Dozor-100

Dozor-100
	Dane podstawowe
Państwo	Rosja
Producent	Tranzas
Konstruktor	Denis Jewstafjew
Typ	UAV
Załoga	0
	Historia
Data oblotu	30 listopada 2011
Lata produkcji	2011-nadal
	Dane techniczne
Napęd	1 x silnik tłokowy 3W210
Moc	21 KM
	Wymiary
Rozpiętość	5,4 m
Długość	3,0 m
Wysokość	1,1 m
	Masa
Użyteczna	15-32 kg
Startowa	95 kg
Paliwa	25 kg
	Osiągi
Prędkość maks.	150 km/h
Prędkość przelotowa	120 km/h
Prędkość minimalna	80 km/h
Pułap	4500 m
Zasięg	1200 km
Długotrwałość lotu	10 h
Rozbieg	100 m
Dobieg	100 m
	Dane operacyjne
	Użytkownicy
	Rosja
	Multimedia w Wikimedia Commons

Dozor-100 (ros. Дозор-100) – rosyjski wielozadaniowy bezzałogowy statek powietrzny.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dozor-100 został opracowany przez Denisa Jewstafjewa ze spółki „R.E.T. Kronstadt” (ros. ЗАО "Р.Е.Т. Кронштадт"), jego produkcją zajmuje się firma Tranzas (ros. Транзас). W jego konstrukcji wykorzystano doświadczenia z prac nad Dozor-85. Wstępne testy nowych rozwiązań prowadzono od lipca do października 2010 r. na latającej platformie Dozor-2^[1]

W nowej konstrukcji projektanci zadbali o zwiększenia zasięgu i czasu lotu. Przekonstruowano płat oraz zmieniono system odprowadzania gazów spalinowych tak aby obniżyć ich temperaturę oraz zmniejszyć hałas silnika. Zbudowano dwa egzemplarze drona, jeden wykorzystano do prób statycznych, drugi oblatano 30 listopada 2011 r.^[2] Dozor-100 pomyślnie przeszedł testy państwowe. Podczas jednego z lotów doszło do awarii silnika, jednakże operator zdołał sprowadzić maszynę na ziemię i wylądować^[3]. Publiczna prezentacja drona miała miejsce podczas międzynarodowego forum MAKS-2011^[4].

Dron może przenosić system SON-820 o wadze 5 kg składający się z kamery pracującej w paśmie widzialnym i podczerwieni lub aparat fotograficzny, dalmierz laserowy czy radar. Do nawigacji i sterowania zastosowano system inercyjny zintegrowany z odbiornikiem nawigacji satelitarnej GLONASS/GPS i wysokościomierzem ciśnieniowym. Dron posiada komputer pokładowy odpowiadający za łączność i koordynację lotu we wspólnej przestrzeni powietrznej z innymi załogowymi i bezzałogowymi statkami powietrznymi^[5].

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

Dron jest zbudowany w układzie wolnonośnego górnopłata ze stałym trójkołowym podwoziem. Kadłub w części przedniej ma przestrzeń do przenoszenia wyposażenia. W tylnej części umieszczony jest silnik napędzający trójłopatowe śmigło pchające. Kadłub jest zakończony usterzeniem motylkowym^[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ «Дозор-100» вышел на испытания. Миртесен. [dostęp 2022-12-25]. (ros.).
↑ Дозор-100. Уголок неба. [dostęp 2022-12-25]. (ros.).
↑ Транзас ДОЗОР-100 Многоцелевой БПЛА. Avia.pro. [dostęp 2022-12-25]. (ros.).
↑ «Кронштадт» покажет новые разработки на МАКС-2011. Сделано у нас. [dostęp 2022-12-25]. (ros.).
↑ Современное состояние российской беспилотной авиации. Арсенал-Инфо.рф. [dostęp 2022-12-25]. (ros.).
↑ Беспилотный летательный аппарат Дозор-100. Беспилотные летательные аппараты. [dostęp 2022-12-25]. (ros.).

[1] «Дозор-100» вышел на испытания. Миртесен. [dostęp 2022-12-25]. (ros.).

[2] Дозор-100. Уголок неба. [dostęp 2022-12-25]. (ros.).

[3] Транзас ДОЗОР-100 Многоцелевой БПЛА. Avia.pro. [dostęp 2022-12-25]. (ros.).

[4] «Кронштадт» покажет новые разработки на МАКС-2011. Сделано у нас. [dostęp 2022-12-25]. (ros.).

[5] Современное состояние российской беспилотной авиации. Арсенал-Инфо.рф. [dostęp 2022-12-25]. (ros.).

[6] Беспилотный летательный аппарат Дозор-100. Беспилотные летательные аппараты. [dostęp 2022-12-25]. (ros.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]