2004 [dostęp 2022-12-25] [zarchiwizowane z adresu 2004-04-12].
  10. Graduatoria Bando Professori Visitatori per attività di ricerca congiunta 2016 Elenco visite finanziate. Sapienza Università di Roma - Area per l'Internazionalizzazione [online], 14 lipca 2016 [dostęp 2022-12-25] (wł.).
  11. Scopus Author Profile [online], www.scopus.com [dostęp 2023-06-20].
  12. SciVal (Scopus) [online], id.elsevier.com [dostęp 2024-01-09].
  13. Web of Science [online], www.webofscience.com [dostęp 2022-12-25].
  14. EEEIC2023 – 23th International Conference on Environment and Electrical Engineering [online] [dostęp 2023-09-25] (ang.).
  15. EEE-AM – 1st Asia Meeting on Environment and Electrical Engineering [online] [dostęp 2023-11-09] (ang.).
  16. Sekcja Teorii Pola i Obwodów Elektrycznych [online], 23 maja 2019 [dostęp 2022-12-25].
  17. Odznaczenia państwowe dla osób zasłużonych w służbie państwu i społeczeństwu [online], 30 maja 2022 [dostęp 2022-12-21].
  18. Monitor Polski 2021 Nr 543. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 6 kwietnia 2021 r. o nadaniu orderów [online], 15 czerwca 2021.
  19. Katedra Podstaw Elektrotechniki i Elektrotechnologii [online] [dostęp 2022-12-21].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]