Eleron-10
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja | |
| Załoga |
0 |
| Historia | |
| Data oblotu |
2008 |
| Lata produkcji |
2008 – nadal |
| Dane techniczne | |
| Napęd | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
2,206 m |
| Długość |
0,883 m |
| Wysokość |
0,384 m |
| Masa | |
| Użyteczna |
2 kg |
| Startowa |
15,5 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
135 km/h |
| Prędkość przelotowa |
90 km/h |
| Prędkość minimalna |
75 km/h |
| Pułap |
4000 m |
| Zasięg |
50 km |
| Długotrwałość lotu |
2 h |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
 Rosja
| |
Eleron-10 (ros. Элерон-10) – rosyjski bezzałogowy statek powietrzny do prowadzenia rozpoznania.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Bezzałogowiec został opracowany przez Eniks (ros. ЗАО «ЭНИКС») z Kazania. Prace konstrukcyjne rozpoczęto w 2007 r. w oparciu o bezzałogowy statek powietrzny Eleron-3. W tym samym roku dokonano oblotu nowej konstrukcji i przystąpiono do prób państwowych[1]. Na wystawie UVS-TECH 2008 Eniks zapowiedział stworzenie bsp przenoszącego kamerę pracującą w paśmie widzialnym lub w podczerwieni oraz systemy walki elektronicznej[2]. Próby państwowe Eleron-10 zakończył w 2008 r. i został przyjęty na wyposażenie Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej[3]. W 2010 r. zdecydowano o zakupie dziesięciu zestawów (każdy złożony z dwóch statków powietrznych) na potrzeby Suchoputnych Wojsk. Jeden zestaw kupiło Ministerstwo Spraw Wewnętrznych Republiki Tatarstanu[4].
Pierwszy raz publicznie zademonstrowany w 2011 r. na międzynarodowym salonie-wystawie „Integrated Security”[5].
Eleron-10 jest przeznaczony do prowadzenia całodobowego lotniczego rozpoznania optoelektronicznego i pozwala na wizualne wyszukiwanie obiektów w czasie rzeczywistym, określenie ich lokalizacji oraz wykonywanie zdjęć lotniczych. Producent zaleca jego wykorzystanie przez służby mundurowe w tym policję, straż graniczną, przedsiębiorstwa ochrony terytoriów i obiektów z powietrza. Przenoszone wyposażenie umożliwia prowadzenie akcji poszukiwawczych i ratowniczych, monitorowanie stanu dróg, kolei, rurociągów, linii elektroenergetycznych, obszarów wodnych, przestrzeni powietrznej, zadań kartograficznych i przeciwpożarowych oraz kontroli połowów. Dla odbiorcy wojskowego może zostać wyposażony w rozszerzone możliwości rozpoznania. Może wykonywać lot w trybie autonomicznym, lecąc po trasie wcześniej zaprogramowanej, automatycznym – po trasie zaprogramowanej przed startem z możliwością jej skorygowania przez naziemne stanowisko kontroli oraz półautomatycznym – operator może wydawać polecenia zmieniające kierunek i wysokości lotu[6].
Urządzenie przenosi modułowe wyposażenie, w skład którego może wchodzić kamera telewizyjna stabilizowana żyroskopowo w trzech płaszczyznach z 10-krotnym zoomem lub kamera termowizyjna o rozdzielczości 640 × 520 pikseli[7]. W przenoszonym wyposażeniu może znaleźć się system zagłuszania sygnału GSM[8].
Wersje[edytuj | edytuj kod]
Produkowane wersję[3]:
- Eleron-10SW – podstawowa wersja, przeznaczona do użytku w wojskach lądowych,
- Eleron-10D – samolot o zmodyfikowanej konstrukcji, zwiększonym zasięgu i czasie lotu,
- Wałdaj (ros. Валдай) – modyfikacja opracowana na zamówienie FSB Federacji Rosyjskiej.
Wykorzystanie[edytuj | edytuj kod]
W 2011 r. Eleron-10 został wykorzystany podczas akcji gaszenia płonącego składu amunicji we wsi Urman[9]. Aparat został wykorzystany na terenie Donbasu i okolicy. Nagrania audiowizualne potwierdzają użycie bezzałogowca podczas wojny domowej w Syrii[10]. W grudniu 2016 r. jeden jego egzemplarz został zestrzelony przez Siły Zbrojne Ukrainy w pobliżu Makiejewki[11].
Używany w czasie wojny na Ukrainie.
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
Samolot jest zbudowany w układzie latającego skrzydła z silnikiem elektrycznym napędzającym pchające śmigło. Start odbywa się z katapulty o naciągu pneumatycznym a lądowanie z wykorzystaniem spadochronu. Może być użytkowany w normalnych warunkach pogodowych, przy prędkości wiatru do 10 m/s, przy temperaturach od -20 °C do +40 °C i wilgotności do 98%[12]. Dron Eleron-10 stanowi część systemu, w skład którego wchodzą[13]:
- dwa bezzałogowce (oznaczone jako T10E),
- naziemne stanowisko kontroli,
- zestaw modułowego wyposażenia i części zamiennych,
- urządzenie startowe (T10P).
Bezzałogowiec jest przechowywany w kontenerze transportowym, który możne przenosić obsługa jako plecak lub transportować samochodem. Do obsługi potrzebne są dwie osoby – operator wyrzutni i kontroler lotu[14].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ «Элерон», «Охотник» и другие. Отечественные БПЛА схемы «летающее крыло». Военное обозрение. [dostęp 2022-12-11]. (ros.).
- ↑ UVS-TECH 2009. Беспилотные летательные аппараты. [dostęp 2022-12-11]. (ros.).
- ↑ a b Элерон-10. Технические характеристики. Фото. Вооружение.рф. [dostęp 2022-12-10]. (ros.).
- ↑ Беспилотники тахион. Тахион (бпла) Тахион бпла. Combats. [dostęp 2022-12-11]. (ros.).
- ↑ Элерон-10. Военное обозрение. [dostęp 2022-12-11]. (ros.).
- ↑ Комплекс воздушной разведки с беспилотными летательными аппаратами ближнего действия Т10. АО "ЭНИКС". [dostęp 2022-12-10]. (ros.).
- ↑ Элерон-10СВ, БПЛА. ООО «Объединение выставочных компаний «БИЗОН». [dostęp 2022-12-11]. (ros.).
- ↑ Элерон-10. НЕЗАВИСИМЫЕ БЕСПИЛОТНЫЕ НОВОСТИ. [dostęp 2022-12-11]. (ros.).
- ↑ Элерон-10. okvsk.ru. [dostęp 2022-12-11]. (ros.).
- ↑ Военнослужащий ОСН Росгвардии в Сирии осуществляет запуск БПЛА Элерон 10СВ. YouTube, 11 grudnia 2022. [dostęp 2022-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-12-11)].
- ↑ Под Макеевкой украинские военные сбили российский БПЛА Элерон-10СВ. ТАНКИ В БОЮ. [dostęp 2022-12-11]. (ros.).
- ↑ Т10Э. Уголок неба. [dostęp 2022-12-11]. (ros.).
- ↑ Элерон-10. worldgonesour.ru. [dostęp 2022-12-11]. (ros.).
- ↑ БПЛА "Элерон-10СВ". VK.com. [dostęp 2022-12-11]. (ros.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Eleron-10 opis
- Start bsp, dostęp: 2022-12-11
- Lądowanie Eleron-10, dostęp: 2022-12-11
- Użycie Eleron-10 na terenie Syrii, dostęp: 2022-12-11
- Eleron-10 na Spitsbergenie, dostęp: 2022-12-11
| Samoloty | |||
|---|---|---|---|
| Śmigłowce |
| ||
| Quadcoptery |
|
.svg)
